هدایت شده از پژوهشکده علوم انسانی اسلامی دانشگاه قم
📌 پژوهشکده علوم انسانی اسلامی دانشگاه قم با همکاری معاونت پژوهش دانشکده الهیات دانشگاه قم برگزار میکند:
🔸 کرسی علمی ترویجی
بررسی فقهی مسئولیت حکومت اسلامی در حفظ منابع حیاتی در زمان جنگ
ارائه دهنده:
حجتالاسلام والمسلمین حسن دلاوری
ناقد:
حجتالاسلام والمسلمین محمد متقیان تبریزی
دبیر علمی:
سید مهدی موسوی
♦️ زمان: سه شنبه 7 مرداد 1404 ساعت 8 صبح
♦️ مکان: دانشگاه قم، ساختمان کتابخانه مرکزی، طبقه همکف، پژوهشکده علوم انسانی اسلامی
▫️پخش آنلاین
🆔 http://ve.qom.ac.ir/riih
پژوهشکده علوم انسانی اسلامی | دانشگاه قم
https://eitaa.com/ihri1402
استادمیرباقری (Trimmed).mp3
زمان:
حجم:
5.14M
🎙استاد آیت الله میرباقری (دام عزه)
🔹مدرسه تابستانه دارالعلم- مرداد ۱۴۰۴
۱. در فقه اداره و حکومتی نمیتوان از طریق ملاکات به جایی رسید.
۲. نباید نظامهای غربی را به اسم اسلام توجیه و تطهیر کرد.
#حتما_بشنوید
@alfigh_alosul
🔹زحمت بسیار خوبی در مدرسه تابستانه دارالعلم کشیده شده و موضوعات و مسائل مهمی توسط اساتید برجسته ای طرح میشود. اما این پرسش مجال طرح دارد:
⁉️چرا، عزیزانی که این دوره را طراحی کرده اند، تلاش دارند عنوان «ملاکات» را در این دوره برجسته سازند؟ و چرا از هیچ منتقدی در این خصوص دعوت به عمل نیامده و غالب ارائه کنندگان کسانی هستند که راه «ملاکات» را قبول کرده و اثبات مینمایند؟ و فقط در این میان استادی مانند آیت الله میرباقری به این مهم تذکر دادند که، در امر فقه اداره و حکومتی نمیتوان از طریق ملاکات به جایی رسید.
@alfigh_alosul
هدایت شده از اجتهاد
💢توسعه روش اجتهاد در چارچوب تعبد به کلمات وحی/ در فقه اداره نمیتوان از طریق ملاکات به نتیجه رسید
✔️استاد سید محمدمهدی میرباقری
🔹مسیری که در احکام فقهی دنبال شده در مسیر حجیت و تعبد است که معروف به فقه جواهری است، در فقه سرپرستی و اداره نیز برای استنباط، همان مسیر است. در فقه اداره نمیشود مسیرهایی که بسته شده و اثبات شده که ما به نتیجه نمیرسیم، اینجا دنبال کنیم؛ از جمله این مسیرها، رسیدن به حکم از طریق ملاک است. حال، به هر شکلی که بخواهیم ملاکات را استنباط کنیم و سپس از طریق آن به حکم برسیم، چنین مسیری در فقه وجود ندارد. در بین فقهای معاصر یا پیشین کسی را نمیشناسم که چنین امری را دنبال کرده باشد.
🔸میشود روش اجتهاد را توسعه داد و همان روش تعبد به کلمات وحی و این قابل توسعه است؛ اما اگر بهدنبال کشف ملاک برویم و بخواهیم از طریق کشف ملاک به حکم برسیم، این مسیر صوابی نیست و نتیجه نمیدهد. اگر ما دنبال حکم حکومتی و حکم سرپرستی جامعه و احکام اداره هستیم، نمیشود از این مسیرها حکم را دنبال کرد.
🔹گاهی اوقات این اتفاق میافتد که توسعه در منابع میدهند؛ مثلاً بناء عقلا را بسط اضافی میدهند یا مبنایی به نام «فطرت» ارائه میکنند. اما تا جایی که ما فکر کردیم، چیز دندانگیری در آن پیدا نشد که به کار بیاید. یا مثلاً عقل را از ابزار بودن تبدیل میکنند به منبع برای استنباط. این توسعه در منابع، معلوم نیست که کار را حل بکند.
👈 بیشتر بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=78907
🆔 https://eitaa.com/ijtihad
🔅يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً
علامه طباطبائی (رضوان الله علیه) ذیل آیه شریفه ۲۰۸سوره مبارکه بقره، چند نکته را مطرح میسازد:
۱. هو أمر متعلق بالمجموع و بکل واحد من اجزائه، فیجب ذلک علی کل مؤمن، و یجب علی الجمیع أیضاً....أن الدعوة فی الآیة موجهة إلی الجماعة لمکان قوله تعالی: کافة.
(مرحوم علامه، در موارد متعددی خطابات قرآن را متوجه به جمع، اجتماع یا جامعه بماهو جامعه میداند نه آحاد. این خطابات میتواند محل تأمل و دقت در سنخ خاصی از احکامِ حکومت باشد)
۲. یستفاد من الآیة أن الإسلام متکفل لجمیع ما یحتاج إلیه الناس من الأحکام و المعارف التی فیه صلاح الناس.
