*شب عاشورا ، شب تجدید بیعت با ولایت است*
امام #حسین ( ع) در شب #عاشورا بیعت خود را بر اصحاب و یارانش برداشت و فرمود : « این #جماعت با من کار دارند ، بیعت خود را از شما برداشتم ، تا شب است و فرصت دارید میتوانید جان خود را نجات دهید .»
در تاریخ آمده عده ای از تاریکی شب استفاده کرده و از سپاه امام #حسین ( ع) جدا شدند!!!
اما یاران #باوفای اباعبدالله الحسین یکی یکی بلند شدند و تجدید بیعت نمودند ، یکی میگفت کجا برویم آقا؟!!! ما آمدیم جان ناقابل خودمون را فدای شما کنیم.
دیگری میگفت اگر صدبار #کشته شویم و دوباره زنده شویم هرگز دست از شما برنمی داریم .
شب #عاشورا ، شب تجدید #بیعت دوباره با #امام است.
#شب_عاشورا
#ما_ملت_امام_حسینیم
#بیعت_باولایت
@alleyasin313⚜▪️⚜▪️
💠 نگاهی متفاوت به واژههای "تاسوعا" و "عاشورا"
♦️ اکثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشتهاند که چون عَشر و عاشر از یک ریشهاند و واقعه کربلا هم در دهم ماه محرم اتفاق افتاده صاست پس عاشورا یعنی دهم محرم؛ اما این معنا اشتباه است:
🔸 آیا واژه عاشورا برای دهم ماهها دیگر نیز به کار میرود؟
مثلاً آیا شنیده شده است که کسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد؟ یا این مفهوم مختص دهم ماه محرم است؟
👈🏻 آیا اگر امام حسین(ع) مثلاً در یازدهم محرم شهید میشدند، آنگاه تاسوعا با عاشورا عوض میشد و عاشورا واژه دیگری داشت؟
🔹 در ریاضی اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعدهای که بر شمارش اعداد حکم کند بر سلسله اعداد هم حاکم خواهد بود. اعداد بر خلاف کلمات استثناپذیر نیستند؛
به طور مثال در کلام عرب اعداد این گونه شمارش میشوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و... چنان چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعدهپذیر باشند؛ یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ کرد؛
مثل تاسوعا – عاشورا – ثامونا – سابوعا-...، اما میبینیم که بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمیکنند؛
لذا نمیتوانیم دلیلی داشته باشیم که تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی کنند و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد، بلکه معنای دیگری دارند.
💎 عاشورا؛ روز معاشرت با امام علیهالسلام
عِشر و عِشرت، به معنای معاشرت و مصاحبت است. مُعاشر یعنی مُصاحب و عاشر اسم فاعل عِشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عِشرت است. خداوند میفرماید:
«وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (نساء/۱۹)
با زنان آن گونه که شایسته آنان است معاشرت کنید. عَشیر یعنی همدم و رفیق؛
«وَ لَبِئْسَ الْعَشِیر ُ» (حج/۱۳)
چه بد دوستی انتخاب کردهاند و چه بد معاشر و رفیقی است.
✳️العاشور از ریشه عِشر به کسی گفته میشود که معاشرت خصلت او باشد.
العاشوراء جایی که میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان میشود و افراد میل معاشرت خود را با کسی که مورد نظر است عرضه میکنند؛ و عاشورا مبالغه است از میل به معاشرت؛
یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام(ع) به شدت بالا میرود.
💎تاسوعا؛ روزی برای وسعت ظرفیت
با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار میگیرد و معنی نهم را از دست میدهد.
اتسع به فتح الف یعنی گروههای ۹ نفره شدند.
اما اتسع به کسر الف یعنی وسعت پیدا کرد - گشاد شد - فراخ گردید.
اتساع یعنی گسترده شدن و گشاد شدن. بالا رفتن ظرفیت. اتساع شرائین؛ یعنی رگها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد. التاسوع چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد؛
و بالاخره التاسوعا یعنی جایی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد؛
و تاسوعا این معنی را پیدا میکند: روزی که ظرفیت بالا میرود و در سینهها فراخی ایجاد میشود و به جای تنگی، وسعت مییابد.
💎فلسفه اربعین داشتن شهادت سیدالشهداء علیهالسلام
چهل روز فرصت است برای ایجاد تاسوعا در وجود منتظران و بالا رفتن ظرفیت تا اینکه به همراهی و عشر با امام برسند.
