🌷حضرت استاد صمدی آملی حفظه الله تعالی ▪️ادامه‌‌ی باب معاصی جوارح هدایت یک: در مورد گناهان کبیره 🌸 از مولای ما امام رضا(علیه السّلام) در نامه‌‌ای که برای مأمون در مورد محض اسلام نوشته است. این گناهان کبیره آورده است که: 🍀 ۱- کشتن نفس محترم که خداوند او را مورد احترام قرار داده است. ۲- زنا ، ۳- دزدی ، ۴- شُربِ خَمر ، ۵- عقوق والدین 🌸 ۶- فرار از جنگ ، ۷- خوردن مال یتیم بصورت ظلم ، ۸- خوردن مُردار ، ۹- خوردن خون ، ۱۰ خوردن گوشت خِنزیر(خوک) و آنچه که برای غیرخدا ذبح شود، مگر برای ضرورت. 🍀 ۱۱- خوردن رِبا بعد از روشن شدن ، ۱۲- خوردن حرام ، ۱۳- قمار بازی ، ۱۴- کم کردن در ترازو ، ۱۵- نسبتِ بدکاری به زنان نیکو و شایسته دادن. 🌸 ۱۶- نسبت بدکاری(لواط) دادن به مردان محترم ، ۱۷- شهادتِ زور و دروغ دادن ، ۱۸- یأس از رَوْح (= سرور، رحمت) و رحمت الهی ، ۱۹- از مکر خدا در امان بودن ، ۲۰- ناامیدی از رحمت خداوند. 🍀 ۲۱- کمک کردن به ستمکاران ، ۲۲- رکون(= میل، گرایش) و میل به ظالمین پیدا کردن ، ۲۳- یمین و قسم دروغ خوردن ، ۲۴- حبس حقوق دیگری بدونِ تنگدستی کردن (با وجود تنگدست نبودن) ، ۲۵- کذب و دروغگویی. 🌸 ۲۶- تکبّر نمودن ، ۲۷- اِسراف(خارج شدن از حدّ اعتدال) ، ۲۸- تبذیر(مترادف اسراف اما اتلاف و ضایع کردن چیزی) ، ۲۹- خیانت ، ۳۰- شهادت را کتمان کردن. 🍀 ۳۱- اولیاءالله را کوچک شمردن ، ۳۲- حجّ را کوچک شمردن ، ۳۳- به مَلّاهی و بازی‌‌ها اشتغال پیدا کردن ، ۳۴- اصرار بر گناهان کوچک نمودن. 📗 منبع: #راه_نجات، صفحه ۲۶۰، راه نجات ، ترجمه متن کتاب شریف « منهاج النّجاة » ملامحسن فیض کاشانی @allame_hasanzadeh

🌷حضرت استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ▪️ادامه‌‌ی باب معاصی جوارح ادامه‌‌ی هدایت هفتم: ترک گناه و انجام واجب اساس دین است ➖ معنای غیبت 🌸 غیبت آن است که تو، انسانی را به چیزی یاد بیاوری که هر وقت او آن گفته‌‌ی تو را بشنود، کراهت داشته باشد. 🍀 در این‌صورت تو نسبت به او غیبت کننده‌‌ی ستمگر خواهی بود اگرچه حتی در گفتارت نسبت به او راست هم گفته باشی. 🌸 برحذر باش از غیبتی که با دو جدال همراه است؛ بدین نحو که مقصودت را بدون تصریح تفهیم کنی و بدین صورت بگویی: "اَصلَحه الله .... یعنی خداوند او را اصلاح کند". 🍀 این نحوه حرف زدن در حقیقت جمع کردن بین دو خبائث است که یکی از آن دو، همان غیبت است که از تفهیم حاصل شد. و دیگری تزکیه و پاک نشان دادن و بر آن ثنا گفتن است بوسیله‌‌ی تخرّج و صلاح. 🌸 لکن اگر مقصود تو از این گفتار، که "اصلحه الله" دعا باشد، پس او را در پنهانی دعا کن و اگر هم از ناحیه‌‌ی او، به تو غم و اندوهی رسیده باشد، تو رسواییِ او را نخواه. و در اظهار غم خود، عیب او را آشکار نساز. 🍀 کفایت می‌کند تو را در دوری جستن از غیبت کردن، همان آیه‌‌ی قرآن که فرمود: بعضی از شما از بعضی دیگر غیبت نکنید، زیرا آیا یکی از شما دوست دارد گوشت بدنِ مرده‌ی برادرتان را بخورد؟! و حال اینکه کراهت دارید. 🌸 خداوند تو را به خوردنِ مِیته، یعنی مُردار تشبیه کرده است، پس چه چیزی سزاوارتر است اینکه از غیبت دوری بجویی. 🍀 و منع می‌‌کند تو را از غیبت مسلمانان امری که در آن تفکّر کنی و آن تفکّر بدین نحو است که اگر در خودت بنگری که آیا در تو عیب ظاهری و باطنی هست؟ و آیا تو گناهی را در پنهان و آشکارا عادت داری یا نه؟ 🌸 اگر این را خودت درست شناختی، پس بدان که عاجز بودنِ آن شخص از پاک شدن از آن چیزی که به او نسبت داده می‌‌شود، همانند عجز توست و عذر او همانند عذر توست. 🍀 همچنان‌که تو کراهت داری که رسوا شوی و از تذکّر و یادآوریِ عیب‌‌هایت نیز ناراحت می‌‌شوی، پس اگر عیبِ برادرت را بپوشانی، خداوند هم بر تو می‌‌پوشاند. 🌸 و اگر تو، او را رسوا کنی، خداوند هم زبان‌‌هایی را بر تو مسلّط می‌‌کند که آن زبان‌‌های تیز، آبروی تو را در دنیا می‌‌برند و آنگاه تو را خداوند در آخرت، بین همه‌‌ی مردم رسوا می‌‌سازد. 🍀 اگر به ظاهر و باطن خود بنگری، پس در آن دو بر عیب و نقصی در دین و دنیا آگاهی پیدا نمی‌‌کنی. پس بدان که نادانیِ تو، به عیب‌‌هایت زشت‌‌تر از انواع حماقت‌‌هاست. و هیچ عیبی هم از احمقی(حماقت) بزرگتر نخواهد بود. 🌸 اگر اراده داری که خداوند با این همه عیب‌‌هایت نسبت به تو، به خیر برخورد کند، پس به عیب‌‌های خودت با دید تیزبین بنگر. 🍀 پس اینکه خودت را با دید رضایت بنگری نهایت نادانی و کودنیِ تو است. آنگاه اگر هم صادق باشی، خدای را بر این صداقت در عیب‌‌بینیِ خود شاکر باش. 🌸 و این صداقت را به سرزنش کردن و عیب گیری و تهمت به دیگران، و به مضمضمه کردن به آبروی آنان تباه نکن که این کار خودش از بزرگترین عیب‌‌ها محسوب می‌‌گردد. 📗 منبع: #راه_نجات ، صفحه ۲۷۱، ، راه نجات ، ترجمه متن کتاب شریف « منهاج النّجاة » ملامحسن فیض کاشانی @allame_hasanzadeh