پاسخ وزیر خارجه به فضاسازی این روزها
🔰 عراقچی: مذاکره با آمریکا هیچ مبنایی ندارد
🔸عاملان عقبگرد اقتصاد ایران در دولت روحانی، در حالی این روزها با بیاعتنایی به تجربه تلخ خسارت محض برجام، معرکه مذاکره با آمریکا گرفتهاند که وزیر امور خارجه در گفتوگو با رسانه قطری العربی الجدید تأکید کرد: در حال حاضر قصد گفتوگو با واشنگتن را نداریم؛ چرا که هیچ مبنایی برای چنین گفتوگویی وجود ندارد. ما منتظریم تا ببینیم دولت جدید آمریکا چه سیاستهای را در پیش خواهد گرفت و سپس سیاست خود را ترسیم خواهیم کرد.
🔸گفتنی است، پس از روی کارآمدن دولت جدید، مدعیان اصلاحات و رکن داخلی کارزار غرب علیه ایران تلاش میکنند ایران را به مذاکره با رژیم تروریست آمریکا بکشانند و ضمن آبروبخشی به آن، مانند قبل بار دیگر ایران را از دستیابی به حقوق خود بازدارند.
🔸طیف غربگرا پس از پیروزی ترامپ، مجددا بر طبل مذاکره میکوبد و کوچکترین اشارهای به نقض برجام در سه دوره اوباما، بایدن و ترامپ نمیکند. آنها مجددا میخواهند جای طلبکار و بدهکار را تعویض و نیاز حریف را تأمین کنند.
🔰 بازتاب عجیب گفتوگوی پزشکیان در نشریات مدعی حمایت از دولت
🔸گفتوگوی تلویزیونی رئیسجمهور با مردم، بازتابهای عجیب و قابلتأملی در روزنامههای مدعی حمایت از دولت پیدا کرد. آنها به نحوی این گفتوگو را بازتاب دادند که انگار موضوع مهمی را در محتوا برای تیتر زدن نیافتهاند. برخی از این روزنامهها اصلاً سخنان آقای پزشکیان را در صفحه اول پوشش ندادند که به معنای بیاهمیت انگاشتن آن است. برخی دیگر، سعی کردند حواشی ذیل موضوعات حاشیهای را برجسته کنند و حال آن که دغدغه اصلی مردم، برنامه و عملکرد دولت در قبال مشکلات اقتصادی است. برخی دیگر نیز به مجری گفتوگو حمله کردند که چرا صراحت به خرج داده و سؤالات مردم را از رئیسجمهور پرسیده است!
🔸در این میان، روزنامه سازندگی بیاعتنا به اولویتهای اقتصادی مردم تیتر زد؛ «پزشکیان: قانون حجاب ابهام دارد/ قانون اگر عادلانه نباشد، اجراشدنی نیست». اما عجیبتر، رویکرد روزنامه اعتماد به گفتوگوی آقای پزشکیان بود که هیچ تیتری را به این گفتوگو اختصاص نداد و با بیاعتنایی مطلق از کنار آن عبور کرد! این در حالی است که الیاس حضرتی مدیرمسئول اعتماد، «رئیس شورای اطلاعرسانی دولت» است.
🔸روزنامه ایران همچنین درباره این گفتوگو تیتر زد: «استقبال جامعه مدنی از شفافیت پزشکیان»؛ و از قول محمد عطریانفر عضو مرکزیت حزب کارگزاران نوشت: «پزشکیان، از زمانی که در رقابتهای انتخاباتی حضور پیدا کرد و سخن از اداره کشور ذیل وفاق راند، توانمندی و قابلیتهایی را عرضه کرده بود، اما این توانمندی و قابلیت بهشدت در گفتوگوی دوم تلویزیونی خود را نشان داد.
🔸روزنامه دولت، سپس پا را فراتر گذاشته و از قول غلامحسین کرباسچی، به مجری گفتوگو به خاطر این که دغدغههای مردم را (از جمله درباره گرانیها برخلاف وعدهها) مطرح نموده، حمله کرد:
🔻اگر قصد مشورت به آقای رئیسجمهور را داشتم، قطعاً به ایشان میگفتم که سناریوهای صداوسیما را برهم بزنند. این نوع صحبت کردن، این نوع نشاندن و این نوع سؤال پرسیدن، بیشتر برای تخریب رئیسجمهور است تا اینکه پیامی به مردم برساند. مجریان تلاش داشتند با سؤالهای متعدد و پریدن در میان کلام رئیسجمهور، به این پاسخ برسند که دولت میخواهد همهچیز را گران کند و با پیش کشاندن بحث مهم بالا رفتن نرخ بنزین اجازه ندهند کلام ایشان به درستی منعقد شود.
