✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار صله رحم (بخش دوم) 🔸 #صله_رحم آثار فراوانی دارد و روايات صله رحم و رسيدگى به #خويشاوندان، متواتر و بسيار زياد است، كه ما فقط به دو روايت اكتفا مى كنيم. امام باقر (ع) فرمودند: «رسيدگى به خويشاوندان و مرتفع ساختن احتياجات آنها، اعمال انسان را رشد و نمو داده [عاملى براى تكثير اعمال نيك است] و موجب زيادى اموال و رفع بلا و مصيبت گشته و محاسبه را آسان و اجل را به تأخير مى اندازد». امام صادق (ع) فرمودند: «رسيدگى به خويشاوندان و رفع احتياجات آنها و رفتار نيكو با همسايگان، شهرها را آباد و عمرها را زياد مى كند». 3⃣برطرف شدن بلاها و گرفتاريها 🔹امورى كه نام آن را بلا و گرفتارى می‌ناميم، عوامل مختلف و گوناگونى دارد؛ از مهم‌ترين آنها جمع ثروت است. #جمع_مال، خود عاملى براى #بلاها و حوادث است. اختلالات روانى، تشتتات ذهنى و افكار درهم ريخته كه از ازدياد مال بروز مى كند، عواملى براى خودكشى ها، تصادفات، نزاع ها، كشمكش ها و تخاصمات است. اكثر اين پيشامدها را بايد در كانال توجه بيش از حدّ به ثروت، و #انقطاع_عاطفى نسبت به #خويشاوندان جستجو كرد، بى عنايتى به كسانى كه همچون بازوهاى كارسازى مى توانند در هر لحظه و برهه زمانى يار و ياور و مددكارى مفيد باشند. 🔹چرا ايجادِ حوادث، معلول طبيعى و منطقى جمع ثروت نباشد؟ در حالى كه هر چه اموال بر هم انباشته گردد، به همان نسبت فكر انسان در زندان محاسبات محبوس و زندانى مى گردد؛ حتى در خواب هم فكر آزادى ندارد، و دائماً مشغول محاسبه در مورد ثروت و راه هاى ازدياد و حفظ آن است. انسان خود، اين حوادث و بلاها را آفريننده است؛ و مسلّماً خداوندى كه عالم به همه مكنونات است، وقتى مشاهده كند كه بنده‌اى در راستاى اطاعت از فرامين او، به بيچاره‌اى رسيدگى كرد، چرا در وقت بيچارگى و گرفتارى، حوادثى را كه از ناحيه غير او به او متوجه مى شود، دفع نكند؟ مگر مى شود چنين نكند كه پيامبرش فرمود: «اَلخَلقُ كُلُّهُم عِيَالُ اللهِ وَ اَحَبَّهُم اِلَيهِ اَنْفَعُهُم لَهُم؛ خلق، همه به منزله خاندان خدايند، محبوب‌ترين مردم در نزد خداوند، سودمندترين مردم به خلق او مى باشند». [۱] #ادامه_‌دارد... پی نوشت [۱] وسائل الشيعة، موسسه آل البيت، چ اول، ج ‏۱۶، ص ۳۴۵، باب ۲۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، چ اول، ج ۱، ص ۳۳۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)