✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: شب عاشورای حسینی موضوع: #اعمال_شب_عاشورا 1️⃣ احیای شب عاشورا: احیای این شب عزیز به دعا و نیایش، مخصوصاً در کنار قبر امام حسین (ع) در کربلا سفارش شده است؛ چنانچه در روایتی از رسول خدا (ص) آمده است که «هر کس شب عاشورا را بیدار بماند (و به عبادت بپردازد)، گویا عبادت فرشتگان را انجام داده است...». 2️⃣ خواندن نماز: 🔹چهار رکعت نماز در شب عاشورا بخواند که در هر رکعت پس از سوره حمد، هر کدام از آیةالکرسی و سوره های توحید و فلق، و ناس را ده مرتبه خوانده و پس از سلام نماز، صد مرتبه سوره توحید را قرائت کند. 🔹دیگر نماز وارد شده در شب عاشورا، چهار رکعت است که در هر رکعت سوره حمد و پنجاه مرتبه سوره توحید را بخواند و این نماز مانند نماز امیرالمؤمنین (ع) است که فضیلت بسیار دارد، و پس از نماز، بسیار ذکر خدا گوید، و صلوات بسیار بر رسول خدا و آل ایشان فرستد و هرچه می‌تواند بر دشمنان اهل‌بیت (ع) لعن نماید. 🔹همچنین خواندن صد رکعت نماز در شب عاشورا وارد شده، که هر دو رکعت با یک سلام و در هر رکعت، یک مرتبه «حمد» و سه بار سوره «توحید» را خوانده و پس از پایان این نمازها، هفتاد بار بگوید: «سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إلاَّ بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»؛ رسول خدا(ص) فرمودند: «کسی که این نماز را بخواند وقتی که بمیرد، خداوند قبرش را معطّر و خوشبو می کند و هر روز تا هنگام دمیدن صور، نوری وارد قبرش می شود!» 📚 مفاتيح الجنان، اعمال شب عاشورا. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسوه‌ی ايثار و وفاداری، و ولایتمداری»        روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۵/٢٧ مناسبت روز: امروز، روز تاسوعای حسینی و طبق سنت دیرینه مجالس عزاداری شیعیان و محبین اهل‌بیت (ع)، متعلق به حضرت اباالفضل (ع) است، به‌گونه‌ای که برخی از مردم به اشتباه گمان می‌کنند حضرت عباس(ع) در تاسوعای حسینی، هنگامی که قصد داشتند برای کاروان حسینی آب بیاورند به شهادت رسیده‌اند! اما به‌راستی علت نامگذاری روز تاسوعای حسینی به نام زیبای قمر بنی‌هاشم (ع) به چه علت است؟ ✅ تاسوعا را باید برادر عاشورا نامید؛ چون در این روز، واژه برادر معنای واقعی خود را پیدا کرد؛ لذا هر چند نامگذاری این روز به نام حضرت عباس (ع) جنبه‌ی روایی ندارد، اما ریشه در عرف و سنت دیرین علماء، خطباء و عزاداران حسینی دارد، و برخی علت آن را، نپذیرفتن امان نامه و پاسخ قدرتمندانه حضرت به امان نامه شمر و ولایت مداری بی‌نظیر حضرت در روز تاسوعا دانسته‌اند! حضرت عباس (ع) در حادثه کربلا، سِمت پرچمداری سپاه و همچنین نگهبانی و سقایی خیمه‌های حسینی و اهل بیت حضرت را بر عهده داشتند؛ چنانچه در روایات آمده تا حضرت اباالفضل (ع) زنده بودند، دودمان امامت، در آسایش و امنیت به سر می‌بردند؛ لذا حضور ایشان در لشگر امام حسین (ع) برای دشمنان اهل بیت(ع) بسیار سنگین و زجرآور بود! بدین جهت، دشمن در صدد برآمد، تا به هر وسیله‌ی ممکن، حضرت اباالفضل (ع) را از جبهه توحیدی امام حسین(ع) گسسته و به جبهه باطل اموی ملحق کند! و به همین منظور، شمر بن ذی الجوشن کلابی که از قبیله‌ی حضرت ام البنین (س) مادر حضرت بود را مأمور کردند تا به حضرت عباس(ع) و سه تن از برادران ایشان امان نامه دهد! لذا شمر، در عصر روز تاسوعا به نزدیکی خیمه‌گاه امام حسین (ع) رفت و با صدای بلند فریاد زد: خواهر زادگان من کجایند؟ امام حسین(ع) که منظور پلید شمر را می‌دانستند، به برادران خود فرمود: پاسخ او را بدهید، اگر چه فاسق است ولیکن با شما رابطه خویشاوندی دارد؛ حضرت عباس (ع) به دستور امام، به همراه برادرانشان عبدالله، جعفر و عثمان به نزد شمر آمدند و از او پرسیدند: حاجت تو چیست؟ شمر گفت: شما به‌گونه‌ای خواهر زادگان من هستید! و بدانید که تا ساعتی دیگر، شعله‌های جنگ برافروخته می‌گردد و از یاران حسین (ع) کسی زنده نمی‌ماند! من برای شما، امان نامه‌ای از عمر بن سعد آوردم و شما از این ساعت در امان هستید، مشروط بر اینکه از یاری برادرتان دست برداشته و سپاهش را ترک کنید! در این هنگام، حضرت عباس(ع) که کانون غیرت، حمیت و وفاداری بود، بر او بانگ زده و فرمودند: بریده باد دستان تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه تو باد! ‌ای دشمن خدا! ما را فرمان می‌دهی که از یاری برادر و مولایمان حسین(ع) دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و ناپاکان در آوریم؛ آیا ما را امان می‌دهی ولی برای فرزند رسول خدا (ص) امانی وجود ندارد؟ شمر از پاسخ دندان شکن فرزندان‌ حضرت ام البنین(س)، ناامید و خشمناک شد و با سرافکندگی به خیمه‌گاه خویش برگشت. (بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۹۱) قمربنی‌هاشم (ع)، مظهر شجاعت، ایثار و وفاداری و ولایتمداری بودند تا جایی که آورده‌اند که وقتی‌ حضرت به دستور امام، به دل لشگر دشمن زدند و به فرات رسیدند، با آنکه زخمی و بسیار تشنه بودند، اما بخاطر تشنگی برادرشان حسین(ع) و اهل‌بیت ایشان، آب نخوردند! شهادت حضرت عباس (ع)، برای امام حسین(ع) چنان ناگوار و شکننده بود، که در روایات آمده که وقتی‌ امام به بالین حضرت آمدند دست به کمر گرفته و فرمودند: «أَلانَ إنکَسَرَ ظَهرِي وَ قَلَّت حِيلَتِي وَ انقَطَعَ رَجائِي وَ شَمُتَ بِي عَدوِّي وَ الکَمَدُ قاتِلي»: «الان کمرم شکست و چاره ام کم شد و امیدم قطع و دشمن مرا زخم زبان می‌زند و غصّه تو مرا می کشد!» (بحارالانوار، ج۴۵، ص۴١) ✍️ لذا تاریخ، به پاس معرفت، وفاداری و رشادت‌های فراوان فرزند دلاور امیرالمؤمنین (ع)، روز تاسوعا را به نام ایشان مزین کرده تا با یاد آن بزرگوار، همواره خوبی ها و فضیلت های انسانی و اسلامی در جهان پایدار بماند! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز عاشورای حسینی موضوع: #اعمال_روز_عاشورا 1️⃣ ترک اعمال و کارهای دنیوی: شایسته است شیعیان در این روز، دست از کسب و کار بکشند و به عزاداری و نوحه‌سرایی بپردازند و همچون کسانی که عزیزترین افراد خویش را از دست داده اند، غم زده و اندوهگین باشند؛ امام رضا(ع) فرموده اند: «هر کس در روز عاشورا، دست از تلاش برای دنیا بردارد، خداوند حاجت های دنیوی و اخروی او را برآورده می سازد و هر کس که روز عاشورا، روز اندوه و غم و گریه اش باشد، خداوند روز قیامت را، روز سرور و شادی او قرار دهد و در بهشت با دیدار ما، چشمش روشن می شود...» 2️⃣ تسلیت گفتن به یکدیگر: امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «شیعیان در روز عاشورا به یکدیگر تسلیت بگویند و چه بهتر که با این جمله‌ها باشد: «عَظَّمَ اللّهُ أُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ جَعَلَنا وَ إِیاکُمْ مِنَ الطّالِبِینَ بِثارِهِ، مَعَ وَلِیهِ الاِْمامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّد