💠

هماهنگی پیامبران

🔹 چون پیامبران برگزیده حق اند و همگی از یک مخزن غیبی آفریده شده اند، سخن همه آنها هماهنگ و یکسان است... . هر پیامبری یک شخصیت حقیقی و یک شخصیت حقوقی دارد. شخصیت حقیقی، یعنی شخص انبیا مشترک نیست؛ ولی شخصیت حقوقی آنان که همان محتوای دعوتشان است، بین همه آنها مشترک است... . 🔹 کلمه «لااله الاّ الله» که همان توحید ناب است، بهترین ارمغان رسولان الهی است. از این رو رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: «ما قلت و لا قال القائلون قبلی مثل لااله الاّ الله»؛ نه من و نه هیچ موحدی پیش از من کلمه ای به عظمت «لااله الاّالله» نگفته ایم. بر این اساس، کسی که نبوّت یک پیامبر را تکذیب و انکار کند، مانند این است که نبوت همه انبیا را نپذیرفته است. مؤمنان باید بگویند: « لا نفرّق بین احدٍ منهم » ؛ ما در اصل رسالت و لزوم قبول رسولان هیچ فرقی بین آنها نمی گذاریم؛ یعنی پذیرش رسالت یک پیغمبر، مستلزم پذیرش رسالت همه آنهاست و ترک دعوت و هدایت یک پیغمبر مستلزم ترک هدایت همه انبیا. 🔹 خدای سبحان می فرماید: « ولقد کذّب اصحاب الحجر المرسلین » ؛ اصحاب حجر، پیامبران را دروغ گو شمردند؛ در حالی که اصحاب حجر، تنها یک پیامبر داشتند و در برابر همان پیامبر ایستادند. این آیه نشان آن است که از یک سو، سخن پیامبرِ اصحاب حجر، سخن همه انبیای گذشته و آینده بوده است، و از سوی دیگر، در دعوتهای هر پیامبری، غالباً جریان انبیای سلف یا خلف مطرح است و تکذیب یک پیامبر، تکذیب همه پیامبرانی است که جریان زندگی آنان، در گفتار پیامبر طرح شده است. قرآن کریم چنین تعبیری را درباره قوم ثمود و لوط نیز دارد: « کذَّبت ثمود المرسلین » ؛ قوم ثمود پیامبران را دروغ گو شمردند. « کذَّبت قوم لوطٍ المرسلین » ؛ قوم لوط پیامبران را دروغ گو شمردند. با اینکه قوم ثمود یا قوم لوط بیش از یک پیامبر نداشتند. آیت الله العظمی جوادی آملی #دهه_آخر_صفر 📚 پیامبر رحمت، ص ۴۴