📌 ماجرای #قصیده #میمیه_فرزدق در کتاب بحارالانوار 💠 ١٧ ـ قِيلَ: في الحِلْيَةِ وَالأَغَانِي وَغَيْرِهِمَا: 🔹 حَجَّ هِشَامُ بْنُ عَبْدِ المَلِكِ فَلَمْ يَقْدِرْ عَلَى الاسْتِلَامِ مِنَ الزِّحَامِ، فَنَصَبَ لَهُ مِنْبَرٌ فَجَلَسَ عَلَيْهِ، وَأَطَافَ بِهِ أَهْلُ الشَّامِ. 🔹 فَبَيْنَمَا هُوَ كَذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَ عَلِيُّ بْنُ الحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، وَعَلَيْهِ إِزَارٌ وَرِدَاءٌ، مِنْ أَحْسَنِ النَّاسِ وَجْهًا وَأَطْيَبِهِمْ رَائِحَةً، بَيْنَ عَيْنَيْهِ سَجَّادَةٌ كَأَنَّهَا رُكْبَةُ عَنْزٍ. 🔹 فَجَعَلَ يَطُوفُ، فَإِذَا بَلَغَ إِلَى مَوْضِعِ الحَجَرِ تَنَحَّى النَّاسُ حَتَّى يَسْتَلِمَهُ هَيْبَةً لَهُ. 🔻فَقَالَ شَامِيٌّ: مَنْ هَذَا يَا أَمِيرَ المُؤْمِنِينَ؟ 🔻فَقَالَ: لَا أَعْرِفُهُ، لِئَلَّا يَرْغَبَ فِيهِ أَهْلُ الشَّامِ. 🔻فَقَالَ الفَرَزْدَقُ وَكَانَ حَاضِرًا: لَكِنِّي أَنَا أَعْرِفُهُ. 🔻فَقَالَ الشَّامِيُّ: مَنْ هُوَ يَا أَبَا فِرَاسٍ؟ 🔸فَأَنْشَأَ قَصِيدَةً ذَكَرَ بَعْضَهَا فِي الأَغَانِي، وَالحِلْيَةِ، وَالحَمَاسَةِ، ✅ وَالقَصِيدَةُ بِتَمَامِهَا هَذِهِ: ... 💠 در الحلیة، الأغانی و منابع دیگر آمده است: 🔹 هشام بن عبدالملک به حج رفت. با اینکه شخصیت حکومتی مشهور بود، ولی وقتی خواست حجرالاسود را لمس کند، به خاطر ازدحام شدید جمعیت حتی نتوانست به آن نزدیک شود. در نتیجه برای او منبری نصب کردند و او بر آن نشست تا کعبه و حجرالاسود را شاهانه تماشا کند تا زمانی که جمعیت کمتر شود. مردم شام هم اطراف او را گرفته بودند. 🔹 در همین حال، #سیدالساجدین علی بن الحسین (علیه‌السلام) وارد مسجد شد. لباسی ساده، شامل اِزار و رِداء، بر تن داشت. چهره‌اش از زیباترین چهره‌ها بود و عطر خوشی از او به مشام می‌رسید. میان دو چشمانش نشانه‌ای از سجده‌های طولانی دیده می‌شد؛ مانند رد زانوی بزی که بر زمین نشسته باشد. 🔹 ایشان شروع به طواف کردند. هر بار که به حجرالاسود می‌رسیدند، مردم بی‌اختیار و از روی هیبت و احترام کنار می‌رفتند و برای او راه باز می‌کردند تا به‌آسانی حجر را استلام کند. 🔻 یکی از مردان شام که این صحنه را می‌دید، با تعجب رو به هشام کرد و پرسید: «ای امیرالمؤمنین، این مرد کیست؟» 🔻 هشام که از حسادت درونش آتش گرفته بود، نمی‌خواست اهل شام به علی بن الحسین توجه کنند یا منزلت او را دریابند، با بی‌اعتنایی پاسخ داد: «او را نمی‌شناسم.» 🔻 اما فرزدق، شاعر نام‌آور عرب که در آنجا حاضر بود، نتوانست این بی‌حرمتی را تحمل کند و سکوتش را شکست. رو به مرد شامی کرد و گفت: «اما من او را خوب می‌شناسم.» 🔻 مرد شامی که کنجکاو شده بود، پرسید: «خب بگو او کیست، ای ابا فراس؟» 🔸 در این لحظه، فرزدق غیرتمندانه بلافاصله فی‌البداهه قصیده‌ای سرود. بخشی از این قصیده در الأغانی، الحلیة و الحماسة آمده است؛ ✅ ولی متن کامل آن همین است که شامل ۴۲بیت است. 📘 بحارالانوار (طبع مؤسسةالوفاء)؛ علامه مجلسی؛ ج۴۶ : ۱۲۴-۱۲۵ و ۱۴۱. 👇 📝 lib.eshia.ir/11008/46/124 📝 lib.eshia.ir/71860/46/124 📝 lib.eshia.ir/71860/46/141 @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh

