eitaa logo
این عماریون
385 دنبال‌کننده
230.6هزار عکس
62.3هزار ویدیو
1.4هزار فایل
کانال تحلیلی درباب مسائل سیاسی واجتماعی https://eitaa.com/joinchat/2102525986Cbab1324731
مشاهده در ایتا
دانلود
زندگی و فضايل (س) شخصيت (س) را نميتوان در اين سطور مختصر بيان كرد. اما در حد امكان قطراتي از دريای فضائل ايشان را انشاءالله بيان خواهيم كرد. در مورد وفات ايشان هم مختصرا عرض كنيم كه وفات ايشان طبق قول مشهور در سال ۶۲ هـ اتفاق افتاده است. 💠زندگی آن حضرت 🔷اين بانوی بزرگوار در شهر مدينه تولد يافت. شوهرِ حضرت، عبدالله بن جعفر پسر عموی بزرگوارش بوده است. او يكي از شخصيتهاي مشهور اسلام و از سخاوتمندان بنام و معروف ميباشد». (س) داراي القاب و كنيه های زيادی است. يكی از القاب آن حضرت كه در روايات آمده، يا «عقيله بنی هاشم» است كه به معنای زن ارجمند و گرامي در فاميل خود، ميباشد. از ديگر القاب آن حضرت ميتوان «صديقه صغری» «عارفه» «عالمه» «فاضله» «كامله» و «عابده آل علی» را نام برد. 🔷 (س) تا زماني كه اميرالمؤمنين(ع) در مدينه بودند با شوهرش عبدالله بن جعفر در مدينه زندگی كردند و زماني كه اميرالمؤمنين(ع) پايتخت حكومت اسلامی را به كوفه منتقل كردند به كوفه نقل مكان نمودند. (س) در كوفه به ارشاد و تعليم زنان كوفه اشتغال داشت». امام علی(ع) در سال ۴۰ هجری در كوفه به شهادت رسيد. بنابراين سن (س) در اين زمان تقريبا ۳۵ سال بود. حدود ۱۰ سال هم بعد از شهادت پدر بزرگوارش با برادرش امام حسن(ع) زيست نمود. امام حسن(ع) در سال ۵۰ هجري به شهادت رسيد. بعد از شهادت امام حسن(ع) ۱۰ سال نيز با برادر ديگرش يعنی امام حسين(ع) زندگی كرد. 🔷حضور ده ساله (س) در صحنه زندگي برادرش امام حسين(ع) پر حادثه ترين و رنج آورترين دوران زندگی ايشان است. (س) در طول زندگي با مصائب زيادي روبرو شد. اما در و ديدن آن صحنه های دلخراش و از دست دادن برادران و فرزندان و فرزندان برادر از همه مصيبات دردآورتر و ناگوارتر بود. چرا كه در يك روز همه عزيزانش خصوصاً برادرش امام حسين(س) را از دست داد. هنگام مصيبت جانگداز كربلا سن (س) ۵۵ سال بود. 🔷اين بانوي بزرگوار در شب يكشنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجري درگذشت.» هر چند اقوال ديگري نيز در مورد ماه وفات ايشان وجود دارد. اما قول مشهور همان ۱۴ ماه رجب سال ۶۲ هجري است. سيد هاشم رسولی محلاتي مينويسد: «مشهور آن است كه وفات آن بانوی معظمه در شب يكشنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجري اتفاق افتاد. يعنی حدود يك سال و نيم بعد از واقعه عاشورا». 💠 به طور خلاصه 🔷 حضرت: شهيد مطهری در اين رابطه مينويسد: در حماسه حسينی، آن كسی كه بيش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بيش از همه اين پرتو حسيني بر روح مقدس او تابيد خواهر بزرگوارش (س) بود، و در ناسخ التواريخ آمده است: محققاً از آغاز خلقت تاكنون از هيچ زني از زنهاي انبياء و اولياء اين حلم و بردباری پديد نيامده است». 🔷 آن حضرت: (س) در تمام مدت اسارت و نماز شبش تعطيل نشد» در كتاب رياحين الشريعه آمده است: شب زنده داری (س) در تمام عمرش ترك نشد حتی شب يازدهم محرم». 🔷 آن حضرت: خطبه های آتشين و زيباي (س) در كوفه و شام كه يزيد و يزيديان را رسوا ساخت و بود. شهيد مطهري در اين رابطه مينويسد:«خطابه اي كه (س) در مجلس يزيد خوانده است از خطابه های بینظير دنياست». 🔷 آن حضرت: زماني كه (س) خطبه پرمحتوا و آتشين خود را در بازار كوفه ايراد نمود، امام سجاد(ع) در تأييد (س) فرمود: الحمدلله تو دانشمند و بدون معلم و بانوی خردمندی بدون استاد ميباشي. اين سخن امام سجاد(س) نشان دهنده آن حضرت ميباشد. 🔷 آن حضرت: در بزرگواری آنحضرت همين نكته بس كه زمانی كه در عصر روز دو پسرش را شهيد كردند از خيمه پای بيرون نگذاشت، در حالی كه هنگام شهادت ساير شهدا از خيمه بيرون می آمد و امام حسين(ع) را دلداری ميداد، ولی اينجا براي اينكه برادرش امام حسين(ع) خجالت نكشد از خيمه بيرون نيامد. 🔷 ايشان: در كتاب «زينب بنت الامام اميرالمؤمنين» مقام عصمت را براي اين بزرگوار ذكر ميكند و مينويسد: هرچند مقام عصمت براي ايشان «ضروري دين» نيست ولي به اين مرحله رسيده اند...» و خلاصه بايد گفت: «شئونات باطنيه و (س) نايبه زهرا، امينه خدا... را هيچكس نتواند به تحرير و تقرير در آورد». ابن اثير مينويسد: (س) در فصاحت و بلاغت و زهد و عبادت و فضيلت و شجاعت و سخاوت شبيه ترين مردم به پدر خود علی(ع) و مادر خود فاطمه(س) بود.  
