موزیک‌ ویدیو سلبریتی دوزاری از شبزده (I2R Band) 💬 #shabzadeh_ir @insta_enghelabi

وحید جلیلی سخنرانی مفصلی درباره حوادث اخیر داشته که متن آن با اندکی ویرایش منتشر شده. کمی طولانی است اما پیشنهاد میکنم حتما وقت بگذارید و بخوانید. هم مرور تاریخ است و هم کلی ایده و سوژه از این متن به دست می آید؛ به خصوص اگر معلم، مستند ساز، شاعر یا کلا یک فعال سیاسی اجتماعی هستید حتما بخوانید. عضو کانال شوید 🔻 https://eitaa.com/joinchat/1844903939C0e8d01846b

🎙#برای_آرتین اثری از خواننده ی دهه هشتادی بیرجندی #ایلیا_مشرفی پ ن : آفرین به این کار زیبا و جذاب زیاد از این مدل کارها و برنامه ها نیاز داریم باید همت کنیم و #برای_ایران و انقلاب و اسلام بیشتر از اینها کار کنیم #برای_ایران #ایران #وطن @QodsTV

قطعه "برای آرتین" از ایلیا منتشر شد ... #برای_آرتین #ایران_قوی https://eitaa.com/joinchat/2376269837C884aa3af7d

تمام خرید های خود را در روزهای سه شنبه و چهارشنبه و پنجشنبه انجام خواهیم داد اگه در این کمپین شرکت میکنید به آیدی زیر علامت ✅ بفرستید تا ببینیم چند نفریم 👇🏻 @cherik_tanhaa بترکونید ها😍👆🏻

حضرت عیسی چهارتا مرده زنده کرد، این همه بهش ایمان اوردن!! اونوقت جمهوری اسلامی کلی کشته اعتراضات رو زنده کرد باهاشون مصاحبه کرد، این برعندازا هنوز ایمان نیاوردن ! ایمان بیارید دیگه پ.ن : جای ایمان آوردن دارن میرن دنبال اموات کرونا تا بندازن مردنشون را تو اغتشاشات گردن انقلاب اسلامی ! https://eitaa.com/joinchat/2376269837C884aa3af7d

