@alzekr_alhakim

یک نتیجه طبیعی تخلّف از صراط مستقیم و راه راست این است که انسان در قبض سختی واقع می‌شود. ما چون روحمان اصلاً روح نیست، (مثلاً مریضی که سر تا پایش مرض است سرماخوردگی پیدا کند و یک شب تب کند برایش مهم نیست) بعضی آن قدر مریض هستند که اصلاً قبض و بسط را نمی‌فهمند. بلکه می‌شود گفت اصلاً در بسط نیستند که قبض را بفهمند. اگر یک وقت دیدید قبض و بسط روحتان را می‌فهمید خوشحال بلشید بگذارید باشد. اگر قبض و بسط نداشته باشید، یعنی گاه گاه گرفته نشوید و گاهی باز نشوید خصوصا اگر همیشه در قبض باشید، سر تا پای شما مریض است... کتاب سیر الی الله، جلد سوّم @alzekr_alhakim

طبعاً گناه، اذیّت و آزار مردم، کم توکّلی، عدم اعتماد به نفس انقباض می‌آورد و به عکس اگر کسی توکّل به خدا داشته باشد، تکیه گاهی داشته باشد، کمتر منقبض می‌شود و اگر کسی گناه کند چون خود گناه انقباض می‌آورد یعنی انسان را در فکر می‌اندازد که اگر در روز قیامت از من مؤاخذه شود چه جواب بدهم؟ خودش انقباض می‌آورد. عذاب وجدان هم خودش یک نوع انقباض است، گاهی یک قاتل عذاب وجدانی دارد که می‌خواهد خودش را بکشد، دیوانه می‌شود و این همان حالت انقباض شدید است و به طور کلّی ظلم به دیگران نیز موجب انقباض می‌شود. کتاب سیر الی الله، جلد سوّم @alzekr_alhakim

#آیات_قرآن @alzekr_alhakim

🔵 پاکی باطنی سادات یکی از فضائل اولاد حضرت فاطمهٔ زهراء که به خاطر آن حضرت به آنها عطا شده این است که آنها ذاتاً پاک و طاهرند، زیرا از نسل پیغمبر اکرم و حضرت فاطمهٔ زهراء و علی بن ابیطالب می‌باشند و این اتّصال نَسَبی ایجاب می‌کند که آنها به تمام معنی باطناً پاک باشند. امام باقر علیه السلام نقل کرده که در تفسیر آیهٔ «کشجرة طیّبه» فرمودند: امّا درخت پاک، منظور پیامبر اکرم است و فرع آن حضرت علی بن ابیطالب و شاخهٔ آن حضرت فاطمهٔ زهراء و میوهٔ آن اولاد حضرت فاطمه و ذریّهٔ او می‌باشند. پس چگونه ممکن است که اصل درخت و شاخهٔ آن پاک، ولی میوهٔ آن ناپاک باشد؟ و بر فرض اگر میوه که چون سر درخت است و بیشتر آلودگی دارد، گرد و غباری به روی آن بنشیند، قابل جبران است، یعنی به راحتی می‌توان آن را تمیز کرد و بلکه باید آن را شستشو نمود. همچنین سادات که از این شجره هستند و میوهٔ این درخت‌اند بوسیلهٔ دعاهای مردم و سلام و صلوات خدای تعالی پاک خواهند شد. کتاب انوار زهراء (سلام الله علیها) @alzekr_alhakim

مراقبت این است که انسان در شبانه روز دائما مواظب این جهت باشد که کار بی‌فایده نکند. در مرحلهٔ اوّل کار های عمده اش را مراقبت کند، لااقل در کار های مهم، کاری که برای دنیا یا برای آخرتش فایده ای ندارد انجام ندهد. به جهت این که وقت انسان خیلی گرانقیمت است و آدمی که وقتش را اسراف می‌کند جزء مبذرین است و از برادران شیاطین است که «انّ المبذرین کانوا اخوان الشّیاطین» (اسراء/۲۷) کتاب سیر الی الله، جلد سوّم @alzekr_alhakim

#آیات_قرآن أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ (۲) وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبِينَ (۳) أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ أَنْ يَسْبِقُونا ساءَ ما يَحْكُمُونَ (۴) آيا مردم گمان كرده اند كه به حال خود واگذار می شوند كه تنها بگويند: ايمان آورده ايم و امتحان نشوند؟ (۲) و قطعا ما كسانی را كه قبل از اينها بوده اند، امتحان كرده ايم. پس حتما خدا كسانی را كه راست می‌گويند و كسانی را كه دروغ می‌گويند، می‌شناسد. (۳) يا كسانی كه كارهای بد می‌كنند، گمان كرده اند كه بر ما سبقت می‌گيرند؟ چه بد حكم می‌كنند. (۴) سورهٔ عنکبوت، آیات ۲ تا ۴ @alzekr_alhakim