eitaa logo
مدافعان بانوی دمشق.شهید مدافع حرم محمد رضا الوانی
165 دنبال‌کننده
4.5هزار عکس
2.7هزار ویدیو
164 فایل
.چی می شود پرچم حرم،برام کفن بشه. سلام من به بی بی شهادتین من بشه.بدون زینبی من نفس نمی کشم تا زنده ام از عشق بی بی دست نمی کشم https://eitaa.com/alvane ا
مشاهده در ایتا
دانلود
برنامه امروز زندگی پس از زندگی حرام کلک کلاه برداری باعث شدکه آرامش را از خانواده بگیره هر روز شاهده جنگ دعوا بحث در خانواده بودم پول در می اوردم ولی خرج دوا درمان بچهام میشدن خونه ماشین وضع مالی خوب داشتم ولی آسایش ارامش نداشتم .. پس اگر فرزندان ما اعتقادی به خدا و قیامت ندارند راه کج در پیش میگیرند شکم هاشون از لقمه حرام پر شد گرامی لطفاً با لقمه حلال سفره هاتون رنگی کنید دو دستی جگر گوشه هاپون تقدیم به شیطان نکنید خمس زکات مال حلال نتیجه اش اولاد صالح سالم تقدیم جامعه میشه جامعه پاک سالم.. بدون فساد اخلاقی..... https://eitaa.com/hekmatamez
🌴 🌴 . علی ابن مهزیار اهوازی یکی از کسانی بود که سالهای زیادی برای تشرف به محضر حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه الشریف تلاش نمود تا جایی که بیست سال بدون وقفه خود را به مراسم حج می رساند به امید اینکه مولایش را زیارت کنداما موفق نمیشد. سپس بعد از بیست سال تلاش و زحمت ؛ از ملاقات حضرت نا امید شد و به دوستانش خبر داد که امسال به مکه نمی آیم ؛ اما در خواب به او بشارت دادندکه امسال توفیق زیارت حضرتش را پیدا خواهی نمود. برای همین دوباره تصمیم گرفت خود را به مراسم حج برساند و به هر حال به سرزمین وحی مشرف شد. در طول ایام حج به شدت انتظار میکشید تا ببیند این وعده چگونه محقق خواهد شد اما سفر رو به اتمام بود و خبری از وصال نشد. تا اینکه در پایان سفر جوانی در مسجد الحرام با علی ابن مهزیار قرار گذاشت تا او را خدمت حضرت ببرد . علی ابن مهزیار اثاثش را جمع کرد و از دوستانش خداحافظی نمود و بدون اینکه دوستانش متوجه شوند ؛ با آن جوان به سوی کوههای طائف راه افتاد. علی ابن مهزیار به همراه آن جوان ؛ قبل از طلوع آفتاب به خیمه حضرت رسید و بعد از کسب اجازه از محضرشان به خدمت حضرتشان نائل شد. آن حضرت در بدو ورود فرمودند : «علی ابن مهزیار! من شب و روز منتظرت بودم تا بیایی اما نمی آمدی» علی ابن مهزیار از این جمله حضرت تعجب کرد؛ چرا که فکر می کرد اوست که بیست سال به دنبال آن حضرت بوده است. اما امام در ادامه فرمودند: « در تو وجود داشت که نمی گذاشت نزد ما بیایی؛ بدنبال جمع آوری بودی به رسیدگی نمی کردی و نیز نمی کردی»