بسم الله «مریضی» وقت کشی بیماری مغفول مانده این روزهای خیلی هامان شده. ساعتهایی که تند و سریع می‌گذرند و جایشان را به روز می‌دهند، روزهایی که شب می‌شوند وجایشان را به هفته می‌دهند.. وهفته هایی که بی امان می‌دوند و ماخوشحال از گذران چند ماه و بالا رفتن سن خودمان یاعزیرانمان، از گذرانشان، شاد می‌شویم: شمع فوت می‌کنیم وجشن می‌گیریم برای سالی که گذشت. غافل از این‌ که بی شک ؛ هرقدر هم آنها را به خوبی طی کرده باشیم، یوم الحسرتی در راه است که ارزش واقعی یک ثانیه اش وکمتر، شایدتازه درآن روز،دانسته شود. روزهایی که بابهانه و بی‌بهانه، باکرونا وبی‌کرونا، به‌خاطر کسالت وسستی، دستشان را از روی دوشمان برمی‌دارند و تا دوردست ها، می‌دوند.وماهرگز دیگر آنها را نخواهیم دید. بی جهت نیست که در مکارم الاخلاق ، می‌خوانیم:اعوذ بک من کسل والفشل... بد بیماری ای است این کسالت... #سبک_زندگی #فرصت_سوزی @zedbanoo