▪️پاورقی «پست قبل» ⬇️
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ در تعليقۀ «بحار» طبع حيدری كه به انشاء آقا شيخ محمّدباقر بهبودی است چنين وارد است كه:
در اين كلام غرابت است؛ چون وقتی جگر آب شود، به صورت لِرْد به أمعاء می‌رود و به معده بالا نمی‌آيد تا به صورت خون از دهان خارج شود؛ و صحيح همانطور كه در سائر احاديث وارد است آنكه در مدّت چهل روز طشتی در زير آن حضرت می‌گذاردند و طشتی را برمی‌داشتند، و آن حضرت می‌فرموده است: من جگر خود را انداختم و ظاهرش خروج جگر به صورت لرد از أمعاء است. و من چنين گمان دارم كه اين داستان بر افهام راويان دگرگون شده و اينطور نقل كرده‌اند؛ علاوه بر آنكه سند اين حديث از اصل ضعيف است. ـ انتهی.
و اين حقير می‌گويد: خروج جگر به صورت ذوب شده از معده بُعدی ندارد؛ چون رگهای «ماساريقا» كه رابط بين جگر و معده هستند می‌توانند خون كبد آب شده را به معده بياورند و نظير اين قی كردن خون هم در مريض‌هائی كه به مرض كبدی دچارند ديده شده است؛ علاوه اصل اين گفتار از جناده است نه از حضرت مجتبی، و ممكن است جناده به نظر خود خونهای قی شده را خون جگر پنداشته است؛ و عَلی كلِّ تقدير ايرادی به روايت وارد نيست.
2ـ در كتاب «معالی السّبطين» مُقْتَسَماً ضبط كرده است.
3ـ در نسخۀ «بحار» طبع كمپانی و طبع حيدری چنين آورده است كه: وَ إنْ نَزَلَتْ إحْدَی الْمُلِمّاتِ بِهِ سآءَكَ.
و لذا ما بدون تصرّف همان را در اينجا ترجمه كرديم وليكن در كتاب «معالی السّبطين» كه او هم از «بحار» نقل كرده است اينطور آورده است كه:
وَ إنْ نَزَلَتْ بِكَ إحْدَی الْمُلِمّاتِ واساكَ.
يعنی اگر به تو بعضی از شدائد و گرفتاری‌های روزگار برسد مواسات كند. و البتّه اين معنی صحيح‌تر و مناسب‌تر است.
4ـ «بحارالأنوار» طبع كمپانی، جلد دهم، ص132 و 133؛ و طبع حيدری، جلد 44، ص138 تا ص140؛ و اين روايت را در «معالی السِّبطين فی أحوال السِّبطين» در ص34 از «بحارالأنوار» روايت كرده است.
🆔 @allame_tehrani
🏴 شهادت امام حسن مجتبی (عليه‌السّلام)
... آن حضرت بواسطۀ زهری كه جُعْدَه ـ كه دختر أشعث بن قيس كِنْدی است ـ به دستور معاويه به حضرتش خورانيد، به شهادت رسيد. جعده دختر اُمّ‌فروه خواهر أبوبكر است و دخترعمّۀ عائشه است.
مرحوم صدوق روايت می‌كند از محمّد بن إبراهيم بن إسحاق از أحمد بن محمّد بن سعيد كوفی از علیّ بن حسن بن علیّ بن فضّال از پدرش از حضرت إمام رضا از پدرش موسی بن جعفر، از پدرش جعفر بن محمّد از پدرش محمّد بن علیّ از پدرش علیّ بن الحسين از پدرش حسين بن علیّ عليهم‌السّلام كه فرمود: چون وفات حسن بن علیّ بن أبی‌طالب عليه‌السّلام رسيد گريه كرد.
