🔴⚡️چرا علی رغم این حجم از تحریم، اقتصاد ایران همچنان پابرجا است؟ 🔺این موضوع به تاب آوری اقتصادی در مقابل تحریم ها بر می گردد، به گفته بسیاری از قدما اقتصادی، سرمایه بسیار ترسو است و با کاهش سودآوری و ریسک پذیر شدن محیط به سرعت از محیط بی ثبات به سمت محیط باثبات بالاتر فرار می کند، هدف تحریم کنندگان نیز دقیقا بر پایه همین ویژگی سرمایه گذاری برای فلج کردن و به زانو در آوردن کشورها و بی ثبات سازی اقتصادی، پی ریزی می شود. 🔺هر چقدر زیربناهای توسعه ای یک کشور توسط سرمایه های خارجی یا بخش خصوصی ایجاد شده باشد و یا در ید تملک آن ها باشد، تاب آوری این صنایع در مقابل تحریم های اقتصادی بسیار پایین می آید و با اولین لرزش یا ایجاد تحریم فرو می‌ریزد. چرا که سرمایه گذار خارجی و یا بخش خصوصی دنبال سود و منفعت مالی است و خود را مقید نمی‌داند که به خاطر درگیری‌های سیاسی یا ایدئولوژی از منافع خودش چشم پوشی کند و تن به زیان یا ریسک های احتمالی بدهد. 🔺از آنجا که صنایع مادر و اصلی ایران بیشتر دولتی و تحت کنترل حاکمیت بود و مدیران این صنایع وفادار به سیاست های دولت در مواجه با تحریم های غرب بودند و از آنجا که منفعتی از قبل سرمایه این شرکت ها نمی‌بردند و صرفا حقوق ماهیانه دریافت می‌کردند، این صنایع بدون ورشکستگی یا تعطیل شدن یا تعدیل نیروی انسانی ولو با زیان مالی به کار خود ادامه دادند. 🔺اما اگر این صنایع به کمک سرمایه خارجی ایجاد شده بود، به سرعت مثل تحریم ایران در سال 1332 و سقوط دولت مصدق با خروج سرمایه های خارجی به سرعت تعطیل می شد و ایران فلج می شد. 🔺اگر صنایع بزرگ در اختیار بخش خصوصی بود نیز دقیقا وضعیت مشابهی رخ می داد، در همین چند سال، بیش از 200 میلیارد دلار سرمایه خرد از کشور خارج شده است، کافی بود صنایع بزرگ نیز خصوصی بود، به سرعت به دلیل زیان، قیمت محصولات و تولیدات آن ها به ده برابر قبل از تحریم افزایش می‌یافت و نوعی تقابل بین دولت و مالکین این صنایع شکل می‌گرفت، مالکین این صنایع سه راه جلوی پای دولت می گذاشتند، یا تن به تسلیم شدن در جنگ اقتصادی دهد و با آمریکا و تحریم کنندگان کنار بیایید یا اجازه افزایش تصاعدی قیمت محصولاتشان و تورم لجام گسیخته را دهد که به فروپاشی اقتصادی کشور منجر می‌شود یا نهایتا اجازه دهد که این مالکان اعلام ورشکستگی، فروش دارایی و خروج سرمایه از کشور را داشته باشند که در هر حالتی فاتحه اقتصاد کشور خوانده می شد. 🔺در شرایط تحریم، تاب‌آوری بخش دولتی بسیار بیشتر از بخش خصوصی است، واگذاری صنایع در چنین شرایطی یعنی تن دادن به افزایش قیمت محصولات، تن دادن به نظر مالکین این شرکت ها در نوع دیپلماسی و مواجه با دشمنان و نهایتا خروج سرمایه، اعلام ورشکستگی، بیکاری و شورش عمومی مردم بر علیه دولت! ✍ محمد حق شناس #جنگ_ترکیبی #جهاد_تبیین #جنگ_اقتصادی