⬅️اصول روش اسلام در توزیع ثروت، در درجه اول، صیانت از عدالت اجتماعی، حفظ حقوق مردم، تقسیم مالکیت به سه بخش (ملی، خصوصی و دولتی) است. در این راستا، به تحریم راه‌های نامشروع مانند ربا می‌پردازد و حل مشکلات اقتصادی را در چهارچوب قوانینی مانند استفاده از عقود اسلامی می‌داند. برخی از این قوانین در ابواب مضاربه، مزارعه، مساقات، بیع، اجاره، جعاله، زکات، خمسو امثال آن بیان گردیده است. این عماریون

ماجرای استناد قالیباف به اصل ۱۹۴ چیست؟ برخی رسانه‌ها با انتشار فیلمی از نطق قالیباف که در آن به اصل ۱۹۴ استناد می‌کند با اشاره به اینکه قانون اساسی ۱۷۷ اصل بیشتر ندارد این موضوع را دست‌مایه‌ی تمسخر مجلس یازدهم قرار داده‌اند اما اصل ماجرا چیست؟ این فیلم مربوط به اعتراض زاکانی نماینده قم به #اعتبارنامه #تاجگردون نماینده گچساران می‌باشد. #قالیباف هم با استناد به #ماده ۱۹۴ آیین نامه‌داخلی مجلس (#نه‌قانون‌اساسی!)این اعتراض را وارد می‌داند. طبق ماده۱۹۴ آیین‌نامه‌ی داخلی مجلس اخطار راجع به منافی بودن طرح‌ها و لوایح و سایر موضوعات با قانون اساسی بر اظهارات دیگر مقدم است و چنانچه رئیس مجلس اخطار را وارد دانست در صحن مجلس به رای گذاشته خواهد شد و اگر مجلس خطا را وارد دانست رئیس مجلس آن را به کمیسیون مربوط جهت بررسی مجدد ارجاع خواهد داد. هم‌اکنون اعتبارنامه تاجگردون با رای اکثریت مجلس جهت تحقیقات بیشتر به کمیسیون تحقیق فرستاده شده است. این عماریون

گفتگوهای راهبردی واشنگتن – بغداد، مذاکره یا تحمیل اراده ؟ به چند دلیل نمی توان به گفتگوهای راهبردی آمریکا و عراق برای خوشبین بود. نخست اینکه این گفتگوها در دوران نخست وزیری آقای مصطفی الکاظمی برگزار می شود. الکاظمی یک شخصیت بسیار نزدیک به ایالات متحده است و نخست وزیری او نیز با خواست آمریکایی ها مسجل شد. رابرت فورت دیپلمات ارشد و سابق آمریکایی که عضو تیم مذاکرات گفتگوهای راهبردی آمریکا و عراق در سال 2008 بوده نیز درباره گفتگوهای راهبردی 2020 می گوید: برای نخستین بار پس از سال ها، اشخاص مناسب، در جای مناسب و وقت مناسب قرار گرفته اند. بنابراین، جای تردید جدی است که چنین شخصیتی که اتفاقا افراد پیرامونی او نیز بسیار نزدیک به واشنگتن هستند، در موضع اقتدار و ملی گرایانه در گفتگوها قرار بگیرد. موضوع دیگر تشتت نیروهای سیاسی داخلی عراق است. سیاست خارجی عراق همواره دچار چندگانگی و دستخوش اختلافات میان این نیروها بوده است. در پرونده موسوم به گفتگوهای راهبردی نیز این اختلافات به طور جدی وجود دارد. گفتگو کننده عراقی در حالی پشت میز قرارگرفته که برخلاف او، طرف مقابل با آگاهی و برنامه ریزی کامل قدم به پیش گذاشته است. سوم اینکه زمان بندی این گفتگوها دربدترین بازه زمانی ممکن اتفاق افتاده است. اوضاع اقتصادی در عراق به دلیل شرایط فروش نفت و کرونا بحرانی است و بغداد به دنبال جذب کمک ها و قروض بین المللی است و آمریکا نقش جدی را در این موضوع ایفا می کند. این موضع ضعف در هر مذاکره ای نتایج مطلوبی به بار نخواهد آورد. نکته چهارم اینکه در نظام بین المللی فعلی مذاکره میان یک کشور محور با کشور جهان سومی (عضو محور) معنای چندانی ندارد. گفتگو یا مذاکره در شرایط صورت می پذیرد که دو طرف یک ماجرا در شرایط نسبتا متساوی و متوازنی باشند که در نهایت آنها را مجبور به نشستن پشت میز می کند. در حالیکه روابط واشنگتن و بغداد روابطی از بالا به پایین بوده است و نفوذ و حضور واشنگتن در تمامی اجزای سیاسی، اقتصادی و امنیتی عراق، عملا مشهود است. در فهرست طلبکاران عراق، ایالات متحده بزرگ ترین طلبکار در میان کشورهای خارجی است. افزون بر اینکه در حال حاضر بیش از 60 میلیارد دلار از صادرات نفت عراق در بانک مرکزی امریکا نگهداری می شود که 3 میلیارد دلار از آن در انتهای سال 2019 توسط این بانک مسدود شده است. آنچه شاهد آن هستیم تلاش آمریکا برای تعمیق حضور بلند مدت خود در عراق در چارچوبی رسمی با استفاده از شرایط فعلی و افزایش توازن قدرت خود با ایران در زمین عراق است. تمرکز روی خروج نیروهای نظامی این کشور نیز موضوعی برای انحراف افکارعمومی برای کسب نتایج بزرگ تر و پراهمیت تر از حضور نظامی می باشد. ایالات متحده نیز با اطلاع از حساسیت برخی گروه های عراقی در خصوص نیروهای نظامی آمریکا، اعلام کرده برنامه ای برای ادامه حضور نظامی خود به صورت بلند مدت ندارد. اصل گفتگوهای راهبردی میان بغداد و واشنگتن و یا با هرکشور دیگری ذاتا اشکالی ندارد اما واقعیت این است که روابط واشنگتن با بغداد در بیش از یک دهه و نیم اخیر هیچگاه روابط متوازن و متقابلی نبوده است. بنابراین در حالت ایده آل مذاکره کننده عراقی باید در چارچوبی ملی و به دور از هرگونه فشار و با رعایت منافع عالی و بلند مدت کشور در مذاکرات حضور یابد، موضوعی که تحقق آن در شرایط فعلی دور از انتظار است. این عماریون