❁﷽❁ 💎 ۱۴ توصیه اخلاقی💎 🌱🌷 مرحوم علامه حسن‌زاده آملی در کتاب "لقاء‌ الله" چهارده توصیه به علاقه‌مندان سلوک توحیدی بیان می‌کند. ایشان این رساله را در سال ۱۳۸۹ هجری قمری نوشته‌اند: ۱. مستمر و انس همیشگی با قرآن: "هر اندازه که به قرآن نزدیک شوى، به انسان کامل نزدیک شده‌اى، به حظ و بهره‌ات از قرآن بنگر! حقایق آن، درجات ذات و مدارج عروجند" ۲. : "اى دوست! بدان که، وضو نور است و دوام در طهارت، تو را به عالم قدس ارتقا دهد و این دستور عظیم النفع، نزد اهلش مجرب است؛ بر تو باد مواظبت بر آن". ۳. : "اى دوست! طعام بسیار، قلب را می‌میراند و باعث طغیان و لجام گسیختگى خواهد شد. گرسنگى از اجلّ خصال مومن است". ۴. : "رسول خدا (ص) فرمود: "جز به ذکر خدا، زیاده مگویید، چه سخن بسیار که در آن ذکر خداوند نباشد، قلب را قساوت بخشد". ۵ .: امام کاظم(ع): "کسى که هر روز به محاسبة نفس نمی‌پردازد، از ما نیست: اگر عمل نیکویى از او سرزده باشد؛ از خداوند طلب زیادى‌اش کند و اگر عمل نادرستى از او سر زده باشد استغفار نموده، توبه کند". ۶. : "بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! مراقبه یعنی اینکه، بنده بداند خداوند بر او رقیب و به او نزدیک است و به افعالش علم دارد و حرکاتش را می‌بیند و اقوالش را می‌شنود و بر اسرارش اطلاع دارد و نمی‌تواند خود را از خدا پوشیده نگه دارد و از سلطة او خارج شود. ۷. در محضر خداوند: "امام جواد(ع) در تبیین حقیقت ادب فرمودند: قرآن را همان گونه که نازل شده است قرائت کنید و سخن ما را همان طور که گفته‌ایم، روایت کنید و خداوند را به حالتى که محتاج و نیازمند اویید بخوانید". ۸. : "معناى اصلی عزلت، عزل حواس است به خلوت، از تصرف در محسوسات؛ چه هر آفت و فتنه و بلایى که روح بدان مبتلا گردد، حواس در آن دخالت دارد. با خلوت و عزل حواسّ، مدد نفس از دنیا و شیطان هوا و هوس منقطع می‌گردد. ۹. : دستور خدای متعال به پیامبرش برای وصول به مقام محمود است: وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‏ أَنْ یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُودا (اسراء، ۷۹) و علت بهره‌مندی پارسایان از نعمت‌های اخروی را شب‌زنده‌داری آنان معرفی می‌کند(ذاریات، ۱۵-۱۹) ۱۰. : الَّذینَ یَذْكُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَكَّرُونَ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار (آل عمران، ۱۹۱) ۱۱. : هم ذکر زبانی و هم ذکر قلبی ۱۲. علمی و عملی: "ریاضت، در دو راه علم و عمل، و تنها بر طبق نهج شریعت محمدى. از غیر این راه جز بعد و دورى حاصل ناید". ۱۳. : "همت عالى داشته باش! به حدى که کسی یا چیزی را عبادت نکنى جز خداى تعالى؛ حتی از روی رغبت به بهشت و وحشت از جهنم هم عبادت نکنی و الا هوای خود را عبادت کرده‌ای". ۱۴. از کارهای بد و خوب! "استادم آیت‌الله الهی طباطبائی فرمود: "توبه حقیقى آن است که از خیر و شرت انابه کنى". من اندکى اندیشیدم و سپس گفتم: اما توبه از شر، حاجتى به بیان ندارد، و لیکن توبه از خیر چیست؟ فرمود: آنچه که ما، آن را خیر می‌پنداریم، مانند نماز و روزه و قراءت قرآن و درس گفتن و تحقیقات درسی‌مان و امثال آن، اگر براستى، آن را مورد تامل قرار دهیم، در خواهیم یافت که همگى ناقص و غیر کاملند پس بر شخص بینا، واجب است که از این اعمال ناقص نیز توبه کند و قصد نماید که آنها را بر وجه کاملى که مقبول خداوند است به جاى آورد".🌱🌷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌻🍃🌸🍃🌻🍃 أَلَا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوبُ ╰┅┅┅❀🍃🌼🍃❀┅┅┅╯