عَلَیهِمُ السَّلامُ»: «بزرگ گرداند خدا پاداش ما را در سوگواریمان بر حسین علیه‌السلام و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه ولیش امام مهدی از خاندان محمّد علیهم‌السلام» 3️⃣ امساک بدون قصد روزه در عاشورا: در این روز شایسته است که بدون قصد روزه از خوردن و آشامیدن خودداری شود و هنگام عصر غذا و آب مختصری تناول گردد؛ چنانچه احادیث فراوانی در مذمّت روزه روز عاشورا نقل شده است. 4️⃣ زیارت قبر امام حسین (ع) در کربلا و کمک کردن و آب دادن به زائرین حرم حسینی: در روایت آمده کسی که در روز عاشورا کنار قبر امام حسین(ع) باشد و زائران را (کمک کند و) آب دهد، مانند کسی است که لشکر آن حضرت را سیراب کرده باشد و گویا با آن حضرت در کربلا حاضر بوده است. 5️⃣ فرستادن لعن و نفرین بر قاتلان امام حسین(ع): در این روز شایسته است هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت کرده و بگوید: «اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ(ع)» 6️⃣ خواندن سوره توحید: خواندن هزار مرتبه سوره «توحید» در این روز فضیلت فراوانی دارد؛ چنانچه امام صادق(ع) فرموده‌اند: «هر کس در روز عاشورا، هزار مرتبه سوره «توحید» را بخواند، خداوند رحمان به وی نظر (رحمت) افکند و هر کس را که خداوند رحمان (با دیده رحمت) نظر کند، وی را مجازات نخواهد کرد!» 7️⃣ خواندن زیارت عاشورای معروفه و غیرمعروفه؛ 8️⃣ خواندن زیارت وارث؛ 9️⃣ خواندن مقتل‌: شایسته است در این روز محبان آن حضرت، مقتل بخوانند و یکدیگر را بگریانند؛ 🔟 همچنین می‌بایست در این روز، از مزاح و خنده و دیگر سرگرمی های مسرّت بخش دنیوی خودداری نمود. 📚 مفاتيح الجنان، اعمال روز عاشورا. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حماسه حسینی (١)»        روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠۵/٢٨ مناسبت روز: امروز روز عاشورای حسینی و روز شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفای ایشان، و روز اندوه و غم و مصیبت اهل‌بیت (ع) و شیعیان و محبین آن بزرگواران است؛ لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ واقعه‌ی عاشورا چنان با ریشه، تفکر و فرهنگ ما گره خورده است که با هجمه‌ی هزار و چندصدساله‌ی دشمنان نیز همچنان مهمترین حادثه تاریخی برای شیعیان است! ولی تحلیل و برداشت از این حادثه‌ی بزرگ، کار آسانی نیست! چرا که در عین سادگی و صراحت، پیچیدگی‌های فراوانی دارد که ممکن است قضاوت انسان‌ را به افراط و تفریط ختم کند! لذا برای رسیدن به درک درست از این حادثه‌ی تاریخی و تأثیرگذار، نیاز است تا بررسی‌های دقیق و جامعی در این زمینه در اختیار بشر قرار گیرد؛ بی‌شک یکی از گرانبهاترین آثاری که می‌تواند مخاطب را، به درک و شناخت درستی از عاشورای حسینی برساند، مجموعه کتاب «حماسه حسینی»، اثر استاد شهید مرتضی مطهری (ره) است که در این مجموعه سخنرانی که بعداً به صورت کتاب درآمده، استاد برای حادثه‌ی کربلا از واژه «حماسه حسینی» استفاده کرده و علت این نام‌گذاری را این چنین مطرح نموده‌اند: «کلمه‌ «حماسه» به معنای شدت، صلابت و نیز به معنای شجاعت و حمیت است! لذا از آنجا که شخصیت حسین‌بن‌علی(ع) صبغه‌ و رنگ حماسی دارد، می‌بایست در سرگذشت حضرت نیز یک چنین احساس حماسی داشته باشیم، نه یک احساس تراژدی و مصیبت و رثا و نفله شدن! البته در تاریخ اصولاً شخصیت‌های حماسی، جنبه‌ نژادی و قومی دارند؛ یعنی مخصوص یک قوم و نژاد معین و یک آب و خاکند؛ اما در مورد امام‌حسین(ع) چنین نیست؛ ایشان یک شخصیت حماسی است، اما حماسه‌ی انسانیت و بشریت! نه حماسه‌ی قومیت! سخن، عمل و روح امام‌حسین(ع)، حماسه‌ی مافوق حماسه‌هاست و علت شناخته نشدن ایشان نیز همین است! شخصیت امام از نظر شدت حماسی بودن و علو و ارتفاع جنبه‌ی انسانی بی‌نظیر است ولی ما این حماسه را نشناخته‌ایم...