🔰بخشی از مساعدت های مردم عزیز استان آذربایجان غربی که به دست آوارگان سوری و لبنانی رسیده است. #آذربایجان_غربی #سازمان_تبلیغات_اسلامی #ایران_همدل 🌐 صفحه رسمی اداره تبلیغات اسلامی آذربایجانغربی https://eitaa.com/nehzat_azgh

محقق وعده الهی بر حفظ قرآن و پيامبر پرسش: کلام خداوند را چگونه نمی توانستند تغيير دهند؟ پاسخ: براي اينکه اگر بخواهد باطل در آن راه پيدا کند، معلوم مي‌شود نفوذ راه پيدا کرده است؛ امّا در مورد تحريف، مثل اينکه خود انبيا را شهيد نموده و کتاب های او را تحريف کردند. يک وقت است که کسي را ذات اقدس الهي حفظ مي‌کند، مثل اينکه فرمود: ﴿وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاس﴾؛[4]چون وعده داد، او محفوظ است و در همه جنگ‌ها هم محفوظ بود! وجود مبارک حضرت امير(سلام الله عليه) فرمود: «كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ‌ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللَّه‌(صلي الله عليه و آله و سلّم)»؛ [5]يعني هر وقت «نائره» جنگ خيلي داغ و برافروخته مي‌شد، ما که کنار حضرت مي‌آمديم، احساس امنيت مي‌کرديم، مثل اين بود که وارد سنگر ‌شديم؛ اين همان ﴿وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاس﴾ است؛ اما درباره انبياي ديگر که چنين وعده‌اي را نداد: ﴿يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَق﴾. در جريان تحريف کتب آسمانی فرمود ما آنها را به عهده نگرفتيم؛ انجيل را به عهده نگرفتيم، تورات را به عهده نگرفتيم؛ امّا قرآن را به عهده گرفتيم! ﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ﴾.[6]بنابراين هر چه را که خدا به عهده گرفت، اين مصون مي‌ماند و هر چيزي را که خدا به عهده گرفت، مصون مي‌ماند؛ کعبه را به عهده گرفت، فرمود ابرهه آمد ما «طيور» را بر او مسلّط کرديم و نگذاشتيم بساط کعبه را برچيند! قرآن اين چنين است! پيغمبر اين چنين است! هر شخص يا هر چيزي را که خدا به عهده بگيرد، مصون است؛ تورات را چنين وعده‌اي نداد، انجيل را چنين وعده‌اي نداد و انبياي ديگر را هم وعده نداد، بلکه فرمود شما مبارزه کنيد، اگر شهيد يا پيروز شديد دين شما محفوظ است؛ امّا ﴿وَ اللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ﴾ درباره شخص پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلم) است! اين جا هم درباره قرآن فرمود من شخصاً حافظ هستم! ﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ﴾. بنابراين ﴿لاَ يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لاَ مِنْ خَلْفِهِ﴾؛ حرم امن اين کتاب مصون است؛ نه اشکال بر آن وارد است، نه سؤال غير جواب‌دار بر آن وارد است، نه تحريف بر آن وارد است، نه اضافه بر آن وارد است، نه کم‌کردن بر آن وارد است و نه تغيير بر آن وارد است، اين متن حق است! اين برای قرآن بود و درباره پيغمبر هم همين‌طور است! ناکامی بيگانگان در اهداف و تحقق آن برای انبيا دال بر عزّت قرآن امّا در مورد آن عناويني که ياد شده است: فرمود بيگانه‌ها دو مقصود داشتند و انبيا و پيروان آنان هم دو مقصود؛ مقصود بيگانه ها در اين حرف‌ها ابطال قرآن بود، يک؛ رسيدن به غرور و خودخواهي بود، دو؛ نه به آن رسيدند و نه به اين دسترسي پيدا کردند؛ به آن دسترسي پيدا نکردند فرمود: ﴿إِن فِي صُدُورِهِمْ إلَّا كِبْرٌ مَا هُم بِبَالِغِيهِ﴾، اينها بخواهند نظير «يزيد» بگويند که «لَيْتَ‌ أَشْيَاخِي»[7] اين چنين نيست و وجود مبارک سيدالشهداء هم در راه قرآن ـ همان بياني که امام(رضوان الله عليه) فرمود خون بر شمشير پيروز است[8] ـ پيرزمندانه برگشت! از وجود مبارک امام سجاد(سلام الله عليه) در دمِ دروازه شام سؤال کردند که در اين صحنه چه کسي پيروز شد؟ فرمود ما! «إِذَا أَرَدْتَ‌ أَنْ‌ تَعْلَمَ‌ مَنْ‌ غَلَبَ‌ وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِم‌»؛[9] موقع نماز، اذان و اقامه ببين نام چه کسي را مي‌بري؟ ما رفتيم اين نام را زنده کرديم و برگشتيم! ما پيروز شديم! در کمال شهامت و در حالي زنجير به گردن حضرت است! 

