#سوال یه موضوع منطقه ای هست که ذهن ما را به شدت آزار میده و اون اینکه تعدادی از مردم لنجان یا حتی شاید جاهای دیگه میگن که کارخانه ی ذوب آهن را شاه ساخته و اگه اعلی حضرت این کارخانه و سایر جاها را نمی ساخت ، الآن خیلیا بیکار بودند .‌ بعدم میگن خدا بیامرزدش . منم انقد عصبانی میشم و هر چی توجیه می کنیم دوباره به حرف خودشون اصرار می کنند . کاش یه کرسی آزاد اندیشی برگزار می کردید که فقط مخصوص بسیجی ها نبود و حتی معاندان هم شرکت می کردند و اینا را روشن می کردید . هنوزم به اون چار تا پسته که قدیما تو مدارس به دانش آموزان زمان اون یزید به بچه ها میدادن افتخار می کنند . از پشت پرده ی اون پسته ها خبر ندارن که برا سرگرمی مردم بوده و از اون طرف بشکه بشکه نفت ایران را به خارج می بردند .‌ #جواب ببینید هر پادشاهی با توجه به تفکر خودش اقدام به تمدن سازی می کرد مثل پادشاهان قبل حکومت پهلوی هم از این موضوع استثنا نبوده و اقدام به اجرای پروژه های توسعه ای کرد اما نکته مهم این مسئله است که با توجه به تفکر شاه هان پهلوی و سلطه ی استعمار در منطقه این برنامه توسعه عوض تکيه بر رشد و بالندگی علم ودانش داخلی روی کرد غربگرایی و وابسته داشت که در دراز مدت نه تنها سودآور نبوده به خاطر مونتاژ بودن مانع توسعه علمي و صنعتی ما شد ⭕️اون جریان پسته دادن به دانش آموزان را بگذارید کنار تعداد دانش آموزانی که توانایی تحصیل داشتند در مقایسه با تعدادی که اصلا وارد مدرسه نمی شدن تا از اون پسته ها گيروشون بیادوقتی آمار جهانی تاکید می کند که ۷۰درصد روستاهای ما بی سواد بودن اون چهار تا پسته چه دردی دوا می کرد بعد کار شاقی نمی کرد شاه نه تنها تحریم نبوده به نسبت درآمد نفتی و جمعیت اون زمان (ضریب جینی) این حق همه ی بوده از نعمت برخوردار باشن به نسبت جمعیت دانش آموزی که نه تنها دانش آموزان اکثر مردم ایرا ن سالی یه بار پلو می خوردن اونم شب عید پس واقع گرا بودن خوب 😔😔 اجرای اون کرسی آزاد اندیشی پیشنهاد بسیار عالی ایست و قابل اجرا در ┏━━🌺🍃🇮🇷🌹🍃━┓  @amariyone_enghelab   ┗━━🌺🍃🇮🇷🌹🍃━┛

#سوال👇👇👇 🌹*چرا وضع اقتصادی مردم زمان شاه خوب بود ولی الان مردم دارند با سختی های زیادی دست و پنجه نرم می کنند؟*🌹 #جواب در جواب سوال باید گفت که 👇👇👇 اولاً :کشور ما ثروت کمی نداشته و اصلاً عامل حضور استعمار در این کشور، همین ثروت و نفتش بوده تا چپاول کنند. اگر اندکی از تاریخ را مطالعه کنیم، می بینین که ۳۵ درصد مردم ایران در سال ۱۳۵۱ سوء تغذیه داشتند که عامل مرگ و میر می شد. وضعیت بهداشت و عمران شهری واقعاً رنج آور بود. دوماً: مملکت ما پول نفت، زیاد داشت، اما شاه یا استفاده ی شخصی می کرد یا تسحیلات می خرید و با بی مدیریتی او وضع زندکی قشر عادی جامعه مخصوصاً مردم شهرهای کوچک و روستا خیلی سخت اداره می شد. بر اساس آمار بانک جهانی، ۴۶ درصد مردم ایران در سال ۱۳۵۶ زیر خط فقر بودند. بر اساس گفته های امیر عباس هویدا خیابان های تهران مملو از گدا بود، فقر و بدبختی و مرض بیداد می کرد. این اوضاع مردم در زمان شاه بود. ثالثاً: ملاک قضاوت ما نباید نرخ اجناس باشد، بلکه باید "قدرت خرید" مردم باشد. در آن زمان حقوق یک کارمند معمولی حدود ۲۰۰ تک تومان و دستمزد روزانه ی یک کارگر، حدود ۶تومن بود.الان یک کارمند می تواند با حقوق ۳۰ ماهش یک پراید بخرد، اما آن موقع یک کارمند با حقوق ۹۰ ماهش می توانست پیکان بخرد. پس "قدرت خرید" مردم ملاک هست که در دوران بعد از انقلاب بالاتر رفته است. @amariyone_enghelab