❗️اعمال وحشيانه امروزه ما براى بقاى بشريت بايد اين جملة ويرانگر را كه مى‌گويد: «هر چه را كه من بخواهم، جزو منافع من است و من مى‌توانم هر چيز را كه منفعت خود تشخيص داده‌ام، به دست بياورم»، كنار گذاشته و به جاى آن، از اين جمله انسانى دفاع كنيم: «آنچه حق من است، مى‌توانم بدون كمترين نقصى استيفا كنم و دولت و اجتماع هم بايد از اين حق من دفاع كنند». اگر قضيه‌اى كه ذكر كرديم، به قضية دوم مبدل نشود، اگرچه ممكن است براى چند صباحى جلوى انفجار كرة زمين را بگيرد، ولى در فرجام، زمينى كه در آن زندگى مى‌كنيم، براى ما آشيانه‌اى قابل حيات نخواهد بود. با نظر به اين مطالب، با كمال صراحت مى‌توانيم اسلحه‌فروشىِ جوامعى را كه به طور مستقيم در جنگ و كشتار نيستند، ولى جوامعى را كه در جنگ و ستيز با يكديگرند، مسلح کرده و به كشتار يكديگر وامى‌دارند، «اعمال وحشيانه» بناميم. يعنى اگر فرض كنيم كشورى حتى يك تير به سوى يك فرد از انسان پرتاب نمى‌كند، ولى تا مى‌تواند، جوامع ديگر را كه براى روياروى قرار گرفتن با يكديگر و كارزار و كشتار انگيزه دارند، با تكيه به جمله بنيان‌كنِ «منافع من چنين اقتضا مى‌كند»، مسلح می کند و آنان را به جان هم مى‌اندازد، قطعاً چنين كشورى وقيح‌ترين اعمال وحشيانه را انجام مى‌دهد. جعفرى، محمدتقى، مجموعه آثار 5 ـ #حقوق_جهانی_بشر و کاوش های فقهی، ص 121 و 122، چاپ اول، 1392 Barbarous Acts Nowadays, in order to promote human survival, we should put aside statements such as “Whatever I desire is my interest, and to my benefit and whatever I see as to my benefit, I will attain” and advocate instead this human sentence claiming that “I can attain entirely what I am entitled to, and the state and the society must also support this right of mine.” If the former is not changed into the latter, despite the fact that the explosion of the planet Earth may be temporarily postponed, our planet will eventually fail to serve as a settlement for us. Thus, we can explicitly state that if some societies, despite the fact that they are not directly involved in war or conflict, sell weapons to societies engaged in battle and lead to greater killings as to be acts of barbarianism. In other words, if a country does not even shoot a single bullet at anyone but provides arms for other societies which have the incentive to engage into conflict against one another – based on the statement, “My interests deem this” – such a country will unquestionably be committing the most savage and barbaric of acts. Jafari, M. T, #Universal_Human_Rights , A Comparative Research in Islam and the West. 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_چهل_و_ششم به هر حال، ممكن است مقصود از كمال و رشد، يكى از دو معنا يا هر دو معنايى باشد كه ذيلاً مطرح مى‌كنيم: 1ـ مقصود از كمال و رشد آدمى عبارت است از: قدرت او بر وصول به همه مقاصدى كه وصول به آن‌ها براى او امكان‌پذير است؛ البته كمال و رشد به اين معنا كه قدرت محض براى وصول به هر هدف دلخواه را محور خود مى‌داند، اعم از اين است كه هدف مطلوب داراى ارزش انسانى باشد يا نه. اين، همان روش چنگيزى و تيمورلنگى و «آتيلا»يي است كه همواره بر ضد رشد و كمالِ حقيقىِ انسان‌ها، بلكه بر ضد انسان و انسانيت تكاپو