🌺 تفسیر آیه9⃣4⃣ سوره #المدثر از تفسير شریف المیزان 🔰فَمَا لهَُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ 9⃣4⃣ 🔸اين جمله تفريعى است بر تذكره و اندرزى كه قبلا گذشت، و استفهام در اين جمله براى برانگيختن تعجب است، و كلمه #لهم متعلق است به كلمه #كان اى كه حذف شده، و تقدير كلام (فما كان لهم ) است. و كلمه معرضين حال است از ضمير #هم و جمله (عن التذكره ) متعلق به كلمه (معرضين ) است. 🔸و معناى جمله اين است : حال كه مطلب چنين است، پس چه شد - چه پيش آمد - براى مشركين كه تذكره قرآن را تكذيب مى كنند، در حالى كه از آن روى گردانند. و خلاصه چرا با اينكه واجب بود بر آنان كه قرآن را تصديق كنند، و بدان ايمان آورند از آن اعراض نمودند، و اين جاى تعجب است. _________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه 9⃣سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰ثم انى اعلنت لهم و اسررت لهم اسرارا9⃣ 🔸اعلان و اسرار دو واژه مقابل همند، اولى به معناى #اظهار، و دومى به معناى #اخفاء است، و ظاهر سياق اين است كه مرجع ضمير #لهم در هر دو جا يكى است. در نتيجه معناى آيه اين است كه: من آنان را، هم سرى دعوت كردم و هم علنى، يكبار علنى بار ديگر سرى، تا در دعوتم همه راههايى را كه ممكن است موثر باشد رفته باشم. ______ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺تفسیر آیه 9⃣1⃣سوره #الحدید از تفسير شریف المیزان 🔰و الذين امنوا باللّه و رسله اولئك هم الصديقون و الشهداء عند ربهم...9⃣1⃣ 🔸در ايـن آيـه شـريـفـه نـفـرمـود: (امـنـوا بـاللّه و رسـوله) هـمـانـطـور كـه در اول سوره مى فرمود: (امنوا باللّه و رسوله و انفقوا)، و همانطور كه در آخر سوره مى فـرمـايـد: (يـا ايـهـا الذيـن امـنـوا اتـقـوا اللّه و امـنـوا بـرسـوله)، بـلكـه كـلمـه رسول را جمع آورده، فرمود: (و رسله )، و اين به خاطر آن بود كـه قـبـل از آيه مورد بحث پاى اهل كتاب هم به ميان آمده بود، و مى فرمود: (و لا تكونوا كـالذيـن اوتـوا الكـتـاب مـن قـبل) ناگزير به سياق سابق كه سياقى عمومى بود، هم مسلمين مورد گفتگو بودند و هم اهل كتاب برگشته، در آيه مورد بحث فرمود (امنوا باللّه و رسـله)، و در آيـات بـعـد از آن نـيـز هـمـه جـا سـخـن از رسـولان مـى گويد، يكجا مى فـرمـايـد: (اعـدت للذيـن امـنـوا بـاللّه و رسـله ) و جـاى ديـگـر يـعـنـى در اوليـن آيـه فـصـل بعدى ) مى فرمايد: (لقد ارسلنا رسلنا بالبينات و من ينصره و رسله)، و اما دو آيه اول و آخر سوره كه كلمه #رسول را مفرد آورده بدين جهت بوده كه خطاب در آن دو به خصوص مؤمنين اين امت بود. مقصود از اينكه فرمود مؤمنان به خدا و رسـل نـزد پـروردگارشان صديقتين و شهدايند و مراد از ايمان به خدا و پيامبران خدا ايمان خالص است كه طبيعتا جداى از اطاعت و پيروى نـيـسـت، همانطور كه در آيه (امنوا باللّه و رسوله) نيز اشاره كرديم، و مراد از جمله (اولئك هـم الصديقون و الشهداء)است كه مؤمنين را به صديقين و شهداء ملحق سازد، و بـفـرمـايـد: ايـنـان نـيز به آنان