کیهان بررسی میکند
🔰 ابهام در اثرگذاری تهدیدهای ترامپ از نگاه معمار تحریمهای ایران
🔸«ریچارد نفیو»، معمار تحریمهای ایران، هشدار داده که سیاست فشار حداکثری میتواند از یکسو بازار نفت را دچار بحران کند و از سوی دیگر اقدامات تلافیجویانه ایران را به همراه داشته باشد. ضمنا دیگران هم از تحریمهای جدید علیه ایران حمایت نمیکنند.
🔸دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب آمریکا در مدت کوتاهی که از پایان انتخابات میگذرد، برخی کشورها را تهدید کرده است. از جمله به اعضای بریکس درباره استفاده از ارز جدیدشان هشدار داده که البته رسانههای غربی هم این ادعاهای ترامپ را ناشی از ضعف دلار تحلیل کردند.
🔸به تازگی هم انستیتو واشینگتن در مقالهای از احتمال تحریم صادرات بنزین به ایران در دولت ترامپ خبر داده و اگرچه هنوز هیچ چیز قطعی در این زمینه وجود ندارد، اما برخی رسانههای فارسی زبان داخلی و خارجی روی این قبیل خبرسازیها برای ایجاد ترس در اقتصاد ایران موجسواری میکنند.
🔸ریچارد نفیو که از وی به عنوان معمار تحریمهای ایران یاد میشود در دولت اوباما معاون مسئول میز ایران در وزارت خارجه آمریکا بود. او همچنین به عنوان معاون رئیس دفتر کنترل داراییهای خارجی (OFAC) فعالیت کرده است. در این نقش، نفیو مسئولیت طراحی و اجرای تحریمهای اقتصادی و مالی را برعهده داشت و بهویژه در زمینه تحریمهای مرتبط با ایران و دیگر کشورها نقش کلیدی ایفا کرد.
🔸به گزارش اقتصاد معاصر، نفیو چندی قبل طی یادداشتی با اشاره به تشکیل دولت ترامپ تا کمتر از دو ماه آینده نوشت: دولت ترامپ قبل از اینکه درباره چگونگی بازگرداندن مجدد سیاست فشار حداکثری علیه ایران صحبت کند، ابتدا باید بررسی کند که آیا این سیاست با سیاستهای کلان منطقهای گستردهتر آمریکا همخوانی دارد یا نه.
🔸او در این یادداشت میگوید: به گفته برایان هوک (که در دولت اول ترامپ، رهبری سیاست ایران را برعهده داشت و اکنون ریاست تیم انتقالی وزارت امور خارجه را برای دوره بعدی برعهده دارد)، فشار حداکثری بازگشته و ابزار انتخابی دولت جدید خواهد بود اما هدف از این فشار را اعلام نکرده است
در پاسخ به کیهان مطرح شد
🔰 نظر متفاوت رئیس سازمان محیط زیست با کارشناسان درباره جایگزینی خودروهای فرسوده
👤 #مهدی_برارنده
🔸در حالی که پس از افزایش اخیر قیمت خودروهای تولید داخل، مسئولان تاکسیرانی و کارشناسان نسبت به اثر منفی این موضوع بر کاهش روند اسقاط و جایگزینی خودروهای فرسوده هشدار دادند، رئیس سازمان محیطزیست نظری متفاوت دارد.
🔸رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست در نشست خبری ۲۹ آبانماه امسال گفت: «نقش ذرات معلق در هوای تهران به منابع متحرک برمیگردد که سهم ۵٨درصدی دارد، از اینرو باید تمرکز بر روی خروج خودروهای فرسوده باشد. بنابراین اولویت در تهران و شهری مانند مشهد منابع متحرک از جمله اسقاط و نوسازی خودروهای فرسوده و توسعه حملونقل عمومی است.»
🔸اما آمار حکایت از روند کند و نامطلوب جایگزینی خودروهای فرسوده دارد. در این رابطه، «محمود مشهدی شریف»، رئیس انجمن مراکز اسقاط و بازیافت خودرو هفتم شهریور امسال به خبرگزاری مهر گفته است: «در ۱۲ ماه سال گذشته صرفاً ۷۲هزار دستگاه خودرو اسقاط شد در حالی که تا یکم مردادماه امسال ۱۲۰هزار دستگاه اسقاط داشتیم، بنابراین اگر روال به همین شکل پیش رود، تعداد اسقاط خودرو تا پایان سال به ۲۵۰ تا ۳۰۰هزار دستگاه میرسد.»
