✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا امام حسین (ع) قیام کرد؟ اگر قیام کرده بود چرا فرزندانش را با خود برد؟! و اگر قصد قیام داشت، چرا به اندازه کافی آذوقه به همراه نبرد؟! (بخش چهارم) 🔸برای دستیابی به فهم صحیحی از انگیزه حرکت مصلحانه #امام_حسین (ع) باید چهار مؤلفه اساسی را در تحلیل درست این واقعه تاریخی مدنظر قرار داد: 3⃣تشکیل حکومت اسلامی (۱) 🔹انبيا و اولياى الهى در طول تاريخ براى پيشبرد اهداف مقدّس خويش، درصدد تشكيل حكومت برآمدند؛ چرا كه بدون شك با #تشكيل_حكومت، بهتر مى توان مردم را به سوى #ارزشهاى_معنوى و انسانى سوق داد و در راه #بسط_عدالت اجتماعى كوشيد و #فرامين_الهى را به صورت ضابطه مند اجرا كرد و به #برقرارى_عدل و #دفع_ظلم و شرك و بيدادگرى كمك نمود. همچنين بسيارى از #احكام_الهى وجود دارد که #بدون_تشكيل_حكومت نمى توان آنها را اجرا كرد و يا لا اقل به طور مطلوب تحقّق نمى يابد. 🔹با تشكيل حكومت دينى و پذيرش #حاكمان_صالح به خوبى مى توان به اجراى احكام الهى كمك كرد و اصول، اخلاق و #احكام_شريعت را تحقّق عينى بخشيد. #امام_حسين (ع) كه شايسته و وارث حاكميّت نبوى و علوى و رهبر معنوى امّت اسلامى بود، براى #احياى_ارزشهاى_اسلامى و #بسط_قسط و عدل و #مبارزه_با_ستمگران به هدف تشكيل حكومت اسلامى به پا خاست، به اين قصد كه اگر ممكن شود با تشكيل حكومت اسلامى، و گرنه با #شهادت_خويش و يارانش، چهره واقعى بنى اميّه را آشكار سازد و به ريشه كن ساختن درخت ظلم و كفر و نفاق شان بپردازد و #اسلام و امّت مظلوم اسلامى را يارى كند. 🔹آنحضرت در خطبه اى با صراحت هدف از تلاش و تكاپوى خويش را چنين بيان ميكند: «اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ إِنَّهُ لَمْ يَكُنْ مَا كَانَ مِنَّا تَنافُساً فِي سُلْطانٍ، وَ لا الِتماساً مِنْ فُضُولِ الْحُطامِ، وَ لكِنْ لِنَرَىَ الْمَعالِمَ مِنْ دِينِكَ، وَ نُظْهِرَ الْإِصْلاحَ فِي بِلادِكَ، وَ يَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِكَ، وَ يُعْمَلُ بِفَرَائِضِكَ وَ سُنَّتِكَ وَ أَحْكامِكَ‏؛ [۱] خداوندا! تو میدانى كه آنچه از ما (در طريق تلاش براى بسيج مردم) صورت گرفت، به خاطر رقابت در امر زمامدارى و يا به چنگ آوردن ثروت و مال نبود، بلكه هدف ما آن است كه #نشانه_هاى_دين تو را آشكار سازيم و #اصلاح و درستى را در همه بلاد برملا كنيم، تا بندگان مظلومت آسوده باشند و #فرايض و سنّت ها و احكامت مورد عمل قرار گيرد». #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۸۰-۸۱ منبع: مقاله «ارزیابی حرکت امام حسین(ع)»، ابو علم، توفیق، ترجمه: امینی، عبدالله، نشریه علمی تخصصی حکومت اسلامی، ش ۲۵، ص ۲۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_حسین #کربلا #یزید @tabyinchannel منبع #حجاب #امام_زمان #محرم #امام_حسین ~~~~~~~~~~~~~~ ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 @ammar_enghlab‌