فَقِيلَ لَهُ: يَا بْنَ رَسُولِ‌اللّٰهِ أَ تَبْكِي وَ مَكَانُكَ مِنْ رَسُولِ‌اللّٰهِ الَّذِي أَنْتَ بِهِ، وَ قَدْ قَالَ فِيكَ رَسُولُ‌اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ مَا قَالَ، وَ قَدْ حَجَجْتَ عِشْرِينَ حَجَّةً مَاشِياً، وَ قَدْ قَاسَمْتَ رَبَّكَ مَالَكَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ حَتَّی النَّعْلَ وَ النَّعْلَ؟
فَقَالَ عَلَيْهِ‌السَّلَامُ: إنَّمَا أَبْكِي لِخَصْلَتَيْنِ لِهَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ فِرَاقِ الأحِبَّةِ.[1]
«به آن حضرت عرض كردند: ای پسر رسول خدا! شما چگونه گريه می‌كنيد، در حالی كه منزلت شما با رسول‌الله اين چنين منزلتی است، و رسول‌الله دربارۀ شما آن چنان و آن چنان فرموده است، و ديگر آنكه شما بيست‌بار با پای پياده برای ادای مناسک حجّ به بيت‌الله‌الحرام رفته‌ايد، و سه‌‌بار، تمام مال خود را با فقرا بالمُناصفه تقسيم نموديد حتّی از تقسيم نعل‌های خود دريغ ننموديد؟
حضرت فرمود: گريۀ من برای دو چيز است: يكی برای هَولِ مُطّلَع، دهشت و اضطرابی كه در حال تجلّی مقام حضرت احديّت دست می‌دهد. دوّم برای فراق أحِبّه و دوری محبّان و محبوبان من.»
وَ دَخَلَ عَلَيْهِ أَخُوهُ الْحُسَيْنُ عَلَيْهِ‌السَّلَامُ فَقَالَ: كَيْفَ تَجِدُ نَفْسَكَ؟ قَالَ: أَنَا فِي ءَاخِرِ يَوْمٍ مِنَ الدُّنْيَا وَ أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الآخِرَةِ عَلَی كُرْهٍ مِنِّي لِفِرَاقِكَ وَ فِرَاقِ إخْوَتِي. ثُمَّ قَالَ: أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ عَلَی مَحَبَّةٍ مِنِّي لِلِقَآءِ رَسُولِ‌اللّٰهِ صَلَّی اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ وَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ وَ فَاطِمَةَ وَ جَعْفَرٍ وَ حَمْزَةَ. ثُمَّ أَوْصَی إلَيْهِ.[2]
«برادرش امام حسين عليه‌السّلام بر او وارد شد پس عرضه داشت: خودت را چگونه می‌يابی؟
امام حسن عليه‌السّلام فرمود: من در آخرين روز از دنيا و اوّلين روز از آخرت هستم در حالی كه مفارقت و جدا شدن از تو و برادرانم بر من مكروه است. سپس فرمود: أستغفرالله؛ در حالی كه دوستدار و علاقمند به ملاقات و ديدار رسول خدا صلّی الله عليه و آله و سلّم و أميرالمؤمنين و فاطمه و جعفر و حمزه هستم.
سپس آن حضرت به برادر خود وصيّت نمود.»
📚 معادشناسی، ج۳، ص۴۲
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ «أمالی» صدوق، طبع سنگی، ص133 و 134؛ و «عيون أخبار الرّضا» طبع سنگی، ج1، ص197.
2ـ «بحار» ج10، ص133، ط ـ كمپانی، از «عيون المعجزات».
🆔 @allame_tehrani
1.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
😭 روضهٔ امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)
🎙استاد میرزامحمدی
📍مشاهدهٔ فایل صوتی کامل:👇
eitaa.com/ezdevaje_elahi/6005
🆔 @allame_tehrani
4a79a57ce48b60cf59ba63049275b66026043255-240p.mp3
زمان:
حجم:
6.08M
😭 روضهٔ امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)
🎙استاد میرزامحمدی
🆔 @allame_tehrani
@hajmahmoud_karimi [WWW.FOTROS.IR]ma95081602.mp3
زمان:
حجم:
19.77M
▪️ای سلام حسین، حسن...
▪️ای تمام حسین، حسن...
🎙حاج محمود کریمی
🆔 @allame_tehrani
@Madahi_Zakerinقربون کبوترای حرمت.mp3
زمان:
حجم:
4.95M
😭 قربون کبوترای حرمت امام حسن...
🎙کربلایی حسین طاهری
🆔 @allame_tehrani
📜 صلوات بر حضرت موسی بن جعفر (علیهماالسّلام)
📚 مفاتیح‌الجنان
🆔 @allame_tehrani