🔸با اعلام خبر افزایش قیمت خودرو، از «شینا انصاری»، رئیس سازمان حفاظت محیطزیست پرسیدیم که «آیا همزمان با این افزایش قیمت، انگیزه اسقاط خودروهای فرسوده که تاثیر زیادی در آلودگی هوا دارند، برای صاحبان آن کاهش پیدا میکند یا خیر؟»، وی در پاسخ به کیهان گفت: «افزایش قیمت خودرو در اسقاط خودروی سواری تاثیر چندانی ندارد اما کاملاً به نفع اسقاط موتورسیکلت و حملونقل عمومی است! چرا که خودروسازها ملزم هستند ۱.۵درصد قیمت هر خودرو را بابت عوارض اسقاط پرداخت کنند. لذا افزایش قیمت خودرو درآمد حاصل از عوارض اسقاط را افزایش میدهد. از آنجا که طبق قانون، این عوارض باید برای تسهیلات به نوسازی موتورسیکلت و حملونقل عمومی هزینه شود، پس افزایش قیمت خودرو باعث اسقاط بیشتر ناوگان موتورسیکلت و حملونقل عمومی میشود.»
🔸با وجود توضیحات رئیس محترم سازمان محیطزیست به سؤال کیهان، اما میتوان گفت که پاسخ ایشان به چند دلیل قانعکننده نبود. بنابراین، به سراغ دکتر سمیه رفیعی، رئیس فراکسیون محیطزیست مجلس شورای اسلامی رفتیم و همین سؤالات را درخصوص افزایش قیمت خودرو و کاهش انگیزه اسقاط خودروهای فرسوده که آلودگی زیادی تولید میکنند، مطرح کردیم.
🔸رفیعی به کیهان گفت: «وقتی قیمت خودروها افزایش پیدا میکند، به تبع آن قیمت خودروهای فرسوده و قدیمی هم افزایش پیدا میکند اما نکته اینجاست که این نسبت افزایش قیمتها با هم همخوانی ندارد، به عبارتی درست است که قیمت خودروهای فرسوده کمی بالا میرود اما قیمت خودروهای نو قطعاً رشد بیشتری در افزایش دارد، لذا قدرت خرید خانوارها برای خرید خودروی نو قطعاً کاهش پیدا میکند. بنابراین باید دولت با راهکارها و انواع مکانیزمهای مختلف به خانوارها کمک کند تا بحث نوسازی خودروهای فرسوده در واقع اتفاق بیفتد.»
🔸اکنون به نظر میرسد افزایش قیمت خودروها متأسفانه بر روند اسقاط خودروهای فرسوده که آثار زیانباری بر آلودگی هوای کلانشهرها دارند، تاثیر گذاشته و موجب کاهش انگیزه صاحبان خودروهای فرسوده برای تعویض و از رده خارج کردن خودرویشان میشود. به نظر میرسد دولت محترم برای حفظ سلامت مردم و حفاظت بیشتر از محیطزیست، باید نظارت بیشتری بر تصمیماتی چون افزایش قیمت خودرو داشته باشد و علاوهبر آن مشوقهای دیگری را در این زمینه لحاظ کند.
حکایت سینماتوگراف ۲- بخش نودم
🔰 این داوران را از کجا آوردهاید؟!
👤 #سعید_مستغاثی
🔸وضعیت داوران نخستین جشنواره جهانی فیلم فجر که مستقل از جشنواره اصلی برگزار شد، از این هم اسف بارتر بود. به جز مجید مجیدی (فیلمساز مطرح سینمای کشورمان) و یکی دو نفر دیگر مانند ژوانگ ژوانگ تیان، حضور یک مستند ساز اسپانیایی (آن هم برای داوری فیلمهای بلند داستانی!)، یکصداگذار استونیایی، یک مدیر تشریفات و خواننده هندی، یک برنامهریز جشنوارهای و بالاخره یک حقوق دان معمم از که در رزومهاش سابقه حضور حتی در یک جشنواره را نداشت (از میزان فیلم دیدن ایشان بیخبریم!) و... از جمله اعضای هیئتهای داوری نخستین دوره مستقل جشنواره جهانی فیلم فجر بودند!