📌 متن #شعر #میمیه_فرزدق در وصف #سیدالساجدین بر اساس کامل‌ترین و طولانی‌ترین قول (۴۲بیتی) ۱. يَا سَائِلِي أَيْنَ حَلَّ الجُودُ وَالكَرَمُ؟ / عِندِي بَيَانٌ إِذَا طُلَّابُهُ قَدِمُوا ۲. هَذَا الَّذِي تَعْرِفُ البَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ / وَالبَيْتُ يَعْرِفُهُ وَالحِلُّ وَالحَرَمُ ۳. هَذَا ابْنُ خَيْرِ عِبَادِ اللهِ كُلِّهِمُ / هَذَا التَّقِيُّ النَّقِيُّ الطَّاهِرُ العَلَمُ ۴. هَذَا الَّذِي أَحْمَدُ المُخْتَارُ وَالِدُهُ / صَلَّى عَلَيْهِ إِلَهِي مَا جَرَى القَلَمُ ۵. لَوْ يَعْلَمُ الرُّكْنُ مَنْ قَدْ جَاءَ يَلْثِمُهُ / لَخَرَّ يَلْثِمُ مِنْهُ مَا وَطِئَ القَدَمُ ۶. هَذَا عَلِيٌّ رَسُولُ اللهِ وَالِدُهُ / أَمْسَتْ بِنُورِ هُدَاهُ تَهْتَدِي الأُمَمُ ۷. هَذَا الَّذِي عَمُّهُ الطَيَّارُ جَعْفَرٌ / وَالمَقْتُولُ حَمْزَةُ لَيْثٌ حُبُّهُ قَسَمُ ۸. هَذَا ابْنُ سَيِّدَةِ النِّسْوَانِ فَاطِمَةَ / وَابْنُ الوَصِيِّ الَّذِي فِي سَيْفِهِ نَقَمُ ۹. إِذَا رَأَتْهُ قُرَيْشٌ قَالَ قَائِلُهَا / إِلَى مَكَارِمِ هَذَا يَنْتَهِي الكَرَمُ ۱۰. يَكَادُ يُمْسِكُهُ عِرْفَانُ رَاحَتِهِ / رُكْنُ الحَطِيمِ إِذَا مَا جَاءَ يَسْتَلِمُ ۱۱. وَلَيْسَ قَوْلُكَ: مَنْ هَذَا؟ بِضَائِرِهِ / العَرَبُ تَعْرِفُ مَنْ أَنْكَرْتَ وَالعَجَمُ ۱۲. يُنْمَى إِلَى ذُرْوَةِ العِزِّ الَّتِي قَصُرَتْ / عَنْ نَيْلِهَا عَرَبُ الإِسْلَامِ وَالعَجَمُ ۱۳. يُغْضِي حَيَاءً وَيُغْضَى مِنْ مَهَابَتِهِ / فَمَا يُكَلَّمُ إِلَّا حِينَ يَبْتَسِمُ ۱۴. يَنْجَابُ نُورُ الدُّجَى عَنْ نُورِ غُرَّتِهِ / كَالشَّمْسِ يَنْجَابُ عَنْ إِشْرَاقِهَا الظُّلَمُ ۱۵. بِكَفِّهِ خَيْزُرَانٌ رِيحُهُ عَبِقٌ / مِنْ كَفِّ أَرْوَعَ فِي عِرْنِينِهِ شَمَمُ ۱۶. مَا قَالَ: "لَا" قَطُّ إِلَّا فِي تَشَهُّدِهِ / لَوْلَا التَّشَهُّدُ كَانَتْ "لَا"هُ نَعَمُ ۱۷. مُشْتَقَّةٌ مِنْ رَسُولِ اللهِ نَبْعَتُهُ / طَابَتْ عَنَاصِرُهُ وَالخِيمُ وَالشِّيَمُ ۱۸. حَمَّالُ أَثْقَالِ أَقْوَامٍ إِذَا فُدِحُوا / حُلْوُ الشَّمَائِلِ تَحْلُو عِنْدَهُ النِّعَمُ ۱۹. إِنْ قَالَ قَالَ بِمَا يَهْوَى جَمِيعُهُمُ / وَإِنْ تَكَلَّمَ يَوْمًا زَانَهُ الكَلِمُ ۲۰. هَذَا ابْنُ فَاطِمَةَ إِنْ كُنْتَ جَاهِلَهُ / بِجَدِّهِ أَنْبِيَاءُ اللهِ قَدْ خُتِمُوا ۲۱. اللهُ فَضَّلَهُ قِدْمًا وَشَرَّفَهُ / جَرَى بِذَاكَ لَهُ فِي لَوْحِهِ القَلَمُ ۲۲. مِنْ جَدِّهِ دَانَ فَضْلُ الأَنْبِيَاءِ لَهُ / وَفَضْلُ أُمَّتِهِ دَانَتْ لَهُ الأُمَمُ ۲۳. عَمَّ البَرِيَّةَ بِالإِحْسَانِ وَانْقَشَعَتْ / عَنْهَا العَمَايَةُ وَالإِمْلَاقُ وَالظُّلَمُ ۲۴. كِلْتَا يَدَيْهِ غِيَاثٌ عَمَّ نَفْعُهُمَا / يَسْتَوْكِفَانِ وَلا يَعْرُوهُمَا عَدَمُ ۲۵. سَهْلُ الخَلِيقَةِ لا تُخْشَى بَوَادِرُهُ / يَزِينُهُ خَصْلَتَانِ: الحِلْمُ وَالكَرَمُ ۲۶. لا يُخْلِفُ الوَعْدَ مَيْمُونًا نَقِيبَتُهُ / رَحْبُ الفَنَاءِ أَرِيبٌ حِينَ يَعْتَرِمُ ۲۷. مِنْ مَعْشَرٍ حُبُّهُمْ دِينٌ وَبُغْضُهُمُ / كُفْرٌ وَقُرْبُهُمُ مَنْجًى وَمُعْتَصَمُ ۲۸. يُسْتَدْفَعُ السُّوءُ وَالبَلْوَى بِحُبِّهِمُ / وَيُسْتَزَادُ بِهِ الإِحْسَانُ وَالنِّعَمُ ۲۹. مُقَدَّمٌ بَعْدَ ذِكْرِ اللهِ ذِكْرُهُمُ / فِي كُلِّ فَرْضٍ وَمَخْتُومٌ بِهِ الكَلِمُ ۳۰. إِنْ عُدَّ أَهْلُ التُّقَى كَانُوا أَئِمَّتَهُمْ / أَوْ قِيلَ مَنْ خَيْرُ أَهْلِ الأَرْضِ قِيلَ هُمُ ۳۱. لا يَسْتَطِيعُ جَوَادٌ بَعْدَ غَايَتِهِمْ / وَلا يُدَانِيهِمُ قَوْمٌ وَإِنْ كَرُمُوا ۳۲. هُمُ الغُيُوثُ إِذَا مَا أَزْمَةٌ أَزَمَتْ / وَالأُسْدُ أُسْدُ الشَّرَى وَالبَأْسُ مُحْتَدِمُ ۳۳. يَأْبَى لَهُمْ أَنْ يَحُلَّ الذَّمُّ سَاحَتَهُمْ / خِيمٌ كَرِيمٌ وَأَيْدٍ بِالنَّدَى هُضُمُ ۳۴. لا يَقْبِضُ العُسْرُ بَسْطًا مِنْ أَكُفِّهِمُ / سِيَّانَ ذَاكَ إِذَا أَثْرَوْا وَإِنْ عَدِمُوا ۳۵. أَيُّ القَبَائِلِ لَيْسَتْ فِي رِقَابِهِمُ / لِأُوْلِيَّةِ هَذَا أَوَّلُهُ نِعَمُ؟ ۳۶. مَنْ يَعْرِفِ اللهَ يَعْرِفْ أَوْلِيَّةَ ذَا / فَالدِّينُ مِنْ بَيْتِ هَذَا نَالَهُ الأُمَمُ ۳۷. بُيُوتُهُمْ فِي قُرَيْشٍ يُسْتَضَاءُ بِهَا / فِي النَّائِبَاتِ وَعِنْدَ الحُكْمِ إِنْ حَكَمُوا ۳۸. فَجَدُّهُ مِنْ قُرَيْشٍ فِي أُرُومَتِهَا / مُحَمَّدٌ وَعَلِيٌّ بَعْدَهُ عَلَمُ ۳۹. بَدْرٌ لَهُ شَاهِدٌ وَالشِّعْبُ مِنْ أُحُدٍ / وَالخَنْدَقَانِ وَيَوْمُ الفَتْحِ قَدْ عَلِمُوا ۴۰. وَخَيْبَرٌ وَحُنَيْنٌ يَشْهَدَانِ لَهُ / وَفِي قُرَيْظَةَ يَوْمٌ صَلِيمٌ قَتِمُ ۴۱. مَوَاطِنٌ قَدْ عَلَتْ فِي كُلِّ نَائِبَةٍ / عَلَى الصَّحَابَةِ لَمْ أَكْتُمْ كَمَا كَتَمُوا @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh

#تعطیل_نکن تعطیلی‌های پی‌درپی وضعیت مسخره و خطرناکی را برای همه چیز و همه کس به وجود آورده. به نظر من سیاست فعلی، احمقانه است. باید تدبیر کرد: در ادارات و دانشگاه‌ها، همه لباس گرم بپوشند و کت و کاپشن را در نیاورند! نه اینکه از گرما، محتاج بازکردن پنجره شویم! لامپ ادارات هم خاموش باشد؛ فقط برق کامپیوتر یا لامپ کوچک مخصوص روی میز. یا حوزه! #حوزه چرا #تعطیل؟! دروس عالی و خارج چرا تعطیل؟ بخاری خاموش و با لامپ خاموش، درس بگن! حوزه چرا پشت استانداری تعطیل می‌کنه؟ در هر حال، اینطوری نمیشه. مشی فعلی، احمقانه است. @aliebrahimpour_ir ۱۴۰۳.۱۱.۲۳

