بسم الله الرحمن الرحیم استاد عابدینی به نقل از آیت الله بهجت: این روایت شریف که «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی»، یکی از اسرار شیعه است به این معنا که یک حقیقتی در آن بیان شده که این را باید از اغیار پنهان داشت که آن حقیقت این است که بین امام و قرآن جدایی نیست (نه اینکه جدایی نیندازید)، «لن یفترقا: امکان ندارد که جدا شوند»؛ اگر کسی فقط به قرآن یا فقط به اهلبیت پرداخت یعنی دیگری را هم ندارد. «حتی یردا علیّ الحوض» نه اینکه آنجا از هم جدا می‌شوند بلکه این تعبیر به این خاطر است که در آنجا همه چیز تبدیل به وحدت می‌شود. دست ما به حضرت نمی‌رسد ولی برادر و عدل ایشان یعنی قرآن در دست ماست و با نظر در قرآن همان استفاده‌ای که از حضرت می‌شود، از قرآن هم می‌شود. یعنی غیبت برای چنین کسی معنا ندارد. و ما نباید این جهت را غافل باشیم که همچنان که امام زمان مثبّت القلوب هستند قرآن هم همینطور است. مسلما استفاده از امام زمان به این نیست که ایشان دیده شوند ولی ایشان مسلما ما را می‌بینند و ایشان با همان نگاه خودشان کار خودشان را می‌کنند؛ یعنی ما باید موانع را از درون خود برداریم تا امام زمان کار خود را بکند. این نکته اول که نگاه ما باید به قرآن این باشد که قرآن عدل امام است و ارتباط با هر کدام، ارتباط با دیگری است. من خودم هر موقع این دید، یادم می‌افتد نگاهم به قرآن تغییر می‌کند و هر موقع که دلم برای امام زمان تنگ شود، به قرآن رجوع می‌کنم. حضرت عیسی (ع): شقیّ کسی است که حرفی را بشنود و بگوید که برای گفتن خوب است». لذا این حرف را مخاطبش را خودمان ببینیم؛ فلذا اگر مشکل داریم به قرآن رجوع کنیم، اگر حاجتی داریم به قرآن رجوع کنیم و ... . . . #ثقلین #درس_اخلاق #در_محضر_بزرگان #حجه_الاسلام_و_المسلمین_عابدینی #مدرسه_علمیه_ثامن_الائمه(ع) #14_مرداد_1397 #سمت_خدا