🔸در بازار فیلم که بایستی نقطه قوت هر جشنواره بینالمللی باشد، تقریبا نام و عنوان معروف و معتبری از کمپانیها و استودیوهای تولید فیلم جهان به چشم نمیخورد؛ از حدود ۱۴۰ مؤسسه و شرکت و دفتر شرکتکننده در این بازار، حدود ۳۰ شرکت، ایرانی بودند و بقیه بیشتر به نمایندگان جشنوارههای خارجی اختصاص داشتند و نکته شگفت انگیز حضور برخی مجلات و نشریات سینمایی در این بازار بود که به نظر میرسید یا معنی و مفهوم بازار فیلم از جانب آنان فهم نشده و یا این مفهوم ازطرف برگزار کنندگان دگرگون شده و فارغ از تهیهکننده و عرضهکننده یا خریدار فیلم، هر علاقهمند به فیلم و سینما را در بر میگرفت!!
🔸قحطی مهمانان خارجی صاحب نام هم آنقدر برجسته بود که کلیت تبلیغات جشنواره روی یک فیلمساز متوسط روسی به نام «الکساندر سوکوروف» متمرکز شد و البته ماجرای کارگاههای فیلم که به نام «دارالفنون» بخشبندی شده بود از همه بامزهتر شد.
🔸روشن است که مسئولان و هیئتهای انتخاب برای حضور فیلمهای خارجی در این جشنواره، محدودیتها و موانع بسیاری بر سر راه داشته و یک فیلم خارجی بایستی مراحل بسیاری را بگذراند تا در صورت رضایت سازندگان آن در جدول برنامههای جشنواره قرار گیرد. همه اینها برای نگارنده روشن و واضح و به قول معروف مبرهن است. اما به نظر میآید پس از سالیان سال برگزاری جشنواره و تماس با سینما و جشنوارههای جهانی، مسئولان و متولیان سینمای ما (که البته در طول این سالیان، تغییرات و جابهجاییهای چندانی هم نداشته اند) درنیافتند بنا بر عنوان مبارک «فجر انقلاب اسلامی» که نام این جشنواره را مزین کرده، بایستی برای جشنواره فیلم فجر، زمین بازی خود و قواعد و قوانین خاص این جشنواره را طراحی کنند.
🔸متولیان جشنواره فیلم فجر باور کنند که از این جشنوارههای کنونی جهان و سیستم مدیریت آن که تحت فرمان همان نظام سلطه جهانی قرار دارد، آبی برای این جشنواره گرم نخواهد شد و نتیجه آن میشود که پس از صرف هزینه فراوان از بیتالمال و راهاندازی دم و دستگاه عریض و طویل و تعیین مدیران ریز و درشت و ایجاد لابیهای بسیار برای دریافت فیلم در نهایت کل فیلمهای بخش مسابقه اصلی، ۸ فیلم اکران شده دست چندم و متوسط و ضعیف خواهد بود که جشنوارهای را با ادعای بسیار، به یک هفته فیلم کم اعتبار تقلیل میدهد
🔰 ایلان برمن: تمام اهرمهای فشارآمریکا علیه ایران از بین رفته است
🔸نایب رئيس اندیشکده «انجمن سیاست خارجی آمریکایی» گفت: دولت ترامپ، سیگنالهای ایران برای مذاکره را نادیده میگیرد.
🔸ایلان برمن در گفتوگو با رادیو فردا (ارگان سازمان سیا) و درباره سیاست خارجی دولت دوم دونالد ترامپ در قبال ایران گفت:
فکر میکنم این سؤال بسیار خوبی است ولی پاسخ روشنی برای آن وجود ندارد. چیزی که کاملاً واضح است، این است که سیاست آمریکا نسبت به ایران وارد دورهای شده که رویکردی شکاکانهتر و تقابلیتر خواهد داشت. اما به نظر من، سؤال اصلی این است که آیا سیاست فشار حداکثری در دوره اول ترامپ بهروزرسانی خواهد شد یا خیر. چرا که طی پنج سال گذشته، اتفاقات زیادی در منطقه رخ داده و مشخص شده که هرچند فشار اقتصادی بر رژیم ایران لازم است، اما این فشار برای تحریک و انرژیبخشیدن به خیابانهای ایران کافی نیست و همچنین برای تأمین منافع سیاست خارجی آمریکا در مقیاس گسترده کافی نیست.
🔸امید من این است که شاهد نسخهای جدید از فشار حداکثری باشیم که جنبههای مثبت سیاست قبلی، ازجمله کاهش منابع مالی رژیم برای برنامه هستهای و حمایت از نیروهای نیابتی مانند حماس و حزبالله، را تقویت کند. در عین حال، این نسخۀ جدید باید توجه بیشتری به خیابانهای ایران و درک عمیقتری از نیاز به تغییر رژیم داشته باشد.