📌 نقش #سوق_کلام و #فحوی_مقام در استظهار قاعده‌ای از #اصول_فهم_دعا در بیان سیدعلیخان مدنی 👇

📌 نقش #سوق_کلام و #فحوی_مقام در استظهار ☘ یکی از قواعدی که جناب سیداجل #سیدعلی_خان_مدنی شیرازی برای #فهم_متن استفاده می‌کند، توجه به «سوق الکلام» و «فحوی المقام» است. در حقیقت، بعد از اینکه احتمالات دلالتی گوناگون به نحو ثبوتی مطرح می‌شود، سید در #فرآیند_استظهار، آن احتمالی که مطابق این دو باشد را به عنوان معنای ظاهر بر می‌گزیند. (ن.ک: #ریاض_السالکین ، ج۱: ص۱۴۱) اما این دو به چه معناست؟ ☘ اصطلاحات سوق کلام و فحوای مقام، هرچند در بسیاری از مواقع می‌توانند به‌طور مشابهی مورد استفاده قرار گیرند؛ اما هرکدام معانی خاص خود را دارند و تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند: 💠 ۱. #سوق_کلام : که گاهی از آن با عنوان « #سیاق » یاد می‌شود، به روند یا مسیر کلی گفتار یا سخن اشاره دارد. به عبارت دیگر، به نحوه و جهت‌گیری که جملات و عبارات در یک متن دارند، توجه می‌کند. به‌عبارتی، سوق کلام از ظاهر گفتار و نحوه تنظیم آن به دست می‌آید و نشان می‌دهد گوینده چه چیزی را در همان عبارت مشخص مدنظر دارد. 💠 ۲. #فحوای_مقام : فحوا اساسا به معنای مفهوم، در مقابل منطوق است و به معانی ضمنی و غیرمستقیم اشاره دارد. مقام نیز به موقعیت و شرایط سخن اشاره دارد. بنابراین فحوای مقام به معنای فهم یا درک نیت یا مقصود (معمولا پنهان) از موقعیت خاص کلام است. بنابراین این اصطلاح فراتر از الفاظ مستقیم و صریح جمله، به معانی‌ای اشاره دارد که بر اساس تحلیل زمینه و موقعیت و شرایطی که سخن در آن گفته شده به دست می‌آید، حتی اگر به‌طور مستقیم در متن نیامده باشد. از مهم‌ترین این شرایط و زمینه‌ها، قصد نهفته در کلام است. ☘ بنابراین: ✨ سیاق، مبتنی بر الفاظ و جملات است، ولی فحوی مبتنی بر زمینه و شرایط کلی گفتار. ✨ سیاق رویکرد درون لفظی دارد، ولی فحوی، فراتر از لفظ به موقعیت و فضا توجه می‌کند. ✨ سیاق، به ظاهر کلمات و ترکیب آن‌ها و واژگان قبل و بعدش بستگی دارد، ولی فحوا به عوامل بیرونی مثل حال‌وهوای مخاطب و هدف گوینده و بستر تاریخی و شرایط حاکم بر او. 🔷 تطبیق قاعده: ☘ عبارت «لا تخرجا بهذه الصحیفه من المدینه» در مقدمه صحیفه از قول امام صادق خطاب به محمد و ابراهیم گفته شده. سیدعلی خان دو نظر کلی درباره «تعدیه با "ب"» را مطرح می‌کند که مطابق آن، برخی قائل هستند اگر تعدیه با ب باشد، معنایش مصاحبت و همراهی هم هست؛ ولی اگر با الف باب افعال باشد، همراهی‌ای در میان نیست. برخی هم در مقابل چنین تفکیک معنایی‌ای را قبول ندارند. بعد از بیان این دو نظر، سیدعلی خان می‌فرماید بنابر تفاوت معنا، مصاحبت با صحیفه مدنظر است و این معنا با سیاق و فحوی هم همراهی دارد. ولی چطور؟ 