💎نتیجه بحث
🔹بنابراین "تاسوعا" مقدمهای است برای "عاشورا" و عاشورا مقدمهای است برای "اربعین".
و مثلث: تاسوعا-عاشورا-اربعین، خودش مقدمهای است برای ظهور.
🔸تفسیر این مثلث نیز چنین است: تا زمانی که ظرفیت پذیرش مصائب در وجود منتظر به حد کافی بالا نرفته و شرح صدر پیدا نکرده باشد، تا زمانی که برائت و موالات، تمام وجودش را پر نکرده باشد، هر گونه ادعای "انتظار" ادعایی واهی و توخالی است.
🔹اربعین در واقع روز نمایش صف منتظران است تا امام زمان عجلالله از ایشان سان ببینند و شایستگی آنان را برای "معیت" خویش قبول کنند.
❗️اما شاهدیم که اربعینها یکی پس از دیگری سپری میشوند و از مقبولیت خبری نیست...
✍سفری از عاشورا تا اربعین- عبدالله مستحسن
#تاسوعا
#عاشورا
#اربعین
#ظهور
@alleyasin313▪️🌿▪️
روزمان را با #قرآن آغاز کنیم
✅🔰به راستی گناه امام حسین علیه السلام چه بود که باید این چنین خود و خانواده و یارانش کشته می شدند و به اسارت گرفته می شدند؟!
سوره تکویر آیه 9
... وَ إِذَا الْمَوْءُدَةُ سُئِلَتْ بِأَىِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ
و آنگاه که از زنده به گور شده پرسش شود: به کدامین گناه کشته شده است؟!
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: «وَ إِذَا الْمَوْوُدَةُ سُئِلَتْ بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ یعنی حسین علیه السلام.»
به راستی گناه امام حسین علیه السلام چه بود که باید این چنین خود و خانواده و یارانش کشته می شدند و به اسارت گرفته می شدند؟!
1️⃣ گناه امام حسین (علیه السلام) این بود که حق بود و باطل نبود!
امام حسین (علیه السلام)، پیشوای جریانی خطیر به نام «تشیع» بود که بزرگ ترین جرم و گناهش، خودش و وجودش بود؛ و تنها راه پاک کردن این جرم و گناه، از میان برداشتن او و نابود کردنش بود. امام حسین(علیه السلام) ادامه دهنده ی راستین راه اسلام و قرآن بود و این از نظر شیاطین گناهی نابخشودنی بود.
2️⃣ گناه امام حسین (علیه السلام) این بود که فرزند علی بود!
که امام حسین (علیه السلام): «واى بر شما! چرا با من مى جنگید؟ آیا سنّتى را تغییر داده ام؟ یا شریعتى را دگرگون ساخته ام؟ یا جرمى مرتکب شده ام؟ و یا حقّى را ترک کرده ام؟» اما دشمن لجوج و کینه ای با کمال وقاحت خطاب به امام گفتند: «اِنّا نَقْتُلُکَ بُغْضاً لِاَبِیک؛ ما به خاطر کینه اى که از پدرت به دل داریم، با تو مى جنگیم و تو را مى کشیم.» (6)
3️⃣ گناه امام حسین(علیه السلام) این بود که آزاده بود و زیر بار زور نمی رفت!
معرکه ی عاشورا لبریز است از شعارهایی که از آسمان عزت و آزادگی بر صحرای کربلا می باریدند: مرگ در نظر من چیزی جز سعادت نیست و زندگی و سازش با ستم گران چیزی جز ننگ و خواری نیست (اِنّی لاارَی الموتَ الّا سعادةً و لا الحیوةَ مع الظالمینَ الّا بَرَماً)
4️⃣- گناه امام حسین(علیه السلام) این بود که امر به معروف و نهی از منکر کرد و برای اصلاح امت اسلامی قیام کرد!
امام حسین (علیه السلام: «اِنّی لَم اَخرُج اَشِراً و لا بَطراً و لا مُفسِداً و لا ظالماً و اِنّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّةِ جدّی؛ من نه برای گردش و تفریح از مدینه بیرون می روم و نه برای این که فسادی در زمین راه بیندازم و ظلمی بكنم؛ فقط برای اصلاح در امت جدم قیام می كنم.
5️⃣ گناه امام حسین(علیه السلام) این بود که با حیوان پلیدی مثل یزید بیعت نمی کرد!
حسین بن علی علیه السلام:
کسی مثل من با کسی مثل یزید هرگز بیعت نمی کند! (مثلی لایُبایِعُ مِثلَه)
نه! به خدا سوگند نه ذلیلانه دستم را برای بیعت دراز می کنم و نه مانند بردگان فرار می کنم! (لا و اللهِ لااُعطیكم بِیدی اِعطاءَ الذلیلِ و لااَفِرُّ فِرارَ العبید)
6️⃣- و در پایان، گناه امام حسین (علیه السلام) این بود که عاشق و دل باخته ی خدا بود!
تا مرد به تیغ عشق بی سر نشود اندر ره عشق و عاشقی بر نشود
آری، در مسلخ عشق جز نکو را نکشند! روبه صفتان زشت خو را نکشند! گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز؛ مُردار بوَد هر آن که او را نکشند!
بزرگان عرفان حدیثی را از عالم قدس و از زبان پروردگار عاشقان چنین نقل می کنند: «هر کس به دنبال من باشد، مرا می یابد؛ و هر کس مرا بیابد مرا می شناسد؛ و هر کس مرا بشناسد مرا دوست می دارد؛ و هر کس مرا دوست بدارد، مرا عاشق می شود؛ و هر کس عاشق من شود، من نیز عاشق او می شوم؛ و کسی که من عاشقش شدم، او را می کشم؛ و کسی که می کشم، دیه اش بر من است؛ و من خود دیه ی اویم.»
اباعبدالله الحسین علیه السلام در روز عاشورا با معشوق معبودش چنین نیایش می کند: خدایا! دوست دارم در راه محبت و بندگی تو هفتاد هزار بار كشته شوم و دوباره زنده شوم!
الهی و سیّدی! وَدَدتُ اَن اُقتَلَ و اُحیَی سبعینَ الفِ مَرّةٍ فی طاعتِك و مَحَبّتِك.
🔺️رهبر انقلاب در کتاب انسان ۲۵۰ ساله :
◾️ زینب کبری یک زن بزرگ است. عظمتی که این زن بزرگ در چشم ملتهای اسلامی دارد از چیست؟ نمیشود گفت بهخاطر این است که دختر علی بن ابیطالب یا خواهر حسین بن علی و یا حسن بن علی است. نسبتها هرگز نمیتوانند چنین عظمتی را خلق کنند. همهی ائمهی ما دختران و مادران و خواهرانی داشتند اما کو یک نفر مثل زینب کبری؟
◾️ارزش و عظمت زینب کبری به خاطر موضع و حرکت عظیم انسانی و اسلامی و بر اساس تکلیف الهی است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او اینطور عظمت بخشید. هر کس چنین کاری بکند، ولو دختر امیرالمؤمنین هم نباشد، عظمت پیدا میکند.
◾️بخش عمدهی این عظمت از اینجاست که اولاً موقعیت را شناخت؛ هم موقعیت قبل از رفتن امام حسین به کربلا، هم موقعیت لحظات بحرانی روز عاشورا، هم موقعیت حوادث کشنده بعد از شهادت امام حسین را و ثانیاً طبق هر موقعیت یک انتخاب کرد. این انتخابها زینب را ساخت
.
🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘
@alleyasin313🌺☘
توصیف زیبای مجری عراقی از حاج قاسم سلیمانی
مجری کانال تلویزیون ملی عراق در ایام عزاداری اباعبدالله (ع) گفت: «نمیدانم در کدامیک از این شبهای محرم باید تو را یاد کنم؛ روز مسلم ابن عقیل! چون تو فرستاده و میهمان ما بودی؛ یا روز حبیب ابن مظاهر! چون تو بهترین دوست قدیمی ما بودی؛ یا روز قاسم! چون تو قاسم بودی (اسمت قاسم بود) یا روز علیاکبر! چون بدنت قطعهقطعه شد؛ یا روز عباس! چون تو حامل علم و پرچم بودی و دو دستت قطع شد. چیزی که واضح است این است که گریه برای تو تمامی ندارد و از غیبت تو حیران و دلتنگیم... امسال هر وقت به عبارت «سلام بر حسین(ع) و بر اصحاب حسین(ع)» میرسیم تو را نیز یاد میکنیم. در محرم امسال، در طغیان اشک عاشقان، تأثیر شما کاملاً مشخص است... الحاج القائد القاسم سلیمانی...»
@alleyasin313🌹