📌 مجالست و مصاحبت با چه کسی.. #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺یا اباذر! الْجَلِیسُ الصَّالِحُ خَیْرٌ مِنَ الْوَحْدَةِ، وَ الْوَحْدَةُ خَیْرٌ مِنْ جَلِیسِ السَّوْءِ یک سوال. آیا انسان تنهایی را انتخاب کند یا مصاحبت با دیگران و در جمع بودن را؟ رفیق داشتن و مصاحبت را؟ وحدت یا مصاحبت ؟ تنها باشد یا همراه و رفیق داشته باشد؟ جواب شما چیست؟ ا زنصیحت و وصیت حضرت به دست می آید جواب در این زمینه ها نسبی است. بستگی دارد مجالست و مصاحبت با کی؟ اینجور نیست که به نحو مطلق بگوییم مصاحبت بهتر از وحده است یا وحده بهتر از مصاحبت است. اگر موفق بشویم یک دوست خوبی پیدا بکنیم، یک دوستی که معاشرت با او برای ما سازنده باشد، از نظر اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، برای ما مفید باشد، مصاحبت بهتر از وحدت است. چرا آدم تنها باشد؟ انسان رفیق داشته باشد. دوست داشته باشد. یک دوست یا دوستان اینچنینی و به تعبیر دیگر، یک دوستی اینچنینی، دوتایش بهتر از یکی است. بیشتر بودنش بهتر از کمتر داشتن است. هر چه بیشتر بهتر. آدم دوستان خوب داشته باشد. دوستانی که در بندگی خدا به انسان کمک بکنند. انسان وقتی آن ها را می بیند، به یاد خدا بیافتد. حرفشان را گوش می دهد به علمش اضافه بشود و رفتار و کردارشان او را ترغیب بکند به آخرت. به اینکه انگیزه فرا دنیایی داشته باشد. فقط به فکر دنیا نباشد. به فکر ماوراء طبیعت و عالم آخرت باشد. 🌸پس اگر یک هم نشین شایسته پیدا بکنیم بهتر از این است که تنها باشیم. اما اگر هم نشین خوب پیدا نکنیم، بد باشد نه در این صورت، تنهایی را انتخاب کند. تنها باشد. 🔻البته بنده اینجا این توصیه را داشته باشم که اگر بخواهیم این را پیاده کنیم و عملیاتی کنیم، در مسائل اخلاقی، رفتاری، ارزشی، آدم خودش را انگشت نما نکند. چون انگشت نما شدن از جهات گوناگون برای انسان ضرر دارد. حضرت آیت الله سعادت پرور استاد بزرگوارمان رحمه الله علیه برحذر می داشتند از اینکه انسان انگشت نما بشود. یکی از ضررهای انگشت نما شدن عجب و غرور است. انسان خودش را کم کم برتر از دیگران به حساب می آورد. من مثلا اینجوری ام. اینجوری رفتار می کنم. دیگران .. تعریف و تمجید هایی که متوجه انسان می شود برای انسان ضرر دارد. گاهی موقع هم حسادت ها برانگیخته می شود. تنگ نظری ها باعث می شود موانعی را بر سر راه انسان ایجاد کنند. اقا تو با این اخلاق اگر بخواهی باشی، اینجا نباید باشی. برو یک جای دیگر. یک مشکلاتی را برای انسان پیش می آورند. 🔹 پس آدم خودش را انگشت نما نکند. لذا اگر می خواهیم حالا در یک جایی انسان هست، اگر فرض کنید در مدرسه هست، یا متاهل شده در بستگان، در یک محلی که زندگی می کند، فرد شایسته ای که مصاحبت با او مفید باشد پیدا نمی کند، اینجا انسان آن دوست به معنای کسی که با او دم خور بشود، نزدیک بشود، یک جور رابطه دلی داشته باشد، نمی تواند و کسی را پیدا نکرده است که این ویژگی را داشته باشد، ولی آن ظاهر را مراعات کند. با دیگران سلام و علیک داشته باشد. قهر نباشد. یعنی یک جور نباشد که از دور مثل اینکه پیام می دهد که من نمی خواهم با کسی رابطه داشته باشم. این فایده ای ندارد. با همه سلام و علیکی داشته باشد. یک کسی کمکی می خواهد به او کمک را ارائه بدهد تا آنجایی که برای انسان مقدور است. سلام و علیکی سوالی چیزی این ها، انسان دریغ نورزد. اما اینکه باهاش دم خور بشود، سعی کند خلوت خودش را با این فرد پُر کند، نه . این شایسته نیست و برایش ضرر دارد. اینجا انسان سعی می کند تنها باشد. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_بیست_و_هشت در تاریخ شنبه 1400/11/30 #قسمت_سیصد_و_ده ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #یادخدا #ذکر #ذکرعملی #دینداری #حضور #مصاحبت #رفیق #دوست #همنشین #دوست_بد