🔻 سوق الکلام: باید قبل و بعد عبارت را بررسی کنیم. وقتی ادامه عبارت را ببینیم، می‌بینیم بعدش حرف از کشته‌شدن محمد و ابراهیم مطرح می‌شود. پس اینجا معنای خروج صحیفه از مدینه، همراه داشتن آن است که بعد از مرگ این‌دو، صحیفه را در خطر می‌اندازد. 🔻 فحوای مقام: حضرت در مقام مراقبت از صحیفه هستند. حضرت روی شهر مدینه تاکید خاصی ندارند. مثلا به‌صورت‌کلی، در ذهن حضرت مشکلی ندارد که یک فرد امین، صحیفه را در صندوقچه بگذارد و به روستایش ببرد. شهر و مکان موضوعیت ندارد. چنانکه خود یحیی بن زید، صحیفه را به همراه داشت و به شهرهای مختلف همراه خودش می‌برد؛ ولی وقتی فهمید که شهید می‌شود، صحیفه را به متوکل بن هارون، امانت داد تا در خطر نیفتد. ترس یحیی هم از این بود که بعد از کشته شدن، صحیفه به‌عنوان غنیمت، به دست بنی‌امیه بیفتد. بنابراین اینجا هم امام صادق، دغدغه‌شان مکان نیست؛ دغدغه‌شان نگه‌داری این اشخاص خاص است که در خطر هستند. لذا این مقام دلالت می‌کند که منظور از عبارت، این است که همراه‌شان از مدینه خارج نکنند و با خودشان به بیرون نبرند. #اصول_فهم_دعا #اصول_فقه_دعا #اصول_فهم_صحیفه #اصول_فقه_صحسفه @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh ۱۴۰۳.۱۱.۱۰

📌 «تبلیغ؟ دانش‌آموزی؟»؟ گروه تبلیغی ضیافت که من #تبلیغ رفتن را با او شروع کردم، مدتی است تمرکزش را به‌درستی از منبر مساجد به تبلیغ‌های دانش‌آموزی تغییر داده. من اما هیچ ظرفیتی در خودم نمی‌دیدم و نمی‌بینم که بتونم باهاشون همراه بشم. یعنی من می‌تونم اجتماع نقیضین را تصور کنم، ولی اینکه سر کلاس دانش‌آموزای دختر یا پسر راهنمایی یا دبیرستانی باشم را نه! اوایل خیلی خودخوری می‌کردم که چرا چنین حسی دارم. منی که در دوران جوانی (چنان که افتد و دانی😬)، رجلی بودم، حالا هیچ زبان مشترک و حتی هیچ حرف مشترکی هم در خودم نمی‌دیدم که بزنم! بعد از یک مدت، با ملاطفت با خودم برخورد کردم و گفتم اشکال نداره. همه که ابوالفضل قویدل نمی‌شن! بالاخره هرکسی یک توانی داره. ولی اصل مسئله در ذهنم بود: بالاخره ما به عنوان آخوند و #طلبه که به‌عنوان نماینده دین می‌ریم در پیش این دانش‌آموزایی که تا حالا آخوند ندیدن و به‌خاطر شرایط آخرالزمانی، طبیعتا از ما بدشون میاد و ما رو موی دماغ زندگیشون می‌بینن، چه حرفی برای گفتن داریم!؟ این پرونده گوشه ذهنم باز بود و همیشه به این فکر می‌کردم. ✅ اما تصور من از این مخاطب‌ها چیست؟ به‌گمانم به همچین موجوداتی طرف هستم: احتمالا از چشما و سوراخای گوشاشون استروژن و تستوسترون داره فوران می‌کنه بیرون! تقریبا همه دوست‌پسر و دوست‌دختر دارند؛ رل می‌زنن؛ رابطه دارن؛ از رابطه‌هاشون برای هم می‌گن و این براشون یک چیز طبیعی و لازم است. همگی در فضای پررنگ جنسی اینستاگرام هر روز دارند تنفس می‌کنند و همگی بلااستثنا حتی در اوج رابطه هم، احساس کمبود دارند. یک خدای کوچولو دارن که خاک خورده و احتمالا ما با افکار قدیمی، حاجی گیرینوف‌هایی هستیم که می‌خواییم حرف‌هایی رو به خدا نسبت بدیم که مانع زندگی طبیعی و واقعیشون هست. این بچه‌ها هیچ دغدغه‌ای نسبت به احکام ندارند. حتی اگر قبلن‌ترها از آخوندها بدشون می‌اومد؛ الان حتی به چشمشون هم نمیاد. اگر مجبور نبودند، اصلا با آخوندی مواجه نمی‌شدند. اینها نه دغدغه احکام دارند، نه پرسش‌های عقائد. 5 درصدی به خاطر جو خانواده مذهبی‌طورند و تحت فشار. 95درصدی هم در جریان آب. اگر یکم سروگوششون بجنبه، مشکلات و تناقضات مملکتی رو از من مطالبه می‌کنند و اگر نه که سعی می‌کنند با کرم‌ریختن، من رو اذیت کنند! ☘️ من چه حرفی (از آن مقام فوق‌الذکر #طلبگی ) برای این‌ها می‌تونم داشته باشم؟ اخیرا این به ذهنم رسید که در این آزمایشگاه ذهنی، اینا رو بهشون بگم: ✨ 1.می‌دونم یکی از پرونده‌های مهم ذهنتون، رابطه است. واقعیت هم اینه که «هرکسی نیاز به رابطه نداشته باشه، واقعا مریضه و مشکل داره». ✨ 2.هیچکس نمی‌تونه بگه به این نیازتون نپردازید و رابطه نداشته باشید. داشته باشید. ولی تا جایی که می‌تونید «حریم نگه دارید» و «مدیریت کنید». ✨ 3.حریم چی رو؟ 🌸 اول از همه حریم خدا رو. بالاخره دیر یا زود گذار همه ما به خدا می‌افته. تا جایی که میشه حریم خدا رو نگه دارید. تا جایی که می ‌تونید تو زندگی مراقب باشید که وقتی باهاش روبه‌رو شدید، بتونید باهاش حرف بزنید. شما حتی اگر با کراش‌العالمین هم رل بزنید، همیشه دغدغه حفظ اون رو دارید و هیچ کسی قوی‌تر از خدا نیست که بتونید بهش تکیه کنید. حریم خدا رو تا جایی که میشه نگه دارید و جوری از روش رد نشید که دیگه نتونید تو روش نگاه کنید. حتی اگر یک جا حریمش رو رد کردید، توجیه نکنید و گندگی نکنید. ته دلتون بهش بگید نتونستم؛ نه اینکه نخواستم. 🌸 دوم حریم خانواده رو. بالاخره پدر و مادر دارید و یک فرهنگی. همه حیوون‌ها یک حریمی دارند. حتی پدر و مادری که روی مخ هستند، بالاخره خانواده‌اند. شنبلیله نیست که از اینجا بکنیم، ببریم اون‌ور بکاریم. 🌸 سوم، حریم خودتون رو. واقعیت‌ها رو بشناسید و با وجود این واقعیت‌ها جلو برید. بدونید که «همه پسرها هول‌اند»! خودتون رو ارزون ندید. ✅ حرف دین اینه: رابطه داشته باشید؛ ولی #حریم نگه دارید، مدیریت کنید. @aliebrahimpour_ir

