«مباهله»، یعنی یکدیگر را لعن و نفرین کردن. «بَهَلَهُ اللهُ» یعنی خدا او را لعنت نماید و از رحمت خویش دور کند.
مُباهَلَه، درخواست #لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند.
این واژه در #تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام(ص) پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند.
با این حال مسیحیان نجران، در روز #موعود از این کار خودداری کردند.
بنابر اعتقادات شیعی، جریان مباهله پیامبر(ص) نه تنها نشانگر #حقانیت اصل دعوت پیامبر(ص) است، بلکه بر فضیلت همراهان او (حضرت علی، فاطمه و حسنین) در این ماجرا دلالت می‌کند. #شیعیان بر این اساس، معتقدند امام علی(ع) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر است.
▫️واقعه مباهله در ۲۴ ذی‌الحجه سال نهم هجری روی داد و #آیه_۶۱ سوره آل عمران به آن اشاره دارد.
درباره زمان مباهله شیخ مفید می‌نویسد:: این واقعه پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) رخ داد.
شیخ انصاری روز ۲۴ ذی الحجه را نظر مشهور دانسته و غسل در این روز را مستحب می‌داند. شیخ عباس قمی، در کتاب #مفاتیح_الجنان اعمال این روز را در روز ۲۴ ذی‌الحجه ذکر می‌کند، که از جمله اعمال آن، غسل و روزه است.
✨﷽✨
#آیه_۱۵۳_بقره
🔸 پیامهای آیه ۱۵۳ بقره 🔸
1️⃣ انسان، يا در نعمت بسر مى‌برد كه بايد به آيه قبل عمل كند؛ «مرا یاد کنید، شکر مرا به جا آورید» و يا در سختى بسر مى‌برد كه بايد به اين آيه عمل كند؛ «از صبر و نماز کمک گیرید»
2️⃣ در روايات مى‌خوانيم: هرگاه كار سختى براى حضرت على عليه السلام پيش مى‌آمد حضرت دو ركعت نماز مى‌خواند. اين سيره را بوعلى سينا نيز عمل مى‌كرد.
3️⃣ اگرچه خداوند با هركس ودر هر جايى حضور دارد؛ «هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ» و لكن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و يارى رسانى خداوند به صابران است
#نشـرپـیام‌صـدقه‌جـاریه‌است💯
#
🌻الّلهُمَّ صَلِّ عَلے مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم🌻
📸 #آیه_ نور
✨وَاقِمِ الصَّلَوةَ طَرَفَی النَّهَارِ وَزُلَفا مِّنَ الَّيلِ انَّ الحَسَناتِ يُذهِبنَ السَّياتِ ذَلِک ذِكرَى لِلذَّاكِرِينَ
💭در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار؛ چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین می‌برند؛ این تذکّری است برای کسانی که اهل تذکّرند!(هود/۱۱۴)