❌میگویند چرا آملی لاریجانی باید رئیس مجمع تشخیص باشد،درحالی که مفسدی چون طبری منصوب او بود! در کوتاهی آقای آملی شکی نیست اما رهبری او را در مرداد۸۸به این سمت گماشت،۱۱سال پیش درآن زمان قطعا او خیر الموجودین،و بهترین گزینه ریاست قوه بود که اگر شخص اصلح تری بود،قطعا او منصوب میشد ‏ اگرطبری پلید،در حوزه اجرائیات منصوب آملی بود ابراهیم رئیسی عزیز هم،به عنوان معاون اول قوه منصوب آملی بود یکی مفسد و دیگری کابوس مفسدین پس آملی در میدان دادن به رئیسی هم نقش داشت و اینکه اگر طبری در شق انتصابی نظام در حال فساد بود این فساد،دوباره در شق انتصابی کشف و پاکسازی شد ‏ در مورد ریاست مجمع،اینکه مجمع در این سالها حیات خلوت هاشمیون بود و گزینه مطلوب لیبرال ها روحانی بود! که جانشین پدر سیاسی و مکتبی خود هاشمی شود! که مراد صدها طبری بود کار خواسته آملی در مجمع هم عدم تصویب fatf بود،که اگر تصویب میشد کار نظام و مردم به جای باریک میکشید ‏تصویبfatfبه عنوان لو دهنده مسیر دور زدن تحریم ها،آخرین ضربه لیبرالها برای استحاله انقلاب بود که اگررقم میخورد کار تمام بود که در مجمع تشخیص آملی تصویب نشد دوستان بطور کلی اصلی ترین دلیل رهبری برای ریاست مجمع تشخیص جلوگیری از تصویب اف ای تی اف بود. باند غربگرا و در راس آنان روحانی وعلی لاریجانی با قطعیت تمام درحال مستعمره کردن ایران بود. اینجا گزینه ای نیاز بود که در عین اختلاف افکنی بین جبهه غربگرا ؛ جلوگیری از ریاست روحانی و غربگراها بود. صادق لاریجانی به راحتی توانست رای علی لاریجانی وباند حامی رو برگردانده و مجمع رای به نه داد ودرآخر داستان موسی و خزر رایاد بیاورید که موسی ع که باشی گاهی در حکمت های خضر میمانی رهبری خضر راه است به او اعتماد کنیم این عماریون