#مباحثه طلبه اول: به نظرت تاسیس کافه‌ای که #پاتوق می‌شه به لحاظ دینی، درسته یا نه؟ طلبه دوم: به‌نظر من آره. - خب این رو باید استفتاء کرد. - بله؛ ولی موضوع رو دقیق روشن کن تا حکم دقیق بشه درباره‌اش داد. - به‌نظر من، این اعانه بر اثم است. البته شیخ در مکاسب بحث کرد و چند نظر داد ذیل بحث فروش انگور. - تو اینجور جزئی به مسئله نگاه می‌کنی، میگی اعانه. من اتفاقا می‌گم این مانع بر اثم است! - چطور؟ - وقتی پاتوق می‌سازی، رسمیش می‌کنی. قابل دیدنش می‌کنی، حدی از حریم اجتماعی براش ایجاد میشه. ولی وقتی پاتوق رسمی نسازی، زیرزمینی میشه. نه قابلیت مدیریت داری، نه حریمی باقی می‌مونه. نیاز مردم که بی‌پاسخ نمی‌مونه! اینجا نیاد، با 206میره ته بوستان غدیر! اینکه پاتوق بسازی که از 10تا دیت، 5تاش بیاد اینجا، حریم بیشتری حفظ می‌شه و گناه کمتری رخ می‌ده. - حالا بر فرض حرفت درست باشه، این خودش ترویج نمی‌کنه؟ - ترویج به چه معنا؟ مشهود می‌کنه و شاید سرعت رو بالاتر ببره، ولی خروجی در مجموع مطلوب تره. - یعنی چی؟ - یعنی شما 100 نفر آدم داری. اگر پاتوق نبود، مشهود نبود و این 100 نفر که به صورت طبیعی 90 نفرشون وارد این فضا می شدند، ظرف مثلا 2 سال وارد می‌شدند؛ ولی همگی در اتاق‌های پشتی کافه‌های روبه‌رو بوستان علوی و 206 ته بوستان غدیر! ولی وقتی مشهود میشه، عملا باز همون 90نفر وارد فضا می‌شن، ولی تو شش ماه؛ اما البته در محیط امن‌تر و باحریم‌تر. یعنی بعد دوسال، خروجی شما به لحاظ تعداد تقریبا یکیه، ولی امن‌تر. - هیچ فقیهی اینطور فتوا نمی‌ده. - خب شما مسئله رو درست تقریر کن! موضوع را درست صورت‌بندی کن، بعد حکمش رو پیدا کن! - از کجا معلوم اینطور که میگی باشه؟ میشه تشکیک کرد! - از کجا معلوم نباشه؟! اگر بود چی؟ بالاخره تقریر عُقلایی‌ای دارم عرضه می‌کنم! - الوقوف عند الشبهات، خیر من الاقتحام فی الهلکات. - شما تو رفتار فردیت می‌تونی توقف کنی. تاسیس نکنی. در مقام فتوا هم می‌تونی توقف کنی و فتوا ندی؛ ولی نمی‌تونی به‌خاطر الوقوف، فتوای به حرمت بدی و جلوی دیگران رو بگیری که تاسیس نکنن! - نمی‌دونم والا. خیلی سخته چنین حرفی. - واقعا سخته. @aliebrahimpour_ir

غرر صحیفه 💎: صعقات ⚡️ و نفحات 🌬 @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh

📌 غرر صحیفه: صعقات و نفحات ☘ صحیفه سجادیه شامل نیایش‌های متنوعی است که هر یک از آن‌ها در بردارندهٔ عباراتی با پیام‌ها و معانی گوناگونی هستند. گاهی بعضی مطالب را می‌دانی و محتوای جدیدی نیست، ولی در بافت و مقام خاصی از باب ذکر و یادآوری در دعا تکرار می‌شود تا معنای مربوطه در او تثبیت شود. در برخی موارد هم این دعاها مباحثی را مطرح می‌کنند که در سایر علوم و متون نیز بحث شده‌اند، اما با زاویه‌ای متفاوت و تأکید بر جنبه‌های خاص، آن‌ها را به خواننده معرفی می‌کنند. 