مى پيوندند، به قرينه اين كه فرمود: #عند_ربهم يعنى اينان نزد پروردگارشان صديق و شهيدند، و نيز فرمود: (لهم اجرهم و نورهم) يـعنى اينان نيز اجر و نور آنان را دارند، پس معلوم مى شود هر چند در ظاهر آيه مؤمنين را صديق و شهيد خواند، ولى قرينه دو جمله مذكور مى فهميم كه منظور اين است كه ملحق به صديقان و شهداء هستند، و با ايشان معامله آنان را مى كنند، و نور و اجرى كه به آنان مى دهند به اينان نيز مى دهند. و ظـاهـرا مـراد از صـديـقـيـن و شهدا همان هايى باشند كه در آيه شريفه و من يطع الله و الرسول فاولئك مع الذين انعم اللّه عليهم من النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن اولئك رفيقا) ذكر شده اند، و ما در تفسير آن گفتيم : مراد از صديقين كسانى هستند كـه مـلكـه صـدق در گفتار و كردارشان سرايت كرده، در نتيجه آنچه مى گويند انجام هم مـى دهـنـد، و آنـچـه مـى كـنـنـد مـى گـويـنـد، و #شـهـدا عـبارتند از كسانى كه گواهان اعمال مردم در روز قيامتند، نه كشته شدگان در راه خدا. در نـتـيـجـه مـى فـهميم كسانى ايمان به خدا و رسولان خدا دارند به صديقان و شهدا مى پـيـوندند، و نزد خدا منزلتى چون منزلت آنان به ايشان مى دهند، و به حكم خدا (نه اين كـه خـودشـان از نـظـر مـقام با آنان برابر باشند، بلكه حكم خدا) پاداش و نورى نظير پاداش و نور آنان خواهند داشت. (لهـم اجـرهـم و نـورهـم) - ضـمير در #لهم به مؤمنين و دو ضمير #اجرهم و #نورهم به صديقين و شهدا برمى گردد، و معناى جمله اين است: (براى مؤمنين است اجـر و نـورى از نوع اجر و نور صديقين و شهداء) و همين معنا منظور كسى است كه آيه را معنا كرده به اين كه مؤمنين اجر و نورى دارند نظير اجر و نور آنان. و چـه بـسـا گفته باشند كه: آيه شريفه مى خواهد اين معنا را بيان كند كه مؤمنين، همان صـديـقـيـن و شـهـداى حـقـيقى هستند، نه اين ملحق به آنان باشند، و معامله آنان را با ايشان بـكـنـنـد، پـس مؤمنين، خود صديقين و شهدايند، و اجر و نور خودشان را دارند، ولى بعيد نيست بگوييم سياق با اين معنا مساعدت ندارد. و چه بسا بعضى ديگر گفته باشند: كلمه #شهدا عطف بر كلمه #صديقون نيست، بـلكـه مـطـلبـى نـو را مـى فهماند، مبتدايى است كه يك خبرش جمله #عنداللّه و خبر ديـگـرش (لهـم اجـرهـم) اسـت، پـس در جـمـله (و الذيـن امـنوا باللّه و رسله اولئك هم الصـديـقـون) مـطـلب تـمـام مـى شـود، و مطلبى از نو از كلمه #شهدا آغاز كرده مى فـرمـايـد: (و الشـهـداء عـنـد ربـهـم لهـم اجـرهـم و نـورهم - شهدا نزد پروردگارشان هـسـتـنـد...) هـمـانـطـور كـه در جـاى ديـگـر فـرمـوده: (بـل احـياء عند ربهم ) و در نتيجه منظور از شهدا همان كشتگان در راه خدا خواهند بود، و آنگاه كلام را با جمله (لهم اجرهم و نورهم) تمام كرده است. (و الذيـن كـفروا و كذبوا باياتنا اولئك اصحاب الجحيم) - يعنى و آنهايى كه كفر ورزيـدنـد و آيـات ما را تكذيب كردند اصحاب دوزخ مى باشند، و منظور از اصحاب دوزخ بودن اين است كه از آن جدا نخواهند شد، و دائما در آن هستند. 🔸ادامه دارد👇