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️چگونه مسئله «انتظار» باعث می شود شخص مُنتظِر خود را از همراهی و همرنگی با محیط و جامعه دور ساخته و فساد و تباهی محیط او را آلوده نسازد؟ 🔹اثر مهمّ #انتظار حل نشدن در مفاسد محيط، و عدم تسليم در برابر آلودگى هاست. توضيح اينكه، هنگامى كه #فساد فراگير مى شود، و اكثريت و يا جمع كثيرى را به آلودگى مى كشاند، گاهى افرادِ پاك، در يك بن بست سخت روانى قرار مى گيرند، بن بستى كه از يأس از اصلاحات سرچشمه مى گيرد. گاهى آنها فكر مى كنند، كار از كار گذشته و ديگر اميدى براى اصلاح نيست، و تلاش و كوشش براى پاك نگهداشتن خويش بيهوده است، اين نوميدى و يأس ممكن است آنها را تدريجا به سوى فساد و همرنگى با محيط بكشاند، و نتوانند خود را به صورت يك #اقليّت_صالح در برابر #اكثريت_ناسالم حفظ كنند، و همرنگِ جماعت نشدن را موجب رسوايى بدانند. 🔹تنها چيزى كه مى تواند در آنها روح اميد بدمد و به مقاومت و خويشتندارى دعوت كند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند، «اميد به اصلاح نهايى» است، تنها در اين صورت است كه آنها دست از تلاش و كوشش براى حفظ پاكى خويش و حتى براى اصلاح ديگران برنخواهند داشت، و اگر مى بينيم در دستورات اسلامى يأس از آمرزش، يكى از بزرگترين گناهان شمرده شده است و ممكن است افراد ناوارد، تعجب كنند كه چرا يأس از رحمت خدا اين قدر مهمّ تلقى شده، مهم‌تر از بسيارى از گناهان، فلسفه اش در حقيقت همين است كه گناهكار مأيوس از رحمت، هيچ دليلى نمى بيند كه به فكر جبران بيفتد و يا لااقل دست از ادامه گناه بردارد، و منطق او اين است: آب از سر من گذشته است، چه يك قامت چه صد قامت؛ من كه رسواى جهانم غم دنيا هيچ است، بالاتر از سياهى، رنگ دگر نباشد؛ آخرش جهنّم است، من كه هم اكنون آنرا براى خود خريده ام، ديگر از چه چيز مى ترسم! 🔹اما هنگامى كه روزنه #اميد براى او گشوده شود، اميد به عفو پروردگار و اميد به تغيير وضع موجود، نقطه عطفى در زندگى او پيدا مى شود و چه بسيار او را به توقف كردن در مسير گناه و بازگشت به سوى پاكى و #اصلاح دعوت مى نمايد. به همين دليل #اميد را مى توان همواره به عنوان يك #عامل_مؤثرِ_تربيتى در مورد افراد فاسد شناخت؛ همچنين #افراد_صالح كه در محيط هاى فاسد گرفتارند، بدون اميد نمى توانند خويشتن را حفظ كنند. نتيجه اينكه، #انتظار_ظهور_مصلحى كه هر قدر دنيا فاسدتر مى شود، اميد ظهورش بيشتر مى گردد، اثر فزاينده روانى در معتقدان دارد، و آنها را در برابر امواجِ نيرومندِ فساد بيمه مى كند؛ آنها نه تنها با گسترش دامنه فسادِ محيط مأيوس تر نمى شوند؛ بلكه به مقتضاى «وعده وصل چون شود نزديك - آتش عشق تيزتر گردد» وصول به هدف را در برابر خويش مى بينند و كوشش شان براى مبارزه با فساد و يا حفظ خويشتن با شوق و عشق زيادترى تعقيب مى گردد. 📕مسئله انتظار، مکارم شیرازی، ناصر، مطبوعاتی هدف، قم، بی تا، ص ۲۲ و ۲۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_زمان #امام_مهدی #قائم #مصلح #انتظار #ظهور @tabyinchannel منبع #حجاب #امام_زمان #محرم #امام_حسین ~~~~~~~~~~~~~~ ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 @ammar_enghlab‌