💎 اما در میان این تنوع و گستردگی، بخش‌هایی وجود دارد که به طرز ویژه‌ای درخشیده و نبوغ آن‌ها برجسته است. این فرازها را می‌شود #غرر_صحیفه یا #جواهر_صحیفه نامید که خود به دو دسته تقسیم می‌شوند: 💥 ۱. #صعقات_صحیفه: این فرازها صاعقه‌اند؛ مثل موشک‌های #نقطه_زن وجودی، ضربات شدید و ناگهانی برق‌انگیزی دارند و تأثیر عمیق وجودی بر انسان می‌گذارند. انگار که در حال حرکت هستی و صاعقه‌ای به وسط سرت برخورد می‌کند و برق از سرت می‌پرد! انگار که با اسب با سرعت در حال حرکتی و ناگهان پای اسب به چیزی برخورد می‌کند و کله‌ملق می‌زنی! به‌خودت می‌آیی و چشمت چیزهای جدید می‌بیند. انگار این صعقات همچون نوری شدید در تاریکی، کل ساختار وجودی‌ات را تحت تاثیر قرار می‌دهد و #قطب_نمای_وجود ت را بازتنظیم می‌کند؛ مثل یک #شوک که به قلب آدم رو به موت می‌دهند. 🌬 ۲. #نفحات_صحیفه: این فرازها از لحاظ #محتوایی بی‌نظیر و عمیق هستند و دو جنبهٔ مهم را در بر می‌گیرند: 🌪 (الف) بیان معانی عمیق: گاهی نفحات، فرازهایی هستند که مفاهیمی را مطرح می‌کنند که فراتر از دسترسی عقل و تفکر عادی انسان‌اند. با زبانی غنی و پرمفهوم، این عبارات مفاهیمی را بیان می‌کنند که انسان به طور طبیعی نمی‌توانست به آن‌ها دست یابد. این معانی، مثل اشعه ایکس‌ری چیزهایی را برایت نمایش می‌دهند که تا حالا نمی‌توانستی ببینی. 🌈(ب) زیبایی بیان محتوا: گاهی نفحات، فرازهایی هستند که آنقدر محتوا را با زبانی زیبا و هنرمندانه نگاشته‌اند که خواننده را به حیرت و شگفتی وامی‌دارند و حس تعظیم و عجز را در وجودت برمی‌انگیزد. انگار یک کپسول معجونه که حجم زیادی از محتوا و معنویت رو با بهترین طعم در خودش جا داده. مثل اسفناج ملوان زبل؛ مثل معجون افلاطون پرمغز. مثل اورانیوم غنی‌شده. 🍀 جمع‌آوری غرر صحیفه، به آشنایی و انس پایدار و مداوم با این کتاب خصوصا برای ناآشنایان، کمک شایانی می‌کند. اگر کسی قرار است تازه آشنا شود، با غرر آشنایش کنیم؛ کسی بخواهد مرور کند، غرر را مرور کند؛ کسی بخواهد حفظ کند، اول غرر را حفظ کند؛ کارهای هنری بر غرر متمرکز شوند و... . ⛰ غرر، قله‌های صحیفه‌اند. @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh

🌙 حلول ماه‌مبارک‌رمضان [💖] 🌙🌙 بـــر خـــودم و شـــما 🌙🌙🌙 مبار‌کــــــــــ باشه. @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh ۱۴۰۳.۱۲.۱۳

📌 #یادآوری اعمال شایسته: ✅ #دعای_چهل_و_سه #صحیفه_سجادیه : دعای دیدن هلال ماه نو #علامه_مجلسی در #زادالمعاد می‌گوید این دعا را شب اول یا شب دوم یا شب سوم بخوانید. ✅ #دعای_چهل_و_چهار صحیفه: دعای ورود ماه رمضان ✅ #دعای_سال_نو / روز اول ماه مبارک رمضان eitaa.com/aliebrahimpour_ir/1299 ✅ اعمال اول ماه / نماز اول ماه مجلسی در زادالمعاد درباره ثواب روزه ۳روز در ماه (پنج‌شنبه اول و چهارشنبه وسط و پنج‌شنبه آخر) جانانه بحث کرده؛ جوری که منی که حوصله روزه مستحبی ندارم، وقتی خواندم، رغبت کردم. خواندنی است. [ن.ک: اعمال اول ماه] eitaa.com/aliebrahimpour_ir/1406 @my_sajjadieh @aliebrahimpour_ir

اِااِااِا از بیخ کندن‌ش که... @aliebrahimpour_ir #روزمره