داشته‌اند. البته اگر معناى قدرت و هدف در اين تعريف، در منطقه ارزش‌ها داخل باشد ـ يعنى مقصود از قدرت، مالكيت روحى بر خويشتن، و مقصود از هدف، آرمان‌هاى والاى انسانى باشد كه اخلاق فاضله انسانى، آن‌ها را از انسان‌ها مطالبه مى‌كند ـ تعريف مزبور براى رشد و كمال قابل قبول خواهد بود. 2ـ منظور از رشد و كمال عبارت است از: «تأثير و تأثرِ هر چه بيشتر آدمى از كارگاه هستىِ وابسته به خداوند بزرگ كه بخشنده كمال و رشد بر بندگان خويش» است. مسلماً جريانِ تأثير و تأثرِ هر چه بيشترِ انسان از كارگاه هستىِ وابسته به هستى‌آفرين، بدون گرايش‌هاى الهى و تصفيه درون و تطبيق گفتار و كردار و عقايد با آن‌چه خداوند متعال به وسيله انبياء و عقول سليمه و وجدان‌هاى پاك به انسان‌ها ارائه فرموده، امكان‌پذير نخواهد بود، ولى آن‌چه كه تاكنون سرگذشت تاريخ بشرى نشان مى‌دهد، و هم‌اكنون نيز شاهد آن هستيم، جريان تنارع در بقا و اصالت منفعت و اصالت لذت است كه نگذاشته و نمى‌گذارد مردم روى زمين از اين دو معنا كه گفتيم، برخوردار شوند. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 127 ادامه دارد ... #Human_Universal_Rights – Part 46 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_چهل_و_هفتم به همين جهت است كه با كمال صراحت و جديت پيشنهاد مى‌كنيم هر چه زودتر و با هر وسيله ممكن، توسط صاحب‌نظران غربى در حقوق بشر و ديگر اهل تحقيق، بدون تأثر از تخيلات بى‌اساسى كه بعضى از كارمندان حرفه‌اىِ علوم انسانىِ امروز درباره «رشد و كمال» و «آزادىِ» انسان ابراز مى‌دارند، فكرى در اين زمينه شود و سپس با كمال رسميت، نتايجِ مثبتِ انديشه‌هاى خود را در مراكز دانشگاهى و ديگر مراكز علمى و تحقيقى به طور جدى مطرح سازند. به نظر مى‌رسد، نخستين كار مهمى كه بايد انجام بگيرد، اين است كه صاحب ‌نظران حقوق بشر، دو موضوعِ «رشد و كمال» و «آزادى» را، هم در تحقيقاتِ فلسفىِ اين حقوق به طور جدى مورد توجه دقيق و بررسى‌هاى كافى قرار بدهند و هم درباره خود مواد در موارد مناسب، كه بهترين آن‌ها ماده اول از مواد اين حقوق است. بدين ترتيب، ماده يكم از حقوق بشر به اين شكل درمى‌آيد: «تمام افراد بشر آزاد به دنيا مى‌آيند و از لحاظ حقوق و حيثيت با هم برابرند و هيچ كسى را بر كسى مزيتى نيست، مگر با آن فضيلتى كه در نتيجة تكاپوهاى مخلصانه به رشد و كمال بشرى نائل گردد». تنها با برترى دادنِ انسان‌هاى با فضيلت، رشديافته و كمال ‌يافته بر انسان‌هايى كه غير از خور و خواب و خشم و شهوت در زندگانى خود، چيزى ديگر نمى‌شناسند، مى‌توان انسان را از سقوط شرم‌آور تا حد دندانه‌هاى چرخِ ناخودآگاهِ ماشين رهايى بخشيد و به دنبال آن، امكان بقا را براى كره زمين نويد داد. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 128 ادامه دارد ... #Human_Universal_Rights – Part 47 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_چهل_و_هشتم اگر بخواهيم اساسى‌ترين عاملِ احساسِ پوچىِ زندگى را در ميان عواملِ احتمالىِ آن تشخيص بدهيم، بى‌ترديد، جز همين عامل تفكيك علوم و ارزش‌ها و معنويات، چيزى نخواهيم يافت. آرى، اين يك حقيقت است كه از قانون استلزام قطعى سرچشمه مى‌گيرد كه در آن هنگام كه ارزش‌ها و معنويات همانند «اخلاقيات تابو» بدون دليل محكم و استوار بر واقعيات تلقى شود، خود زندگى هم به دنبال آن، جز يك «تابو»ى پر از شكنجه و زحمت چيزى نخواهد بود. بى‌ترديد، با آن تحقيرها و اهانت‌ها كه درباره معنويات و ارزش‌ها از طرف خودكامگان و وسايل آنان صورت گرفت، تبديل شدن كره زمين به موتورى سوزان، نه تنها نبايد جاى شگفتى باشد، بلكه اگر چنين نمى‌شد، جاى حيرت و شگفتى شديد بود، زيرا تمام قوانين علمى كه از نظمِ واقعىِ عالم هستى كشف مى‌كند، مختل مى‌شد. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 111 ادامه دارد ... #Human_Universal_Rights – Part 48 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_چهل_و_نهم بخش‌هايى از بيانيه ونكوور در مورد بقا در قرن بيست و يكم بقاى سياره زمين به صورت يك نگرانىِ جدى و فورى درآمده است. شرايط كنونى ايجاب مى‌نمايد در تمام بخش‌هاى علمى، فرهنگى، اقتصادى و سياسى، اقدامات فورى صورت گيرد. اين شرايط هم‌چنين توجه بيشترى را از جانب تمام افراد بشر اقتضا مى‌نمايد. ما بايد همراه تمامى مردم روى كره زمين، انگيزه مشتركى بر عليه دشمن مشترك بيابيم؛ هر اقدامى كه تعادلِ محيطِ ما را تهديد كند، يا از ميراث ما براى نسل‌هاى آينده بكاهد، دشمنِ مشتركِ ماست. امروز اين انگيزه به هدفِ اعلاميه ونكوور در مورد بقا تبديل شده است. ... نظام‌هاى سياسى و اقتصادى كه تنها به منافع كوتاه مدت مى‌انديشند و هزينه واقعىِ توليد محصول را در نظر نمى‌گيرند، به خيال آن كه منابع سياره پايان‌ناپذيرند، به خود اجازه مى‌دهند اين چنين در طبيعت دخل و تصرف نمايند. وضعيتى كه انسان درگير آن است، از بين رفتن تعادل ميان نوع بشر و حيات ديگر موجوداتِ زنده ساكن كره زمين مى‌باشد. به عكس، درست در اين زمان كه ما در آستانه نابودى اكو سيستم و تنزل كيفيت زندگى بشر قرار داريم، دانش و علوم در موقعيتى هستند كه قادرند خلاقيت انسانى و نيز تكنولوژىِ مورد نياز براى جبران اين وضعيت را فراهم آورند و هماهنگى ميان انسان و طبيعت را بازيابند. تنها چيزى كه فقدان آن محسوس است، اراده اجتماعى و سياسى مى‌باشد. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 113 و 114 ادامه دارد ... #Human_Universal_Rights – Part 49 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_پنجاهم بخشي ديگر از بيانيه ونكوور اگر ما نتوانيم علوم و تكنولوژى را دوباره به سمت نيازهاى اساسى سوق دهيم، پيشرفت‌هاى كنونى در زمينه انفورماتيك (اندوخته دانش)، تكنولوژى زيست (حق بهره‌مندى از اَشكال زندگى) و مهندسى ژنتيك (طراحى ژن انسانى Genetic Engeneering) به نتايج زيانبار و غير قابل جبرانى براى آينده بشر منتهى خواهند شد. مهلت كم است و هرگونه تعلل و تأخير در برقرارىِ صلحِ اقتصادى فرهنگى در جهان، ما را ناگزير مى‌سازد كه بهاى سنگين‌ترى براى بقا بپردازيم. ما بايد چند مذهبى بودن جهان را به عنوان يك واقعيت بپذيريم؛ هم‌چنين بايد نياز به نوعى آزادى بيان را ـ كه مذاهب را قادر مى‌سازد كه على‌رغم اختلافاتشان با يكديگر همكارى داشته باشند ـ قبول كنيم. اين امر به ما كمك مى‌كند تا شرايط بقاى بشر را فراهم آوريم و ارزش‌هاى مشتركِ مسئوليتِ بشر، حقوق بشر و شأن انسان را بالنده سازيم. اين است ميراثِ مشتركِ بشريت كه از درك ما نسبت به اهميتِ فوق‌العاده وجودِ انسان و وجدانِ بيدارِ نويافته جهان سرچشمه مى‌گيرد. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 116 و 117 ادامه دارد ... #Human_Universal_Rights – Part 50 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_پنجاه_و_يكم در ميان جملاتِ بيانيه مورد بررسى آمده است: «هرگونه تعلّل و تأخير در برقرارىِ صلح اقتصادى فرهنگى در جهان، ما را ناگزير مى‌سازد كه بهاى سنگين‌ترى براى بقا بپردازيم». بايد گفت: اگر در گذشته اصالتِ هويتِ انسان و ارزش‌هاى آن مورد توجه قرار مى‌گرفت و داد و فريادهاى صاحب‌نظرانِ خيرانديش و باتقوا و با فضيلت ـ كه واقعاً به انسان و انسانيت علاقه داشته و مِهر راستين به او مى‌ورزيدند ـ در گوشِ سلطه‌جويانِ خودكامه فرو مى‌رفت و براى جلوگيرى از پرداختن بهاى سنگين به جهت ناديده انگاشتن هويت و ارزش‌هاى اصيل انسانى، دست به اقدام جدى مى‌زدند، امروز وحشت از پرداختن بهاى سنگين‌تر براى بقاى نسل بشر به اين درجه نمى‌رسيد. با اين حال، ما اميدواريم اين بار داد و فريادها براى بقاى بشريت و تحرك انسان‌ها براى حركت به سوى «حيات معقول» و مراعات حقوق و آزادى‌هاى مسئولانه آنان با تصميم‌ها و اقدامات جدى توأم باشد، اگرچه برخى از آگاهان معتقدند اين يك اميدوارىِ ساده‌لوحانه است كه در گذشته هم وجود داشته و نمى‌توان يقين كرد خودكامگانِ سلطه‌جو و قدرت‌پرستانِ منفعت‌گرا از اين داد و فريادها، هدف‌گيرىِ هميشگىِ خود را ترك كنند و يا به اصطلاح، از طبيعتِ ثانويه خود كه عبارت است از «من هدف و ديگران وسيله»، دست بردارند. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 119 ادامه دارد ... #Human_Universal_Rights – Part 51 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

#حقوق_جهاني_بشر ـ #بخش_پنجاه_و_دوم چه بايد كرد؟ پس از مطالعه و بررسىِ محتويات بيانيه سمپوزيوم ونكوور درباره بقاى بشر در قرن بيست و يكم و با در نظر گرفتن افقِ بسيار وسيعِ علوم و ارزش‌ها و معنويات از يك سو، و قدرت و اراده سازنده انسانى از سوى ديگر، به اين نتيجه مى‌رسيم: اساسى‌ترين (يكى از اساسى‌ترين) راه‌ها براى نجات بشر كه امروزه بقاى او طبق همين اعلاميه و اعلاميه‌هاى ديگر به خطر افتاده، اين است كه با بذل مساعىِ مشتركِ صاحب‌نظران علمى و فلسفى و ارزشى به طور عموم (اخلاق، زيبايى‌ها، مذاهب و هرگونه معنويات)، كشف و اثباتِ مجددِ هماهنگى و پيوستگىِ علوم و معنويات و ارزش‌ها را مطرح و آن را براى همگان قابل درك و پذيرش سازيم. هم‌چنين، اميدواريم صاحب‌نظران ارجمند پس از مطالعه و بررسى اين كتاب، در راه خدمت به مسأله اساسىِ حيات انسان‌ها و وفا به دِين بزرگى كه درباره بنى‌نوعِ خود به عهده دارند، علاوه بر بيان نظرات خود درباره مطالب اين كتاب، آراء و عقايد خود را ـ حتى‌المقدور با ذكر دلايل مناسب ـ براى ما ارائه فرمايند، باشد كه با الطاف و عنايات الهى، گامى در حد مقدور در زمينه اين مسأله حياتى براى انسان‌ها برداريم. حقوق جهانى بشر، محمدتقى جعفرى، ص 120 #Human_Universal_Rights – Part 52 پایان 🌺استاد علامه محمدتقی جعفری🌺 @allameh_jafari

🌿 جهت دسترسی سریع به پیام ها از هشتگ های زیر استفاده نمایید: 💠 #تفسیر_نهج‌_البلاغه 💠 #خاطرات 💠 #فایل_تصویری 💠 #حق_و_قدرت 💠 #حقوق_بشر 💠 #Human_Universal_Rights 💠 #حقوق_جهاني_بشر 💠 #امام_حسین_شهید_فرهنگ_پیشرو_انسانیت 💠 #دكتر_على_شريعتى 💠 #برتراند_راسل 💠 #فایل_تصویری 💠 #فایل 💠 #صوتی 💠 #تصویری 💠 #مقالات 💠 #سخنرانی 💠 #اطلاع_رسانی 🌺 @allameh_jafari

