•𓆩💟𓆪• . . •• #همسفرانه •• 🌹|| از فردای روز عقد زندگی زير يك سقف را شروع كرديم. علی دلش می‌خواست كه از همان اول مستقل باشيم، ولی پدر و مادر می‌گفتند: «تو هم مثل پسر خودمونی. پروانه درس داره، زوده حالا بره زير بار مسئوليت و خونه‌داری. اينجا باشين راحت‌ترين. خيال ما هم راحت‌تره». 🌻|| اتاق خودم را كه طبقه بالا ساختمان بود، آماده كرديم. پدر خيلی اصرار داشت كه برايم جهيزيه بگيرد، ولی علی نگذاشت. گفت: «شما همين قدر كه زحمت پروانه رو كشيدين بزرگش كردين اجازه دادين درس بخونه برای من همه چيزه. از اين به بعدش را بسپرين به من». 🌷|| سال اول زندگی توی همان اتاق گذشت. صبح‌ها با هم می‌رفتيم؛ من دانشسرا، او پايگاه. ظهرها برمی‌گشتيم برای ناهار. دوباره می‌رفتيم تا غروب. بيشتر شب‌ها بيرون غذا می‌خورديم. 💐|| اوايل زندگی‌مان مثل دوران نامزدی بود؛ همه چيز شيرين و رويايی. الان كه فكر می‌كنم می‌بينم، مثل اين بود كه فرشته‌ای از آسمان بيايد و اشاره‌ای بكند و در چشم به هم زدنی اين زندگی را برای من بسازد. شهید دفاع مقدس #سید_علیرضا_یاسینی . . 𓆩‌توخورشیدےوبـےشڪ‌دیدنت‌ازدورآسان‌است‌𓆪