آثار مقوله #تحقق_دین در علوم حوزوی 🌱شاید اساسی ترین تفاوت جریان فکری حضرت امام در علوم حوزوی با دیگر جریانات را بتوان به مقوله تحقق دین، نسبت داد. موضوعی که رهبری در اولین دیدار رمضانی خود با طلاب به آن اشاره کردند. 🌱امام در کتاب «حکومت اسلامی» خود، #هویت_طلبه را #اقامه_کننده_دین معرفی میکند. او معتقد است عالم دین اگر ورثه انبیا است اگر امناالرسل است اگر خلیفه انبیا است اگر حصن دین است به تعبیر روایات متعدد به دلیل آن است که او نیز چون پیامبران در پی تحقق دین است. او دنبال سخن خود را برای تحقق میگیرد و به مساله گویی صرف اکتفا نمیکند. 🌱مقدمه کتاب جنود عقل و جهل امام نقد دانش های حوزوی از این زاویه است او معتقد است همه علوم اگر مقدمه و ابزار تحقق عملی #توحید باشند علم الهی اند چه فقه و حکمت و چه علوم دانشگاهی. علم اخلاقی که درمان باشد نه صرف نسخه، علم اخلاق واقعی است. 🌱اندیشه او در علم فقه که فرمود الاسلام هو الحکومه بشوونها و حکومت را فلسفه عملی همه فقه میداند ناشی از همین نگرش است. او #فقه_ولایی و یا #فقه_حکومتی را طرح میکند. فقهی که به اقامه میپردازد لذا زمان و مکان برایش مهم است. #فقه_پویا است. مساله #مصلحت به تعبیر فقهی و #مراعات به تعبیر عرفانی برایش حیاتی است و به تغیر موضوعات توجه دارد. 🌱در عرفان و حکمت توجه به جریان این دو دانش برای پشتیبانی شریعت مساله اصلی کتابهای او است. در #مصباح_الهدایه عمق مقوله نبوت و خلافت و ولایت را تبیین میکند و در #شرح_دعای_سحر به جایگاه انسان کامل و نسبت حقیقت او که در مرکز عالم است با حقایق تفصیل یافته که متن عالمند تبیین میشود. همه در #آداب_الصلوه و هم #سرالصلوه به همین ماموریت میپردازد. او حکمت و عرفان را برای فهم عمیق شریعت به کار میبرد و معتقد است اگر فقه را چنین نفهمیم اصلا او را نفهمیده ایم و منحرفش خواهیم کرد. 🌱متاسفانه آثار امام در علوم اسلامی هنوز آنطور که باید در متن کار حوزه قرار نگرفته ولی معتقدم حضرت امام انقلابی در همه علوم حوزوی رقم زده و دوران دیگری به لحاظ دانشی ایجاد کرده . کلیدواژه اصلی این دوران علمی، #اقامه است. انقلاب او فی جمیع السماوات و الارض بوده و این واقعه به مرور دارد خود را نشان میدهد. @ali_mahdiyan

چند صدایی ⚡️یکی از محورهای مهم و سرنوشت ساز در مقوله اندیشه اداره مبتنی بر دین، این پرسش است که رابطه آزادی و سعادت در مدل مدیریتی درست چگونه است؟ آیا ما حق داریم به دلیل سعادت، جلوی آزادی ها و تکثرات اجتماعی را بگیریم؟ این بحث در اندیشه سیاسی مادی یکی از بنیادهای چالش نسبت عدالت و آزادی است. ⚡️در دهه هفتاد اندیشه تساهل و تسامح توسط مدیریت فرهنگی آن دوران بر پایه همین نگرش شکل گرفت که اصل بر تکثرگرایی و آزادی فرهنگی است. همین اندیشه در فضای اقتصادی و در تبیین نسبت خصوصی سازی و واگذاری منابع به مردم با ارزشهای مدیریت مقاومتی هم نمود میکند. در فضای سیاسی هم در نسبت دموکراسی با قانون الهی و رهبری دینی خود را نشان میدهد و در فضای علم نیز در نسبت آزاد اندیشی با مدیریت علم. ⚡️واقعیت آن است که اندیشه ناب مبتنی بر دین خاتم، معتقد است سعادت بدون آزادی ارزش ندارد. لذا بالاجبار بنا نیست افراد و جامعه به سعادت برسند. اما سوال این است که برای حفظ آزادی افراد برای میل به سعادت چه قانونی لازم است؟ دین میگوید اگر سوگیری مدیریت و قانون به سمت سعادت نباشد اساسا آزادی فراهم نمیشود. یعنی مردم را بالاجبار از تحت آزادی خارج خواهیم کرد و در واقع مردم را بالاجبار به جهنم دنیایی و آخرتی سوق میدهیم. دنیا و رفاه دنیا و آزادی و امنیت در سایه قانونی محقق میشود که به سوی سعادت طراحی شده. به غیر از این هر شیوه دیگری عملا به فساد واستبداد میکشد. ریشه این بحث در فهم نسبت دنیا و آخرت نهفته. لذا اگر سوی قانون سعادت نباشد عملا یعنی مردم رابالاجبار به جهنم ببریم ⚡️لذا ملاک در سبک اداره دینی مفهوم #مراعات است نه تساهل و تسامح. تساهل درش هیچ سوگیری نیست ولی مراعات هم آزادی را ملاحظه میکند هم سوگیری. ⚡️اندیشه ای که ملاک را صرفا آزادی بگذارد با اندیشه غربی هیچ فرقی ندارد و عملا نیز به نفی آزادی و ایجاد استبداد میانجامد. در نهج البلاغه امیرالمومنین محور اصلی جامعه دینی را دارای دو سوی میداند؛ مدیریت و راهبری امام از یک سوی و حرکت و خیزش آزادانه مردمی از سوی دیگر. و این دو هر یک دیگری را تکمیل میکند. ⚡️جامعه چندصدایی بدون رهبری و مدیریت و جهت دهی درست ذیل رهبری و ولایت عملا به بلند شدن صدای دنیاداران و توانمندهای دنیاطلب میانجامد همانطور که در غرب نیز همین محقق شده. صحنه بی وجود ولی نمیماند و رها کردن بعد ولایت الله در مدیریت به اسم تکثر و آزادی یعنی دادن مردم به دست ولایت طاغوت که قدرتی پنهانی و مزورانه است. ⚡️همانقدر که استبداد و تک صدایی انحراف از دین ناب است چندصدایی و تساهل و تسامح محض نیز انحراف است. دین ناب طرحش در اداره و مدیریت مبتنی بر #مردمسالاری_دینی است. که هم جنبه تکثر را ملاحظه میکند و هم وحدت و این دو را در نسبت با یکدیگر و تقویت کننده نسبت به یکدیگر به کار میگیرد. هر مدیری باید دو سوال را جواب بدهد؛ اولا برای ایجاد حرکت مردمی امت چه کرده و ثانیا برای اتصال با ولایت و سویه راهبردی او چه کرده. اگر دومی را به اولی یا اولی را به دومی برگرداند مدیریت انحرافی است. @ali_mahdiyan