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عوامل غفلت از حضور امام زمان (بخش سوم) 🔸معصومين عليهم السلام انسان های کاملی هستند که خداوند آنان را خليفه و نماينده خود در زمين قرار داده، و اراده کرده است که با آنان شناخته شود و از مسير اطاعت آن ها، اطاعت شود و ثواب و عقاب را نيز بر مدار اعتقاد و اطاعت آنان قرار داده است. وقتی از امام حسين (ع) درباره معرفت خدا و چگونگی آن سوال شد، حضرت فرمود: «عبارت است از شناخت مردم هر زمان امامشان را، آن امامى كه اطاعت او بر آنها واجب است». بنابراين معرفت و آگاهی به #امام_زمان (عج) لازم است، و غفلت از آن حضرت نيز موجب خروج از جاده صحيح زندگی، و نرسيدن به سعادتی است که توسط خداوند برای انسان رقم زده می‌شود؛ و نیز باعث گمراهی و شقاوت می‌گردد. در ادامه به بیان برخی از آثار فردی غفلت از حضور امام زمان (عج) می‌پردازیم: 💠 «نااميدی و يأس»  🔹نوميدی و يأس، انسان را تدريجا به سوی فساد و همرنگی با محيط می‌کشاند، تا جایی که نمی‌تواند خود را به صورت يک اقليت صالح در برابر اکثريت ناسالم حفظ کند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايی می‌داند. اين يکی از آثار #غفلت از اصلاح جامعه و #مصلح_الهی و قيام نجاتبخش او می‌باشد. پس تنها چيزی که می‌تواند به انسان روح اميد بدمد و نگذارد در محيط فاسد حل شود، اميد‌ به‌ مصلح‌ جهانی است. هنگامی که روزنه اميد برای انسان گشوده شود، اميد به تغيير وضع موجود، نقطه عطفی در زندگی او ايجاد می‌کند و چه بسا او را به توقف کردن در مسير گناه و بازگشت به سوی پاکی و اصلاح دعوت می‌نمايد. 💠 «احساس بيهودگی و پوچی» 🔹انسان منتظر، باور قطعی دارد که تنها نظام اجتماعی عادلانه ای که به تمام خواسته های مشروع بشری پاسخ داده، و منصفانه ترين قوانين را برای انسان‌ها آماده کرده است، نظام حکومتی اسلام و قانون الهی قرآن است و زيباترين آن در عصر ظهور #امام_زمان (عج) تحقق خواهد يافت و اين باعث نشاط زندگی می‌شود و زندگی را ارزشی کرده و انسان را از بيهودگی نجات می‌بخشد، بر خلاف افراد و گروه هایی که از چنين آينده درخشانی غافل اند، و نتيجه آن جز احساس بيهودگی و پوچی در زندگی چيز ديگری نخواهد بود. 💠 «عدم اصلاح خويش» 🔹آن کس که منتظر #مصلح است، در #اصلاح خود می‌کوشد تا برای جامعه ايمانی، عنصری مفيد، موثر و کارآمد باشد. البته نکته مهم اينجاست که منتظر واقعی برای چنین برنامه مهمی، هرگز نمی‌تواند نقش تماشاچی را داشته باشد، بلکه بايد حتما در صف طالبان اصلاح قرار گيرد. [۱] همچنین موارد متعدد ديگری مانند: حل شدن در فساد محيط، کوری دل، مردن قلب، قساوت قلب، ناآرامی روحی و زيانکاری و... از جمله آثار غفلت از حضور امام زمان (عج) می‌باشد. #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] حکومت جهانی مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشريف ـ آيت الله مکارم شیرازی، ص ۱۰۵، چاپ علميه، قم، ۱۳۷۵ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #امام_زمان @tabyinchannel منبع #شعبان #ماه_شعبان ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab