❇️ بازخوانی یک جعل بزرگ یهودی آیا رومیان معبد اورشلیم را ویران کردند؟ 1️⃣ ۳۳ سال پس از ماجرای عیسی مسیح، انقلابی بزرگ در سراسر سرزمین فلسطین شعله‌ور شد که ٧سال (۶۶-۷۳م) تداوم یافت. تاریخ‌نگاری جدید یهود این شورش را بخشی از «تاریخ مردم یهود» وانمود می‌کند. چنین تعبیری سخت نارواست. 2️⃣ عامل اصلی این شورش ستمی بود که #الیگارشی_یهودی و همدستان رومی‌شان بر مردم زیر سلطهٔ خود روا می‌داشتند و آماج این شورش نیز همینان بودند. انفجار سدهٔ اول میلادی، پیامد حکومت خونین هیرود، خاندان هیرود و #کاهنان و حاخام‌های یهودی بود. 3️⃣ این انقلاب در زمان نرون، امپراتور روم، آغاز شد و پس از مرگ او به‌دستور تیتوس فلاویوس وسپاسین، طی جنگ‌های خونین و طولانی، بی‌رحمانه سرکوب شد. سهم الیگارشی یهودی در این سرکوب، شایستهٔ پژوهش جدّی است. 4️⃣ خاستگاه و کانون اصلی این انقلاب، منطقهٔ جلیل، موطن عیسی مسیح بود. مردم شورشی به نام #زیلوت‌ها (غیرتمندان) شهرت یافتند. فرهنگ وبستر «زیلوت‌ها» را «گروهی متعصب» می‌خواند که هم علیه امپراتوری روم و هم علیه «سایر یهودیان» شوریدند. این شورش یک گروه و فرقه نبود؛ انقلابی همگانی و گسترده بود که ٧سال تداوم یافت و شعله‌های آن در سدهٔ دوم میلادی نیز سر برکشید. 5️⃣ در جریان این انقلاب، به سال ۷۰ میلادی شهر #بیت‌المقدس به تصرف مردم درآمد و جنگی سخت میان الیگارشی یهودی و رومی‌ها از یکسو و مردم شورشی از سوی دیگر درگرفت. کاهنان و حاخام‌های یهودی، حتی مستقل از رومی‌ها به تشکیل ارتش‌های مزدور خصوصی دست زدند و به جنگ با مردم پرداختند. 6️⃣ در جریان این جنگ، رئیس «شورای سنهدرین» به قتل رسید، کاخ انانیاس و آگریپای دوم، شاه یهود، به آتش کشیده شد و سرانجام در کوران این ستیز خونین بود که #معبد_سلیمان آتش گرفت و سوخت. جوزفوس فلاویوس، مورّخ یهودی و راوی حوادث آن زمان، آتش‌سوزی و از میان رفتن «معبد سلیمان» را کاملاً #تصادفی می‌داند. به گزارش او،‌ شهر به اشغال رومی‌ها درآمد و جنگ خیابانی و خانه به خانه سرانجام به معبد کشیده شد که سنگر اصلی مردم شورشی بود. بدین‌سان، تصادفاً معبد آتش گرفت و سوخت. 7️⃣ تاریخ‌نگاری یهود حادثهٔ تخریب «معبد سلیمان» در سال ۷۰م را به نقطهٔ عطف دیگری در «تاریخ قوم یهود» بدل ساخته و آن را سرآغاز #تبعید_دوم یهودیان می‌شمرد. دورانِ پس از این حادثه، #دیاسپورا (دوران تبعید، پراکندگی و آوارگی) نام می‌گیرد و دورانی است که تا به امروز تداوم دارد. این سومین نقطهٔ عطف در تاریخ #قوم_یهود است. دو نقطهٔ عطف پیشین «گم شدن اسباط ده‌گانه» و «تبعید بابل» اند. این نیز، مانند دو حادثهٔ پیشین، یک #دروغ_بزرگ و #جعل_آشکار است.