🔸وی در پاسخ این سؤال که انتهای مسیری که شما ترسیم میکنید، به تغییر رژیم میانجامد؛ اما آقای ترامپ در صحبتهای خود پیش از انتخابات گفته بود که ایالات متحده نه توان و نه علاقهای برای رفتن به سمت تغییر رژیم ندارد، گفت: درست است. منطقی است که ایالات متحده نسبت به آنچه میتواند در داخل ایران به دست آورد، رویکردی محتاطانه داشته باشد. این موضوع چند دلیل دارد اول اینکه اطلاعات ما دربارۀ آنچه در ایران اتفاق میافتد، کامل و بینقص نیست. دوم، سابقۀ تاریخی ما در حمایت از تغییرات سیاسی در کشورهای خارجی چندان موفقیتآمیز نبوده. این را اخیراً در مورد عراق بهخوبی دیدهایم.
بنابراین، باید در مورد آنچه میتوانیم به دست آوریم، متواضع باشیم.
🔸به نظرم دوران حمایت از تغییر رژیم بهصورت کامل و گسترده مدتها است که به پایان رسیده است. اما در عین حال، بسیار هوشمندانه است که سیاستگذاران آمریکایی، بهویژه در دولت جدید که رویکرد تقابلیتری نسبت به جمهوری اسلامی خواهد داشت، شروع به فکر کردن دربارۀ این کنند که میخواهند گروههای مخالف ایرانی چه اصولی را نمایندگی کنند، چه اهدافی را دنبال کنند و از چه ارزشهایی دفاع کنند.
.
فهم تازه از وحدت میدانها
و شبکه معارض با آن -۱
۱) تصور غالب این است که عبارت "وحدت میدان ها"، صرفا ناظر به "میدان نظامی" و منحصر به اعضای جبهه مقاومت است. اما این تلقی، دقیق نیست. وحدت میدان ها نه منحصر به میدان نظامی است و نه منحصر به جبهه مقاومت. تلاش غرب، معطوف به از هم گسیختن وحدت میدان ها بوده است؛ چه اینکه آمریکا و اسرائیل طی دو دهه گذشته به ویژه یکسال اخیر، ضربات راهبردی و کاری بسیاری از آن وحدت متحمل شدند. بر این مبنا، نخست وزیر رژیم صهیونیستی (تحت تعقیب محاکم بین المللی به جرم جنایت جنگی و نسل کسی) همین اواخر اعلام کرد که شکاف در وحدت میدان ها را دنبال می کند.
۲) وحدت میدان ها در جبهه مقاومت منطقه، با ده ها بلکه دویست سال تاخر زمانی نسبت به "وحدت میدان ها در راهبرد غرب" اتفاق افتاده است. صهیونیسم مسیحی دهه هاست که بر مبنای وحدت میدان ها با مسائل رو به رو می شود و بر این مبنا حتی بارها منافع راهبردی اروپا تحت الشعاع منافع آمریکا و اسرائیل قرار گرفته؛ چنان که اروپا حاضر نشد -اجازه نیافت- چالش گاز و انرژی خود را از طریق تعامل سودمندانه با ایران حل کند و به ناچار به خرید گاز -حتی پنج برابر قیمت متعارف جهانی- از آمریکا تن داد و صدای اعتراض دولت فرانسه و آلمان هم از اقدام رندانه آمریکا بلند شد.
۳) وحدت میدان ها، مراتب و شدت و ضعف دارد؛ و غیر از وحدت نظامی، وحدت سیاسی و اقتصادی و امنیتی و فرهنگی و اجتماعی را هم شامل می شود. در جنگ ترکیبی و رفت و برگشتی منطقه، دفاع از امنیت متحدان، دفاع از امنیت خود است. بنابراین پایبندی به وحدت و هم پشتی با وجود فشارهای دشمن، بسیار موضوعیت دارد. امنیت عراق و سوریه و لبنان، امنیت ماست. دشمن در مقابل، با فشار و تهدید و به ویژه به کارگیری شبکه نفوذ، سعی می کند رشته های در هم تنیده وحدت میدان ها را چه در میان اعضای جبهه مقاومت و چه در داخل یکایک آنها از هم بگسلد تا شاید بتواند بخشی از شکست راهبردی بی سابقه خود پس از جنگ جهانی دوم را جبران کند. برخی مقامات پنتاگون و رژیم صهیونیستی بارها گفتند که برتری هفتاد و چند ساله را از دست داده اند.
