صدا از خانه‌ی علی بود... گویی بر صور اسرافیل دمیدند! غوغا شد... ملائک موی پریشان ساختند و چهره خراشیدند... جبرئیل دل از کف داد! تاب نیاورد... هبوط نمود! پشت در نیم‌سوخته بر خاک افتاد... ناله سر داد و نفیر کشید... علیّ الأعلی! فرزندان طاهره‌ی مطهره را دریاب که سینه‌ی زمین تنگ گردید و نفس زمان به شماره افتاد... وا مصیبتاه وا محمداه... السَّلامُ‌عَلَیْکِ‌أَیَّتُهَاالصِّدِّیقَةُالشَّهِیدَةُ

‌ گزارش می‌نویسد ؛ قتل با جسمی گران بوده و مقتوله زنی که ظاهراً جوان بوده گزارش می‌نویسد ؛ با لگد در را شکستند و مقتوله همان دم اتفاقا پشت در بوده . .

حسن داغش یه چیز دیگه بود منتظر بود خوب بشی همه چیو بهش توضیح بدی ؛ رفتی .. سوالاش موند تو دلش موهاش سفید شد.

[ اجل وفاتی ] تو غرور مرا شکست ، در شهر گفته ام همه جا خوب می شوی .

همین مدینه که می‌گفت از فتوحاتم شده‌ست محو تماشای اِنکسار علی :)

همسایه ها به مجلس ختمت نیامدند ؟ اما به جای مدینه ، گریست برای تو علی :))

بساط‌ اشک‌ علی‌ در غم‌ تو یک‌ ریز است ؛ چِقدر خانه‌ بی‌ فاطِمه‌ غم‌ انگیز است💔:)

_💔

علی صورت نهاده بر مزار یار تنهایش . . . الهی بشکند آن دست که سیلی زد به زهرایش!

انا لله و انا الیه الراجعون ؛

در دیوان اشعارِ منسوب به امیرالمومنین علی"علیه سلام"، از قولِ آن حضرت اینگونه نقل شده است که فرمودند:

شَيْئَانِ لَوْ بَكَتِ الدِّمَاءُ عَلَيْهِمَا عَيْنَايَ حَتَّى تُؤْذِنَا بِذَهَابٍ‌ لَمْ يَبْلُغَا الْمِعْشَارَ مِنْ حَقَّيْهِمَا فَقْدُ الشَّبَابِ وَ فُرْقَةُ الْأَحْبَابِ‌.