اکونومیست: موجودیت «اسرائیل» در خطر است https://fa.alalam.ir/news/6832143/%D8%A7%DA%A9%D9%88%D9%86%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%B7%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA سرقت ادبی در سکوت🚨 اکونومیست اقدام به سرقت ادبی و سرقت تحلیل متعلق به رهبرعزیزمان نمود 💥 کلید واژه اسرائیل در باتلاق غزه و✅ تحلیل اتش بس اعلام کند نوعی شکست و ادامه بدهد نیز نوعی شکست برای اسرائیل خواهد بود✅ حالا اکونومیست همین تحلیل و معنا را با تغییر لفظ به چرخه در واقع دومین سرقت را نمود اولی سرقت عین عبارت دومی سرقت مفهومی تحلیل تبعا تاریخ متقدم فرمایشات رهبرحکیم ما در بیانات روز اول فروردین است این دیگر آخرین نوع رفتار خبیثانه بود جا دارد به مسولان ایرانی مانند کامران دانشجو یا حسن فریدون که از سوی دانشگاه محل تحصیل در خارجه متهم به سرقت ادبی از پایان نامه های سایرین شدند، از اکونومیست می اموختند و در پایان نامه ها نظرات حکیمانه رهبر حکیم را میگنجانیدند 😁✅

رفتار شناسی یهود کوتاه مصداقی این نجوای شیطانی مربوط به جشن پوریم چنانکه میدانیم سالروز قتل عام ایرانیان باستان است در روانشناسی نوین به جای پرداختن به شخصیت، به برسی رفتار سوژه میپردازند حالا متمرکز در احوال اینها بشویم حسب الامرفقیه مان برای شناخت دشمن ساختن اهنگ ملازمه داشتن یک حس و حال یک فضای تعلق خاطر که با زیرمایه شادی نوستالوژیک و تکرار و همخوانی حاضرین با اهنگ برای همزاد پنداری که خبر از یک واقعه میدهد حالا از بیرون نگاه کنیم انچه که اینها بعنوان یک فضای عاطفی، خاطره ای در قالب نت و اهنگ و زمزمه شادی گذشته را یاد اور میشوند کشتار ایرانیان است خاصه که یک سنت دیرینه انهاست یعنی مثلا دهه چهل و پنجاه احمقانی که در کسوت مقام رسمی به اینها خدمات میدادند تا امروزه باستان گرایان ایرانی مجازی که حق را به اینها میدهند جهل اندر جهل و بر ما واجب تر میسازد کشتن را که علاجی جز مردن بر این قوم نباشد به زودی اما با زمزمه حیدر حیدر خیبر خیبر

تصویری جالب و از نزدیک ماه...

تاریخ بخوانید(رهبرحکیم) تصویر فوق گرچه کوهی از جمجمه های حیوانات شکار شده در افریقا ست اما یک قرینه خوب تاریخی و تمثیل خوبی است در عراق پس از واقعه کربلا مشارکت کوفیان در جنایت گناه بصره بی تفاوتی بود الا دو قبیله که آماده رفتن شدند اما دیر آنچه نباید اتفاق می افتاد، افتاد لکن دو سه سال بعد تاوان سنگینی دادند فردی خونخوار بنام حجاج بن یوسف حاکم شد در بصره همانند تصویر سه تپه بزرگ از سرهای جدا شده و از پیکرهای مردم بصره ساخت اولی سرهای بریده مردان جوان دومین تپه سرهای بریده پیران سومین تپه اجساد و سرهای بریده زنان و کودکان سپس گفت بالای یکی از تپه های سر و پیکر مردم برایش قالیچه پهن کردند، سفره ای انداختند ان بالا مشغول غذا خوردن شد و هنوز در تپه ها اجساد نیمه جان دست و پا میزدند صحنه انزجار اور تمامی نداشت آنهایی که زنده مانده بودند همانند موش ها. به چاه ها پناه بردند و همانند حیوانات از گرسنگی بیرون امده آنچه نباید میخوردند را خوردند حجاج به بیعت گرفتن رسید همه را به زور بیعت ستانید تا اخرین نوبت فرد بیطرف یعنی عبدالله بن عمر شد صبحی تا شب وی را ایستاده در کاخ نگه داشت سپس بحضور پذیرفت خودش را به کاری مشغول ساخت پس از شکنجه روحی روانی عظیم و خوف انگیزی از جنایات که داشت سربلند کرد پرسید چکار داری عبدالله بن عمر قادر نبود بگوید که برای بیعت کردن به زور امده نای ایستادن روی پا برای پیرمرد باقی نمانده بود با وحشت گفت برای بیعت امده حجاج پایش را دراز کرد گفت بیعت کن آری تاریخ سراسر عبرت های حیرت انگیز دارد و اینک غزه...