علّت مأموريت پيامبر به استغفار با توجه به مقام عصمت آنان فرمود: ﴿فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ﴾، درباره انبيا مستحضريد که اينها منزه از گناه و مُطَهَّر هستند و استغفار که مي‌کنند جنبه دفاعي دارد؛ ديگران که استغفار مي‌کنند، براي رفع «ذَنب» مرتکب شده است، اين ذوات قدسي وقتي استغفار مي‌کنند، براي دفع «ذَنب» نيامده است؛ اينها استغفار مي‌کنند که «ذَنب» نيايد، هميشه به ياد حق‌ می باشند که «ذَنب» نيايد؛ امّا ديگران استغفار مي‌کنند تا «ذَنب» آمده را برطرف کنند، براي ديگران رفع است و براي اينها دفع! در سوره مبارکه «فتح» هم خواهد آمد که ﴿لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ﴾، مستحضريد که در آن جا بين فتح مکّه با مغفرت «ذَنب» پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) هيچ تناسبي ندارد، ﴿إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبيناً ٭لِيَغْفِرَ لَكَ﴾![30]اين معلوم مي‌شود اين «ذَنب» همان «ذنبي» است که موساي کليم به خدا عرض کرد: ﴿وَ لَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ﴾؛[31]من به زعم مردم مصر «مُذنب» هستم،

علّت پذيرش دعای کافران در دنيا و عدم آن در آخرت ﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ يَقُومُ الأشْهَادُ﴾، ﴿يَوْمَ يَقُومُ الأشْهَادُ﴾ چه روزي است؟ ﴿يَوْمَ لاَ يَنفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ﴾؛ عذرخواهي هم يک مقدار از نظر رواني آدم را سبک مي‌کند؛ فرمود: ﴿لاَ يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ﴾[18] ـ در سوره «مُرسلات» ـ فرمود ما به اينها اجازه عذرخواهي هم نمي‌دهيم که از نظر رواني يک مقدار سبک شوند، براي اينکه تمام عذرهاي آنها در دنيا به پايان رسيد. گاهي در دنيا «التجاء» مي‌کنند؛ کافر و مشرک هستند؛ ولي در حال خطر مي‌گويند «يا الله» که در اين صورت واجب است بگويند «يا الله»، يک؛ روي جِدّ و با اخلاص هم مي‌گويند، دو؛ اين هم عبادت است، سه؛ امر تکليفي است، چهار؛ لذا استجابت هم مي‌شود، پنج؛ در دريا هم اگر رفتند ﴿فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ﴾،[19] آن جا فطرتشان ظاهر مي‌شود، حق را مي‌شناسند، از او مي‌خواهند و با اخلاص هم مي‌خواهند که اين استجابت مي‌شود؛ امّا در قيامت براساس آن مَلَکات کاذبه مي‌گويند: ﴿يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ﴾؛[20]

اطلاعیه سلام و احترام از ماه مبارک رمضان سال گذشته یک انگشتر طلا مسجد جامانده است 🟢🟣لطفا مالک محترم به هیئت امنا مسجد المهدی مراجعه فرماید https://eitaa.com/almahditfser

مناجات امام زمانی شب یلدا یلدایمان باقرائت زیارت ال یاسین مهدوی باشد 🟢سخنران: حجة الاسلام حسن محمدی 🔴مداح: حاج حسین رکنی 🔵زمان:جمعه بلافاصله بعدنمازمغرب عشاء 🟣مکان: مسجد المهدی خیابان امین https://eitaa.com/almahditfser

