eitaa logo
علامه سیدمنیرالدین
83 دنبال‌کننده
15 عکس
21 ویدیو
0 فایل
گزیده‌ای از اندیشه منیر بیانات و نظرات آیت الله علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی، بنیانگذار فقید فرهنگستان علوم اسلامی بهمراه توضیح مختصر . Admin: @sistani1412
مشاهده در ایتا
دانلود
شاکر مُنعِم (نعمت دهنده) باشیم نه شکرگزار لذائذ (لذتها). چند بار شده که « في جنب تبارک و تعالي» را «حُلو» بدانيم؟! شيرين بدانيم و أحلى من کل حُلو؟[همان] چيزهايي که شیرين هستند و راحت هستند. ما ظاهراً گاهي هم شُکر مي‌کنيم، آیا شکر مي‌کنيم يا شکر خود آن را ؟! اين قابل توجه است. اين، شکر مُعطي (اعطا کننده) است يا شکر آن چيزي که عطا شده از او به ما؟ شکرِ کدامش است؟ ..... توضیحات: صبر في جنب الله : صبر در کنار خداوند و رضایت داشتن به هر آنچه در کنار او به ما می‌رسد احلی من کل حلو : شیرین تر از هر شیرینی 🆔 @allameh_moniroddin
| به مناسبت افتتاح مجلس یازدهم | 🔰شاخصه صحتِ عملکردِ مجلس قانونگذاری چیست؟ 🔺اگر با نسخه اي كه دكترمي دهد مرتّباً حال مريض بدترشود معنایش اين است كه بين داروي داروخانه ومريض نتوانسته ارتباط برقراركند. 🔻وقتي مي توان گفت بهنجاراست كه بتواند باعينيت بخواند و تخلّفِ ازآن، استثناء باشد. هرگزاستثناء بيشتر از ده درصدقابل پذيرش نيست وهميشه بايد زيرده درصد باشد؛ يعني اگرگفته شودكه اعتياد زير ده درصد است، رشوه زيرده درصداست، كلّاً تخلّفات(و) ميل به خلاف اگربه ده درصد، يك درصد، يك ونيم درصد محاسبه شد(و)جمع همه اينها روي هم(که) گذاشته شد ده درصد بيشترنبود،آنگاه معلوم مي شود ،خوب درست مي كند. 🔺بنابراين اگر بهنجارباشد تخلّف از ، مي شود. وزنِ آن(جرم) هم حتماً متناسب بامنزلت درنظام است؛ يعني همه جرائم باهم مساوي نيستند. 🔻علامت وشاخصه اينكه ، درهرجايي‹چه دردستگاه كفر،چه دردستگاه اسلام› درست وضع شده است، اين است كه مجموعه تخلّفات زيرده درصدانجام بگيرد. بعبارت ديگراگرگفتندسه ميليون پرونده دردادگاه است وبه همه جرائم هم رسيدگي نمي شودواگربخواهندرسيدگي كنندممكن است تادوسه برابرارتقاءپيداكند بدين معناست كه حجم تخلّفات مثلاًبيش ازچهل درصداست واين معنا نشان مي دهد كه دچار ناهنجاري است. 📚 سلسله مباحث جرم شناسی جلسه 2 🆔 @allameh_moniroddin
علامه سیدمنیرالدین
برشی از مراسم عزاداری عصر #عاشورا سال ۱۴۴۲ 🏴 یادی از استاد 🆔 @Allameh_Moniroddin
6.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مثل . به یاد مرحوم بنیان گذار فقید فرهنگستان علوم اسلامی که فرمود من برای دفاع از مولایم شرط نکرده‌ام که اول اسلحه داشته باشم . بزرگ و در همو که معتقد بود تا قید نخورد و یک تمامی روشهای علمی - حوزوی و دانشگاهی - را پوشش ندهد، به مرحله نخواهد رسید . او که از همه چیز خویش در این راه چشم پوشید، علیرغم جفای برخی دوستان و بزرگان حوزه . یادش گرامی و راهش پر رهرو باد 🆔 @Allameh_Moniroddin 🆔 @AnsarHosein1437