❗️اعمال وحشيانه امروزه ما براى بقاى بشريت بايد اين جملة ويرانگر را كه مى‌گويد: «هر چه را كه من بخواهم، جزو منافع من است و من مى‌توانم هر چيز را كه منفعت خود تشخيص داده‌ام، به دست بياورم»، كنار گذاشته و به جاى آن، از اين جمله انسانى دفاع كنيم: «آنچه حق من است، مى‌توانم بدون كمترين نقصى استيفا كنم و دولت و اجتماع هم بايد از اين حق من دفاع كنند». اگر قضيه‌اى كه ذكر كرديم، به قضية دوم مبدل نشود، اگرچه ممكن است براى چند صباحى جلوى انفجار كرة زمين را بگيرد، ولى در فرجام، زمينى كه در آن زندگى مى‌كنيم، براى ما آشيانه‌اى قابل حيات نخواهد بود. با نظر به اين مطالب، با كمال صراحت مى‌توانيم اسلحه‌فروشىِ جوامعى را كه به طور مستقيم در جنگ و كشتار نيستند، ولى جوامعى را كه در جنگ و ستيز با يكديگرند، مسلح کرده و به كشتار يكديگر وامى‌دارند، «اعمال وحشيانه» بناميم. يعنى اگر فرض كنيم كشورى حتى يك تير به سوى يك فرد از انسان پرتاب نمى‌كند، ولى تا مى‌تواند، جوامع ديگر را كه براى روياروى قرار گرفتن با يكديگر و كارزار و كشتار انگيزه دارند، با تكيه به جمله بنيان‌كنِ «منافع من چنين اقتضا مى‌كند»، مسلح می کند و آنان را به جان هم مى‌اندازد، قطعاً چنين كشورى وقيح‌ترين اعمال وحشيانه را انجام مى‌دهد. جعفرى، محمدتقى، مجموعه آثار 5 ـ #حقوق_جهانی_بشر و کاوش های فقهی، ص 121 و 122، چاپ اول، 1392 Barbarous Acts Nowadays, in order to promote human survival, we should put aside statements such as “Whatever I desire is my interest, and to my benefit and whatever I see as to my benefit, I will attain” and advocate instead this human sentence claiming that “I can attain entirely what I am entitled to, and the state and the society must also support this right of mine.” If the former is not changed into the latter, despite the fact that the explosion of the planet Earth may be temporarily postponed, our planet will eventually fail to serve as a settlement for us. Thus, we can explicitly state that if some societies, despite the fact that they are not directly involved in war or conflict, sell weapons to societies engaged in battle and lead to greater killings as to be acts of barbarianism. In other words, if a country does not even shoot a single bullet at anyone but provides arms for other societies which have the incentive to engage into conflict against one another – based on the statement, “My interests deem this” – such a country will unquestionably be committing the most savage and barbaric of acts. Jafari, M. T, #Universal_Human_Rights , A Comparative Research in Islam and the West. 🍃استاد علامه محمدتقی جعفری🍃 @allameh_jafari

❗️اعمال وحشيانه 💠 امروزه ما براى بقاى بشريت بايد اين جمله ويرانگر را كه مى‌گويد: «هر چه را كه من بخواهم، جزو منافع من است و من مى‌توانم هر چيز را كه منفعت خود تشخيص داده‌ام، به دست بياورم»، كنار گذاشته و به جاى آن، از اين جمله انسانى دفاع كنيم: «آنچه حق من است، مى‌توانم بدون كمترين نقصى استيفا كنم و دولت و اجتماع هم بايد از اين حق من دفاع كنند». اگر قضيه‌اى كه ذكر كرديم، به قضيه دوم مبدل نشود، اگرچه ممكن است براى چند صباحى جلوى انفجار كره زمين را بگيرد، ولى در فرجام، زمينى كه در آن زندگى مى‌كنيم، براى ما آشيانه‌اى قابل حيات نخواهد بود. با نظر به اين مطالب، با كمال صراحت مى‌توانيم اسلحه‌فروشىِ جوامعى را كه به طور مستقيم در جنگ و كشتار نيستند، ولى جوامعى را كه در جنگ و ستيز با يكديگرند، مسلح کرده و به كشتار يكديگر وامى‌دارند، «اعمال وحشيانه» بناميم. يعنى اگر فرض كنيم كشورى حتى يك تير به سوى يك فرد از انسان پرتاب نمى‌كند، ولى تا مى‌تواند، جوامع ديگر را كه براى روياروى قرار گرفتن با يكديگر و كارزار و كشتار انگيزه دارند، با تكيه به جمله بنيان‌كنِ «منافع من چنين اقتضا مى‌كند»، مسلح می کند و آنان را به جان هم مى‌اندازد، قطعاً چنين كشورى وقيح‌ترين اعمال وحشيانه را انجام مى‌دهد. 