💠 بزرگ‌ترین مسئولیت 🔹 مسأله‏‌ى تربيت و سازندگى بزرگ‏ترين مسئوليت ما در اين قرن وحشى است. اين اولين مسأله است، زيرا هر بقالى، بنايى، نجارى، طبيبى و مهندسى، بايد قبلا تربيت شود و نه تنها تربيت، كه #مربى ديگران هم باشد. 🔹اين سازندگى اولين و بزرگ‏ترين وظيفه است و با ساير مشاغل و برنامه‏‌ها منافات ندارد. عطار هنگامى كه دارد چاى را در پاكت مى‏‌ريزد مى‏‌تواند شناختى در مغز و عشقى در دل و وسعتى در روحِ طرف(خریدار) بگذارد و چاى كشيدنش به او درس‏‌هايى بدهد. 🔹هر كس در هر كجا مى‏تواند مربى و سازنده باشد. چراغ روشن در هر كجا كه هست مى‏‌تواند #نور بپاشد و راه‏‌ها را روشن كند. هر كس افراد تحت اختيارش را براى محيطى كه در نظر دارد، #تربيت مى‏‌كند. من فرزندم را براى خانه‏‌ام، استاد شاگردش را براى جامعه‏‌ى محدودش و يك دانشمند، انسان را حداكثر براى اين زمين و براى هفتاد سال زندگى، تربيت مى‏‌كند و بر طبق شرايط موجود، بارور و شكوفايش مى‏‌سازد. 🔹 ولی انسان فرزند خانه و جامعه و حتی دنیای محدود و سرزمین خاکی نیست... 📚 کتاب مسئولیت و سازندگی| ص ۴۴ ‌عموکتابی | مربی تربیتی 🌱 https://eitaa.com/joinchat/2468741149Ce4e515064e