و اما نکاتی درباره علوم اسلامیِ حضرت آیة الله (شیرازی) در ابتدا لازم به تذکر است دغدغه مندان عزیز آراء و اندیشه های حضرت استاد را از خودِ ایشان یا حداقل از شاگردان شان پیگیری نمایند و اگر اشکالی را وارد میدانند از این طرق مطالبه و پیگیری کنند. همچنین تشکر میکنم از دوست دانشمند و فاضلی که این دو پست را درباره نگاشتند و باعث شدند در این مسیر لااقل بنده تامل بیشتری نموده و ذهنِ نیازمند و عقلِ فقیرم را به تحرکی بیشتر وادارم. و اما بعد 1. متوسل شدن به بزرگان - مخصوصا امام راحل رض و امام امت دام ظله - و فرمایشتشان در موضوعات کارشناسی - در حالی که این عظمت ها در این حیطه خود یک کارشناس هستند و نظر کارشناسی در کنار سایر نظرات کارشناسان و حتی فوق نظر سایر کارشناسان قابل سنجش و ارزیابی است - کار غیرعلمی، غیرکارشناسی و سیاسی است که جامعه علمی را مشوش و احساسی کرده و کارآمدی چندانی جز اهداف به اصطلاح ژورنالیستی ندارد. مهمِ مغفول اینکه اساسا پیشرفت علم و بزرگی بزرگان به این است که حرف بزرگان خودشان را جرح و تعدیل اساسی کنند و هر چی تغییر بزرگتر، بزرگی متحول کننده بیشتر. 2. از فضلا و اهل علم و محققین گرامی انتظار میرود در حوزه امور کارشناسی به جای پرداختن به کارهای صرفا رسانه‌ای نقدهای علمی و کارشناسی خودشان را به صورت دقیق نسبت به گذاره‌های مدنظرشان در اندیشه مقابل بیان کنند. به عنوان مثال «چگونه ممکن است یک فلسفه بسیط گرا و وحدت وجودی (بخوانید اتصال وجود) - حتی با ادعای تشکیک وجود - که در حوزه ادراکات و معرفتها به علم حضوریِ غیرقابل اثبات و شخصی ختم میشود یا اینکه ام القضایا و به عبارتی ابده بدیهیاتش اصل استحاله اجتماع نقیضین و خصوصیتش کلی نگری و کارآمدیش شاید صرفا سلب و ایجاب نسبت به اصل هستی و نه هیچ گونه کیفیتی است، امکان و ظرفیت امتداد عینی دارد و میتواند در زمینه مشکلاتِ کارشناسیِ عینیِ یک حاکمیت گره گشایی کرده و نسخه‌های جزئی ارائه دهد؟ و یا چگونه ممکن است اصول فقه که هنوز نتوانسته تعریف دقیقی از حقیقت و اعتبار داده یا عدل و ظلم را در قواعد عرفی و عقلی و عقلایی تفصیل دهد خروجی‌اش اصول فقه احکام حکومتی باشد؟ و یا فقهی که تکلیف عُرف و عُقلا - فارغ از ادعا و مدل کن فیکونی - در آن مشخص نیست و روشاً تفاوت امضا و تایید انبیایِ ماسبق را نمیداند و در روشش گم و ناپیداست یا اینکه آن تایید را به عرف جامعه جاهلی و غیر آن توسعه میدهد احکامِ حکومتیِ کارشناسیِ پیچیده بدهد؟ 3. در نهایت همراه با خضوع در برابر زحمات دانشمندانِ گران قدر بایستی عرض کرد برای بالا بردن جایگاه ره - رحمت و رضوان الهی بر موسس فقید و گران قدر و شجاع و با بصیرت آن - نیازی به پایین کشیدن اندیشه و مخصوصا منظومه فکری بنیان گذار فقیدش مرحوم علامه سیدمنیرالدین حسینی شیرازی نیست در حالی که کارنامه هر دو اندیشه‌ی علمی با توجه به بودجه، فتح مجالِ عملیات از سوی حاکمیت و امکاناتی که در اختیار داشتند موجود است چه در سطح کارآمدی و محصولات ارائه شده مخصوصا در حوزه روش و لوازم ساختارسازی، چه در سطح نظام مند بودن و چه حتی در سطح ادعای طرح شده. باشد که همه دغدغه مندان گرامی برای اسلام عزیز عنصری مفید و کارآمد و سربلند در ابتلائاتِ مربوط به عصر خودشان باشند. و العاقبة للمتقین 🆔 @allameh_moniroddin