🌱 جعفرى، محمدتقى، مجموعه آثار ۵ ـ #حقوق_جهانی_بشر و کاوش های فقهی، ص ۱۲۱ و ۱۲۲، چاپ اول، ۱۳۹۲ ❗️Barbarous Acts Nowadays, in order to promote human survival, we should put aside statements such as “Whatever I desire is my interest, and to my benefit and whatever I see as to my benefit, I will attain” and advocate instead this human sentence claiming that “I can attain entirely what I am entitled to, and the state and the society must also support this right of mine.” If the former is not changed into the latter, despite the fact that the explosion of the planet Earth may be temporarily postponed, our planet will eventually fail to serve as a settlement for us. Thus, we can explicitly state that if some societies, despite the fact that they are not directly involved in war or conflict, sell weapons to societies engaged in battle and lead to greater killings as to be acts of barbarianism. In other words, if a country does not even shoot a single bullet at anyone but provides arms for other societies which have the incentive to engage into conflict against one another – based on the statement, “My interests deem this” – such a country will unquestionably be committing the most savage and barbaric of acts. 🔰 Jafari, M. T, #Universal_Human_Rights , A Comparative Research in Islam and the West. 🍃استاد علامه محمدتقی جعفری🍃 @allameh_jafari

🔹ارائه این حقوق جهانى (منشور حقوق جهانی بشر)، بدون آماده کردن زمینۀ پذیرش وحدت در ارزش‌ها و آمال و مبدأ و مسیر حرکت و هدفِ اعلاى حیات، اگر به کلى بى‌اثر نباشد، ارزش ناچیزى خواهد داشت. آماده کردن چنین زمینه‌اى بدون از بین بردن نظریات ارزشى امثال سزار بورژیا، ماکیاولى و توماس هابز درباره انسان و انسانیت، امکان‌پذیر نخواهد بود. در مجموع، براى آمادگى حقیقى ملل به پذیرش این حقوق جهانى، باید فرمول «انسان گرگ انسان است» را که «انسانِ بى‌معنى در جهانى بى‌معنى» را نتیجه مى‌دهد، با دلایل کافى از صفحات علمى بشریت حذف کرد. اگر متفکران علوم مذکور نتوانند فرمول مزبور را با استناد به دلایل کافى مردود کنند، پیروان مخلص امثال «بورژیا» و «ماکیاولى» و «هابز» در هر جامعه و دورانى، حتى در هر مجموعه‌اى از مردم، آزادى و صلح را که اساسى‌ترین علت و انگیزه وضع و تنظیم حقوق جهانى بشر است، بر مبناى خواسته‌هاى خود تفسیر و توجیه نموده، همۀ ارزش‌ها و اصول انسانیت را وسیله‌هایى براى اهداف خود مى‌شناسند که عنصرِ فعالِ مغزِ آنان چیزى جز این نیست: «من هدف، دیگران وسیله»!! همین جریانِ ارزش‌سوز بود که در امتداد تاریخ، میلیون‌ها قربانى گرفته و این‌بار در انتظار میلیاردها قربانى است. این، همان جریان خانمان‌سوزى است که حتى خوش‌بین‌ترین متفکران را مضطرب مى‌کند و آرامش آنان را بر هم مى‌زند. 🍃 علامه محمد تقی جعفری ، مجموعه آثار ۵، حقوق جهانی بشر و کاوش‌های فقهی، ص ۷۳ #علامه_جعفری #علامه_محمد_تقی_جعفری #جنگ #حقوق_بشر #حقوق_جهانی_بشر #زنده_باد_ایران #جان_ما_ایران @allameh_jafari