@alfigh_alosul
❇️الأصول المعمولة في باب المحاورات
🖋محقق اصفهانی (رضوان الله علیه)
أنّ الأصول المعمولة في باب المحاورات، تارة ترتبط بالظهور الوضعي، و اخرى بالظهور الإطلاقي، فأصالة عدم النقل ترتبط ببقاء الظهور الوضعي، و أصالة الحقيقة ترتبط بفعلية الظهور الوضعي، و أصالة مطابقة المراد الاستعمالي للمراد الجدّي ترتبط بمطابقة الظهور الفعلي الاستعمالي للمراد الجدّي في قبال الكناية مثلا، و أما أصالة البيان فهي ترتبط بالظهور الإطلاقي، و حيث إنه في قبال الإهمال فمفادها أنه في مقام بيان تمام موضوع حكمه، لا مطابقة مقام الإثبات لمقام الثبوت؛ إذ الكلام في تحقّق مقام الإثبات، و أنه أيّ مقدار إطلاقا و تقييدا.
📚نهاية الدراية في شرح الكفاية، ج۲ ص: ۴۹۸
@alfigh_alosul
🔹وقتی به «فقه المقاومة» به عنوان یک دانش جدید در عرض «فقه الجهاد» می اندیشیم، به نتیجه محصلی نمیرسیم؛ زیرا، ادله فقهی این طرح جدید در بیان مدعیان، یا متخذ از جهاد دفاعی است یا قواعدی مانند نفی سبیل، حرمت اتخاذ ولایت کفار و معونة الظالمین و....
🔹به عنوان نمونه، در مقاله ای که با عنوان «مبانی فقهی مقاومت مسلحانه» به تقریر دیدگاه آیت الله آصفی پرداخته، آنچه که بیان شده است همان نصوصی است که تکلیف مسلمانان را دفاع و جهاد در برابر دشمنان اسلام میداند و اضافه ای ندارد که بتوان تمایزی میان «مقاومت مسلحانه» و «جهاد دفاعی» به دست آورد.
⁉️از این رو، تنها نکته ای که مطرح میشود این است که آیا مصلحتی وجود دارد که این ادله منتشره در کتب فقهی جمع آوری شده و تحت عنوان دانش جدیدی به نام «فقه المقاومة» قرار بگیرد؟
🔹شاید، به دلیل اهتمام ویژه به اندیشه «مقاومت» در مقابل اندیشه «سازش» بتوان چنین توجیه نمود که نیاز به فتح باب مستقلی با عنوان «فقه المقاومة» وجود دارد، لیکن باید توجه نمود که این فتح باب مستقل، زمینه ساز طرح فقهی خارج از قواره های فقه جواهری نگردد.
@alfigh_alosul
20120329112844-2115-11.pdf
حجم:
497.9K
📚مبانی فقهی مقاومت مسلحانه
✍ آیتالله محمدمهدی آصفی
🔹ترجمه: محمد غروی نائینی
@alfigh_alosul
🖋استاد آیت الله صادق لاریجانی (دام عزه)
البته این در بحث های حوزوی فرق میکند و فقه حتماً جنبۀ تاریخی دارد. وقتی شما اقوال فقها را در تحصیل اجماع یا شهرات میخواهید کسب کنید، طبیعتاً باید رجوع به تاریخ داشته باشید و این ذاتاً یک کار تاریخی است؛ مانند رجال که ذاتاً کار تاریخی است. تتبع از اسناد روایات کار تاریخی است و فهم خود روایات به یک معنا نیاز به کار تاریخی دارد.
اما بحثهای عقلی مثل قسمتهایی از علم اصول، آیا به کار تاریخی نیاز دارد؟ سوای برخی از ادعاهایی که قبلاً شده، ما میگوییم نیاز نیست و وقتی ما به بحث برائت عقلی مراجعه میکنیم، میخواهیم بفهمیم مقتضای حکم عقل چیست و اینکه تاریخ علم اصول چه می¬گوید خیلی در این بحث دخالت ندارد.
📚درس خارج اصول، ۳۰/ ۶/ ۱۳۹۹
@alfigh_alosul
🖋استاد آیت الله صادق لاریجانی (دام عزه)
مرحوم شهید صدر ادعا فرموده بود که کسانی که در بحث اصاله الاباحه قائل به حظر شدند، همین حق الطاعة باشد. اما شما ببینید که چقدر این استنباط بدون مبناست؛ چون بحث حقالطاعه بعد از ورود شرع و بعد از شک در حکم بود؛ یعنی شرعی آمده است و ما شک داریم که آن تکلیف چیست و بحث سر عدم وصول تکلیف بود که در ظرف عدم وصول تکلیف و بعد از ورود شرع ما باید چه کار کنیم. شهید صدر قائل به حقالطاعه شدند و اصولیان قائل به قبح عقاب بلا بیان شدند.
اما در بحث حظر و اباحه، بحث قبل از شرع است. اینکه میگوییم قبل از شرع؛ به خاطر همین بررسی است که انجام دادیم. عرض کردم که برخی عبارات خالی از این قید است اما عمدۀ اصولیان از شیعه و اهل سنت قید قبل از شرع را أخذ کردهاند که در اینصورت ربطی به حقالطاعه ندارد.
📚درس خارج اصول، ۵/ ۷/ ۱۳۹۹
@alfigh_alosul