مأموريت پيامبر بر «استعاذه» و مقصود از آن لذا ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ که اين استعاذه دو قسم است: يک وقت انسان در برابر آن همزات و گزندگي‌هاي واهمه و خيال و شهوت و غضب گرفتار وسوسه مي‌شود ﴿وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾[36]اگر وسوسه کردند فوراً بگو «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم»، آن استعاذه اعتقادي اخلاقي و فقهي و مانند آن است؛ امّا در جريان مبارزه سياسي و اجتماعي، استعاذه از مردم به «الله» مطرح است و همچنين از فشار استکبار به مردم مطرح است. در جريان موساي کليم که قصه‌ او را به عنوان نمونه ذکر فرمود، آيه 27 اين است: ‌ ﴿وَ قالَ مُوسي إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ﴾،[37]آن ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم﴾ آن جاست که اگر بخواهد نامحرمي را نگاه کند، گناهي را نگاه کند، روميزي و زيرميزي بگيرد، معصيت و غيبتي کند، استعاذه مي‌کند. استعاذه، نه يعني «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم» گفتن، اين يک ذکر لفظي است و ثواب خاصّ خود را دارد؛ امّا مشکل را اين «اعوذ بالله» حل نمي‌کند. فرمود هر وقت گرفتار وسوسه شدي و در درون فشاري مي‌بيني ﴿وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ﴾،﴿نَزْغٌ﴾ سابقاً که مرکَب‌داري رواج داشت ـ الآن که اتومبيل است ـ اين «حمار» وقتي راه نمي‌رفت آن مسئول و چاوادار[38] فشاري مي‌داد تا اين حرکت کند که اين را مي‌گفتند «نَزْغ»؛ اگر يک چنين حالتي از ابليس ديدي فشاري به تو داد که در مسير او راه بيفتي، ﴿وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾،در ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ اگر گفتي «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم»، اين گفتن، عبادت لفظي است و ثواب هم دارد؛ امّا اين معناي ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ نيست، بلکه ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛ يعني برو در پناهگاه! يعني هر وقت شما آژير خطر را شنيدي برو پناهگاه! آن وقتي که ‌گفتند هر وقت آژير خطر را شنيديد برويد پناهگاه، يعني چه؟ يعني در خيابان بايست بگو من مي‌خواهم بروم پناهگاه! يا آن حالتي که به انسان دست مي‌دهد و فوراً مي‌رود به پناهگاه؟ ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛ يعني برو پناهگاه! اضطرابي در آدم پيدا مي‌شود، توحيد الهي براي او مشهود مي‌شود، با خداي خود درد و دل مي‌کند و مي‌گويد الآن من در گِرو اين گناه هستم، مرا درياب! اين معناي استعاذه است، نه اينکه همين‌طور که ايستادي «اعوذ بالله» بگو! ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛ يعني برو پناهگاه! درب پناهگاه هم هميشه باز است و دربان آن هم فقط خود خداست! اينکه فرمود: «كَلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِي‌»؛[39]يعني من دژبان هستم! اين دِژ من است و من هم دژبان می باشم، هر وقت خواستي بيايي بيا، من در را باز مي‌کنم، «كَلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِي‌»؛ «حصن» من است! «فَمَنْ قَالَهَا دَخَلَ حِصْنِي وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي‌»، اين معنايش است! درب پناهگاه هميشه باز است! يک وقت است که ابليس دارد حمله مي‌کند، آن در مورد انبياست که مصون هستند؛ يک وقت فرعون دارد حمله مي‌کند، يا ابولهب دارد حمله مي‌کند، يا امويان دارند حمله مي‌کنند، اين ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛حالا لازم نيست که شيطان باشد، براي افراد عادي دو نحوه استعاذه است: يک وقت در اثر وسوسه‌هاي شيطاني پناهنده مي‌شود به پناهگاه الهي و يک وقت هم دشمني به او مي‌خواهد حمله کند؛ دشمن اگر مي‌خواهد به او حمله کند ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾،پس اين دشمن در هر حالتي که بخواهد به او حمله کند، چنين است. دشمن وجود مبارک موساي کليم «آل فرعون» بود، وجود مبارک موساي کليم برابر همين آيه 27سوره مبارکه «غافر» فرمود: ﴿إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُم مِن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لاَ يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ﴾ که در برابر فرعون اين حرف را زد و در همين بخش هم وجود مبارک پيغمبر(صلّی الله عليه و آله و سلم) مسئول شد که خدا به او فرمود: اگر اين مشکلات را ديدي که دارند عليه قرآن توطئه مي کنند ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ﴾؛ هم مي‌بيند، هم مي‌شنود و فوراً انجام مي‌دهد

🔻#گزارش_صوتی #دعای_کمیل 🎤حجت الاسلام استادمیرزامحمدی 🔊 قرائت دعای کمیل 📆 جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🕌 گلزارشهدا امامزاده علی بن جعفـرالصادق علیه السلام     🔹موسسه علمی فرهنگی حداث الحسین علیه‌السلام قم { @huddath_al_hussain_ir } https://eitaa.com/almahditfser