پیکر خونین نوجوان مازندرانی با سربند «یا زهرا (س)» در عملیات «کربلای پنج» اسطوره بودن به وطن‌پرستی است؛ حالا ممکن است این اسطوره نه ورزشکار باشد و نه سلبریتی؛ بلکه یک نوجوان مازندرانی باشد که جان خود را فدا کرده تا دست دشمن به ناموس این سرزمین نرسد. به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سرزمین اسلامی ما اسطوره‌های زیادی دارد؛ برخی فکر می‌کنند که اگر یک نفر چندتا فوتبال حرفه‌ای بازی کرد، اسطوره این سرزمین شد؛ البته که همه ورزشکاران محترم هستند و آن‌هایی که پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران را در میادین رقابت‌های جهانی به اهتزاز درمی‌آورند و یا از مدال قهرمانی خود می‌گذرند و مقابل ورزشکاران رژیم صهیونیستی مسابقه نمی‌دهند، اسطوره‌های این سرزمین شناخته می‌شوند؛ حالا از هر رشته‌ای ورزشی هم باشند؛ اما اگر یک ورزشکار گیرم مدالی هم آورد یا افتخاری هم کسب کرد، درحالی که میلیاردی پاداش و پولش گرفت؛ اما به کشور خود، به ملت خود و به اعتقادات این مردم، پشت‌پا زده‌اند و سرباز جیره‌خوار بیگانه شد؛ آیا او هم اسطوره است؟ همه این حرف‌ها برای این بود تا به‌جایی برسیم که بگوییم، اسطوره بودن به وطن‌پرستی است؛ حالا ممکن است این اسطوره نه ورزشکار باشد و نه سلبریتی؛ بلکه یک نوجوان مازندرانی باشد که جان خود را فدا کرده تا دست دشمن به ناموس این سرزمین نرسد؛ آری! بیاییم در تشخیص اسطوره‌های واقعی این سرزمین، آگاهانه‌تر عمل کنیم. نوجوان شهید مازندرانی که به آن اشاره شد؛ یکی از صدها نوجوانی است که علی‌رغم سن کم، خود را به جبهه‌ها رساند؛ چراکه غیرتش اجازه نداد تا بشیند و ببیند که دشمنی آمده و می‌خواهد این سرزمین را اشغال کند. نوجوانی که جانباز و راوی دوران دفاع مقدس «حمید داودآبادی» حتی اسم او را هم نمی‌داند و فقط پیکر او را در عملیات «کربلای پنج» در صبح دهم بهمن سال ۱۳۶۵ دیده است و حالا پس از گذشت سال‌ها، ماجرای پیکر خونین این نوجوان شهید را این‌گونه روایت کرده است: هوا روشن بود و دورتادور ما را تانک‌های عراقی گرفته بودند؛ لذا باید از میان آن‌ها عبور می‌کردیم تا به عقب برگردیم. من در عملیات‌ها من هیچ‌وقت به پشت سر خود نگاه نمی‌کردم؛ اما آن‌روز وارد جاده شدم، خاکریز پشت‌سر خود را دیدم؛ یا حضرت عباس (ع)! وانت پر از نفرات، رفته بود در باتلاق و همه شهید شده بودند. بچه‌ها همین‌طور ریخته بودند و شهید شده بودند. رسیدم به جایی که حدود ۴۰ متر از جاده خاکریز نداشت و دیدم که بعثی‌ها دارند می‌آیند. همین‌طور سینه‌خیز داشتم می‌رفتم که به خودم گفتم پچه‌ها از این‌جا که خاکریز ندارد، چه‌طور رد می‌شوند؛ به‌یک‌باره دیدم که چقدر از بچه‌ها درحالی که می‌خواستند سینه‌خیز از آن‌جا رد شوند؛ تک‌تیرانداز و گرینف و... آن‌ها را زده بود و شهید شده بودند. فقط نگاه می‌کردم و می‌دیدم که بعثی لعنتی همین‌طور می‌زند و جاده را می‌تراشد! همین که چشمم به تانک‌های عراقی در سمت چپم افتاد، به یک‌باره دیدم که بدنم گرم شد! چون قبلاً تیر و ترکش خورده بودم، می‌دانستم که اولین حالتی که به انسان دست می‌دهد، این است که بدن او یک‌باره داغ می‌شود. با وجودی که بدنم گرم شد، اما دردی احساس نکردم، همین‌طور که به دست و پای خود نگاه کردم، دیدم پر از خون است. به سمت راستم نگاه کردم، دیدم یک پسربچه نوجوان مازندرانی که از رزمندگان لشکر ۲۵ مازندران بود، درازکش روی زمین افتاده و اسلحه «کلاشینکف» در یک دستش و سربند «یا زهرا (س)» روی پیشانی‌اش است. آن‌قدر تانک و نفربر از روی او رد شده بود که رد شنی تانک روی صورتش مانده بود و چهره‌اش را نمی‌توانستم تشخیص بدهم. من روی خون او خوابیده بودم. فقط گفتم که «ای وای! چطوری پیکر او را دست مادرش می‌رسانند؟! کی می‌خواهد پیکر این پسربچه را جمع کند و به مادرش بدهد و بگوید که این بچه تو است؟». ان‌شاءالله هیچ‌وقت روی خون شهدا لیز نخوریم! روی خون شهدا بازی نکنیم! روی خون شهدا سرگرم نشویم! هنوز که هنوز است قسم می‌خورم که مادر این پسربچه مازندرانی منتظر او است.

زین پس به جای واژه نامأنوس «یحیی گل محمدی» بگویید: «یحیی دانمارکی» @QodsTV

#آرمان و #سید_روح_الله رفتند تا #آرمان_سید_روح_الله بماند @QodsTV