۴) وحدت میدان ها را می توان از منظر دیگری هم دید و آن رویکرد واحد به میدان و سیاست و دیپلماسی و رسانه و افکار عمومی در فضای داخلی کشور است. موفقیت در برابر جنگ ترکیبی دشمن، منوط به این وحدت و همدلی ملی است.
۵) هنگامی که سردار شهید "حسین همدانی" در میانه سال ۱۳۹۰ به سوریه رفت، ۷۰ درصد خاک این کشور به اشغال مزدوران نیابتی غرب در آمده، و دمشق در آستانه سقوط بود. آن مجاهد خطر پذیر و دلیر، حتی چند بار تا مرز شهادت و اسارت پیش رفت، اما تقدیر بر آن بود که در کنار دلاورانی مانند شهید سلیمانی و هزاران رزمنده گمنام، سرنوشت جنگی را که هنری کیسینجر و موشه یعلون (وزیر جنگ اسرائیل) "جنگ جهانی سوم" می نامیدند، تغییر دهد. او ظرف ۳ سال، ۱۵۰ هزار نیروی داوطلب مردمی را سازماندهی کرد و آموزش داد. می گفت: "هر روز چندین جنایت اتفاق می افتد. حالا من کُنج عافیت رو انتخاب کنم؟ این سرهای از بدن جدا، زن و بچه نداشتند؟ به خدا قسم اگر این اتفاق در قلب آمریکا هم می افتاد، تکلیف می دانستم برای دفاع از مردم بی گناه، کاری بکنم... می دانید اینها (گروه های تروریستی/ تکفیری) کی هستند؟ باقیمانده لشکر عمر سعد! اسم گردان تک تیرانداز شان را هم گردان حرمله گذاشته اند".
۶) اما همسر شهید همدانی که همان روزهای دشوار در کنار سردار بوده، روایت تلخی هم از سیاست داخلی خودمان دارد. او به اختلاف تلخ میان مسئولان وقت دولت و مجلس (ماجرای استیضاح وزیر رفاه در بهمن ماه ۱۳۹۱) اشاره می کند و می گوید: "خبرِ وهب ]پسر سردار[ که از تهران آمده بود، یک خبر سیاسی بود. گفت «دیروز، یک مجادلهٔ بد و غیر اخلاقی بین رئیس جمهور و رئیس مجلس، توی مجلس درگرفت".
این مجادلات سیاسی در ادوار مختلف، غالبا تمرکز روی مسائل مهم سیاست خارجی و امنیت ملی را از برخی مسئولان گرفته است. البته اختلافات سیاسی، طبیعی است. اما آنچه طبیعی نیست، میزان تمرکز و توقف روی اختلافات، و حجم تقلاهای سازمان یافته برای دمیدن در اختلافات است، به شکلی که اجماع و همدلی پدید نیاید.
۷) به اذعان آقای ظریف، محبوبیت عمومی سردار سلیمانی در نظرسنجی ها قبل از شهادتش، به بالای ۹۰ درصد رسیده بود. طبیعی بود که بعد از شهادت سردار سلیمانی، خیلی ها با سلایق سیاسی متفاوت، عکس یادگاری خود با آن شهید را رو کنند و از رفاقت و صمیمیت با سردار سلیمانی خبر بدهند. در میدان سیاست و دیپلماسی، شهید سلیمانی حتی گفت دست آقای روحانی را می بوسد و همین سخن، جنجال به پا کرد.
💢 ادامه دارد
.
فهم تازه از وحدت میدانها
و شبکه معارض با آن -۲
آقای روحانی ۱۳ تیر ۹۷ در سوئیس گفته بود: «در صورتی که نفت ایران از منطقه صادر نشود، دیگر کشورها هم قادر به صادرات نخواهند بود. میتوانید امتحان کنید. با صراحت میگویم ایران،رژیم صهیونیستی را نامشروع میداند و فعالیتهایش را تجاوزکارانه میداند».
در پی این اظهارات، سردار سلیمانی خطاب به رئیس جمهور نوشت: «آنچه از فرمایشات حضرتعالی منعکس شد، مبنی بر اینکه اگر نفت ایران صادر نشود، تضمینی برای صدور نفت کل منطقه نمیباشد و بیانات بسیار ارزشمندی که نسبت به رژیم صهیونیستی فرمودید، مایه مباهات است. دست شما را برای ایراد این سخنان به موقع، حکیمانه و صحیح میبوسم و برای هر سیاستی که مصلحت نظام اسلامی باشد در خدمت هستیم». (متاسفانه آقای روحانی به حرف درست خود متعهد نماند).
۸) همین شهید سلیمانی حکیم، در عین اهتمام به گشنرش چتر وحدت و همدلی، در مقاطعی که غفلت یا انحراف را در مواضع برخی مدیران میدید، از نصیحت و هشدار در خلوت و جلوت دریغ نمیکرد. چنان که دیماه ۱۳۹۳ در پیغامی محرمانه (از طریق آقای امیرعبداللهیان)، به آقای ظریف توجه داد که درست در حالی که با وزیر خارجه آمریکا در ژنو (به نشانه صمیمیت) قدم می زنید، آمریکا در حال پیاده کردن تسلیحات و هدایت میدانی فرماندهان داعش در موصل است.
فرمانده جبهه ضد تروریسم در منطقه، همچنین ۹ اسفند ۱۳۹۷، از سادهاندیشی درباره توافق با آمریکا بر حذر داشت: «برای دشمن، این برجام، ۳ضلعی است نه یک ضلعی. اینکه اصرار میکنند بر برجام۲ در منطقه، برای این است که میخواهند تحرکی را که از ایران اسلامی به جهان اسلام روح و جان داده، بخشکانند. اگر العیاذ بالله ما رفتیم و در برجام۲ شرکت کردیم، به همین تمام میشود؟ نه، برجام اصلی در داخل است. تلاش آنها به اینجا منتهی نخواهد شد و برجام۳ هم خواهند داشت، چون معتقدند چشمه باید در ایران خشکانده شود.»
۹) آیا طبیعی است در شرایطی که جبهه آمریکایی- صهیونیستی بر تصاعد تهدیدات امنیتی در منطقه متمرکز شده، یک شبکه سیاسی- رسانهای سابقه دار، علی الدوام پالس مذاکره از موضع ضعف بفرستد و حال آن که مورد اعتنا قرار نمی گیرد و فقط بر جرئت دشمن می افزاید؟ هدف از مقاله وزیر خارجه اسبق در فارن افرز و پالس یکطرفه مذاکره (آن هم نه فقط درباره عبور از برجام، بلکه حتی درباره موضوعات دیگر!) چیست؟! اطمینان دادن به دشمن درباره بی تفاوتی نسبت به جنگ ترکیبی؟ اظهار ضعف؟ عبور از حقوق پایمال شده در برجام، به بهانه توافق (دیکته) جدید؟! یا ایجاد دودستگی در داخل؟!
۱۰) شاید مهمترین تذکر سردار سلیمانی، ناظر به نقشه دوقطبی سازی نسبت به دشمن است که مهر ماه ۱۳۹۵ هشدار داد:
«در خط مقدم جنگ با دشمن، نباید دو صدا بلند شود و کسانی بگویند دشمن نیست، دوست است. خوارج، محصول ترویج همین نگاه بودند. اگر صاحبمنصبانی آدرس غلط دادند و در جامعه دو صدایی دشمن درست کردند، مرتکب خیانت شدهاند. کوچه دادن به دشمن، بدترین نوع خیانت است. ترویج فهم غلط از دشمن، حساسیت جامعه را از بین بردن و در درون آن تفرقه درست کردن، خیانت است».
امروز هم دو صدایی درست کردن درباره آمریکا و اروپا، در حالی که آنها بشدت سرگرم خباثت و خصومت و تهدید سازی علیه کشورمان هستند، جرم و خیانتی نابخشودنی است. این که فلان مجموعه سیاسی به بهانه آتش بس، پالس به رسمیت شناختن رژیم جنایتکار صهیونیست بفرستد، خیانت به امنیت ملی و بشریت است.
اقتضای موقعیت فعلی در برابر دشمنی آشکار دشمنان، بسیج همه امکانات برای مقاومت ملی و منطقه ای است و نه دادن آدرس دروغ مذاکره و آتش بس یکطرفه که دل متحدان را هم خالی می کند.
۱۱) در همین شرایط عجیب است که کسانی از یکطرف به جای تامین امنیت و قانونمندی در فضای مجازی، نسخه برداشتن محدودیت های نیم بند را می پیچند و حال آن که خط رسانه ای باید در برابر تحرکات پایوران دشمن محکم شود؛
و از سوی دیگر به بهانه مخالفت با قانون مصوب حجاب، با اصل الزام شرعی حجاب به عنوان حکم ضروری دین مخالفت می کنند و رخنه در خط مقدم فرهنگی عفاف و حجاب پدید می آورند.
ضلع سوم این تحرکات، القای ناتوانی در حل مشکلات اقتصادی (مثل ماجرای قطع برق) و اجبار به تسلیم در مقابل دشمن است و حال آن که هم راه حل های اقتصادی وجود دارد و هم نتیجه اعتماد به غرب، دو برابر شدن تحریم ها بوده است.
دولت و دو قوه دیگر اگر می خواهند در تله دشمن گرفتار نشوند و به مسئولیت خود در تراز اقتدار منطقه ای ایران عمل کنند، قبل از هر چیز باید با ادبیات مسموم و مشورت های فلج کننده که به اختصار ذکر آن رفت، مرزبندی صریح داشته باشند و بلکه خط نفوذ را منکوب کنند. گشایش امور و فراهم کردن مجال بسیج امکانات برای حل چالش ها، از مسیر این مرزبندی و مواجهه صریح می گذرد. این عقلانیت انقلابی، نیاز مهم کشور است
🔰 کلید قبلی که هم اقتصاد را قفل کرد و هم برنامه هستهای را!
🔸«هوای تازه در اقتصاد با کلید دیپلماسی». این عنوان، تیتر برجسته روزنامه دولت است که ذهن مخاطب را به «وعدههای پر طمطراق دولت روحانی با نشان دادن کلید کذایی» میبرد.
🔸روزنامه ایران ذیل تیتر بالا مینویسد: سرمایهگذاری خارجی، به عنوان شاهرگ حیات اقتصادی، همواره محرک اصلی تولید و سپر دفاعی در برابر شوکهایی نظیر جهش تورم و کسری بودجه بوده است. این شاهرگ در بیش از یک دهه اخیر به شدت آسیب دیده و به انسداد رسیده است. عواملی همچون تحریمها، بحران کرونا و سیاستگذاریهای نادرست نه تنها موجب سیر نزولی این منبع مالی شده، بلکه هزینههای تولید را نیز افزایش داده و به رکود تورمی و ناترازی بانکها دامن زده است. اکنون، اقتصاد ایران در شرایطی قرار گرفته که نیاز مبرم به احیای این شاهرگ حیاتی دارد تا دوباره روی ریل توسعه قرار گیرد.
🔻حجم سرمایهگذاری مستقیم خارجی در ۲۰۲۳ معادل ۱.۳ تریلیون دلار بود و سهم ایران از این مبلغ کمتر از یک در هزارم است که این وضعیت نشاندهنده توانایی نداشتن کشور در جذب مطلوب سرمایهگذاریهای خارجی است. بر این اساس، دولت چهاردهم به منظور کاهش مشکلات موجود در جذب سرمایهگذاری خارجی، گشایش دیپلماتیک و پذیرش FATF را در نظر دارد.
🔸درباره گزارش روزنامه دولت گفتنی است: ۱) در موضوع جذب سرمایهگذاری خارجی، ماحصل عملکرد هشت سال دولت آقای روحانی، کمتر از ۱۰ میلیارد دلار بود. اما آنچه دولت شهید رئیسی در کمتر از ۳ سال تحویل دولت آقای پزشکیان دادند، حدود ۱۲ میلیارد دلار بود؛ به علاوه کمترین سطح تاریخی بدهی خارجی. در شاخصهای دیگر هم، صادرات کمتر از ۶۰۰ هزار بشکه نفت در روز در پایان دولت روحانی به بیش از 1.5 میلیون بشکه نفت در روز افزایش یافت. همچنین معدل رشد اقتصادی در دولت روحانی به شش دهم درصد رسید و در سالهای پایانی غالباً منفی بود اما در دولت رئیسی نرخهای 5 درصد به بالا ثبت شد.
۲) حواله دادن رونق اقتصاد به «کلید دیپلماسی» یادآور رویکرد عقیم دولت روحانی است که ادعا میکرد همه تحریمها با برجام یکجا لغو میشود و چنان رونقی به اقتصاد داده خواهد شد که مردم از پول ناچیز یارانه بینیاز شوند و همه مشکلات حتی آب خوردن مردم و آلودگی هوا و مشکلات کارخانههای صنعتی و تولیدی حل خواهد شد. همچنین ادعا میشد با واگذاری و تعلیق برنامه هستهای در مذاکرات ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب میشود یا ۲۰۰ فروند هواپیما خریداری میگردد.
15.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 عراقچی: بر آغاز گفتوگوهای دولت سوریه و گروههای معارض اتفاقنظر داریم