؛ از این‌رو کلید شخصیت امام‌حسین(ع) را باید حماسه و عظمت و شور و صلابت و شدت و ایستادگی و حق‌پرستی دانست! و کلمات و سخنانی هم که از آن حضرت نقل شده، همه حاکی از همین روحیه‌ی حماسه و صلابت، خداپرستی و حماسه‌ الهی و انسانی است...» شهید مطهری (ره) در این مجموعه به تبیین «حماسه حسینی»، «تحریفات واقعه کربلا»، «ماهیت قیام حسینی»، «تحلیل واقعه عاشورا»، «شعارهای عاشورا»، «عنصر امر به معروف و نهی از منکر در نهضت حسینی» و «عنصر تبلیغ در نهضت حسینی» پرداخته و حادثه کربلا را از دو جنبه «سیاه و تاریک» و «نورانی و سفید» بررسی نموده و مخاطبین را دعوت می‌نماید تا به صفحه نورانی واقعه عاشورا نیز توجه نمایند و در بخشی از کتاب چنین می‌گوید: «این تاریخ کربلا، یک صفحه دیگر هم دارد که شخص اول آن صفحه، دیگر پسر معاویه، پسر زیاد، پسر سعد و شمر، و دیگر جنایتکاران کربلا نیستند! در آنجا قهرمان حسین (ع) است! در آن صفحه، دیگر اثری از جنایت نیست! تراژدی نیست! بلکه همه‌ی آن حماسه‌ است! افتخار و نورانیت است! تجلی حقیقت و انسانیت است! تجلی حق‌پرستی است! اگر آن صفحه را درست نگاه کنیم، آن‌وقت می‌فهمیم که بشریت حق دارد به خودش ببالد! اما وقتی فقط صفحه سیاه کربلا را مطالعه می‌کنیم، می‌بینیم که بشریت باید سرافکنده باشد و خودش را مصداق آیه ٣٠ سوره بقره ببیند که آن دسته از فرشتگان که صفحه سیاه را دیده بودند به خداوند گفتند: «قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ...»: «آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خون‌ها بریزند و حال آنکه ما خود، تو را تسبیح و تقدیس می‌کنیم؟!» اما خداوند آنها را به دیدن صفحه روشن، دعوت می‌کند و در جواب آن‌ها در همان آیه، می‌فرماید : «...قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»: «من چیزی (از اسرار بشر) می‌دانم که شما نمی‌دانید!» لذا آن صفحه که ملائکه به آن اعتراض کردند، همان صفحه‌ای است که بشر را سرافکنده می‌نماید و صفحه‌ای که خدا از آن سخن می‌گوید، همان صفحه‌ای است که بشریت به آن افتخار می‌کند!» ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز یازدهم محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓هروله کردن و گفتن ذکر ائمه بصورت تند و پشت سر هم (شور) جایز است؟ ✅ اگر موجب وهن مذهب یا مراسم عزاداری معصومین نباشد فی نفسه اشکال ندارد. ❓نظر حضرت آقا در مورد الفاظی که در عزاداری‌ها و نوحه‌ها استفاده میشود و در شان یک مسلمان و حتی انسان نیست و نسبت دادن یکسری الفاظ رکیک به خود چه حکمی دارد؟  ✅ کلاً در عزاداری آن نزاکت و سنگینی و وزانت عزاداری باید حفظ شود. در پاسخ یکی از سوال‌ها ما اشاره کردیم که هم باید از مطالبی که حرام است - مثل کذب مثل غلو نسبت به ائمه اطهار علیهم‌السلام - پرهیز شود و هم باید از مطالبی که دون شان یک مسلمان است، پرهیز شود. اصلا اسلام پیروان خودش را وزین ، سنگین و باوقار می‌پسندد. شما نگاه کنید از جمله لباس‌های حرام، لباس شهرت است و لباس شهرت یعنی لباس سبک، لباسی که در شأن یک مسلمان نیست، لباسی که از نظر رنگ، دوخت یا کیفیت پوشیدن یا حتی آندراس(پاره پاره شده) به گونه‌ای است که اگر طرف بپوشد در جامعه انگشت‌نما می‌شود، این در شأن یک مسلمان نیست! لذا در تعابیری که خوانده می‌شود در نوحه‌ها ولو حالا در مقام اظهار ارادت به معصومین علیهم‌السلام یا به اباعبدالله علیه‌السلام باشد، اما در شأن یک مؤمن نیست چنین الفاظی به کار ببرد، و (می‌بایست) در عزاداری ها از آن پرهیز شود. 📚منبع: khamenei.ir ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حماسه حسینی (٢)»        روز جمعه، ١۴٠٠/٠۵/٢٩ مناسبت روز: امروز، روز یازدهم ماه محرم و سالروز یکی از عظیم‌ترین فاجعه‌های تاریخ اسلام؛ و جسارت و اسارتی است که نظیر آن را جهان اسلام، هرگز به خود ندیده است! در این روز، کسانی به اسارت برده شدند که از خاندان وحی و نبوت و عزیزترین و شریف‌ترین انسان‌های هستی بودند! زنان و کودکانی که شأن و شرف آنها در آسمان و زمین، نظیر نداشته و ندارد! همچنین این روز در تقویم با عنوان «روز تجلیل از اسرا و مفقودان» به ثبت رسیده و هرسال در این روز، هم زمان با مصیبت جان سوز اسارت اهل‌بیت پیامبر (ص)، یاد و نام اسرا و مفقودان مظلوم در ایران اسلامی گرامی داشته می‌شود؛ لذا سخن امروز را با سلام و درود به همه‌ی آزادگان و ایثارگران، و خانواده قهرمان آنها آغاز می‌نمائیم؛ دیروز از «مجموعه‌ کتاب حماسه حسینی» استاد شهید مطهری (ره) به عنوان یکی از گرانبهاترین آثاری که می‌تواند مخاطب را، به درک و شناخت درستی از عاشورای حسینی برساند، سخن گفتیم و عرض شد که علامه در این کتاب، کربلا را با دو نگاه متفاوت به تصویر کشیده‌اند! یک تصویر «سیاه و شرم آور» و تصویر دیگر «نورانی و عزت آفرین»؛ و سپس از ضرورت نگاه به تصویر افتخارآمیز کربلا، سخن گفتیم؛ ✍️ امروز نیز به بخشی دیگر از این مجموعه کتاب ارزشمند می‌پردازیم؛ که حضرت استاد در آن، زنده نگه داشتن نام و یاد حضرت اباعبدالله (ع) را به زنده نگه داشتن درس‌های کربلا و الگو پذیری مردم از آنها و ادامه راه حماسه حسینی در هر زمان و مکان دانسته؛ و بهترین راه زنده نگه داشتن را هم، همین مراسمات عزاداری و گریه کردن‌ها معرفی نموده و می‌گوید: «راز بقای امام حسین (ع) این است که نهضتش از طرفی منطقی است و بُعد عقلی دارد؛ و از طرف دیگر در عمق احساسات و عواطف مردم راه یافته است؛ لذا ائمه اطهار (ع) که به گریه بر امام حسین (ع) توصیه‌ی فراوان نموده‌اند، حکیمانه‌ترین دستورها را داده‌اند، زیرا این گریه‌هاست که نهضت حسینی را در اعماق جان مردم وارد می‌سازد...» سپس استاد مطهری در بخش دیگری از حماسه حسینی، گریه را به «گریه‌ی هدفمند و عزت آفرین» و «گریه‌ی ذلیلانه» و از روی عجز و ناتوانی، تقسیم نموده و با تأکید مجدد به ضرورت برگزاری جلسات حسینی می‌گوید: «این رثاء و مصیبت نباید فراموش شود، این ذکر، این یادآوری، نباید فراموش بشود! باید اشک مردم را همیشه بگیرید! اما در رثای یک قهرمان! پس اول باید قهرمان بودنش برای ما مشخص شود و بعد در رثای قهرمان بگرییم! وگرنه، گریه یک ملت برای رثای یک آدم نفله شده و بیچاره‌ی بی‌‏دست و پای مظلوم، معنی ندارد! پس در رثای قهرمان بگریید، تا احساس قهرمانی پیدا کنید! و پرتوی از روح آن قهرمان بزرگ، در روح شما پیدا شود و شما هم تا اندازه‏ای نسبت به حق و حقیقت، غیرت پیدا کنید! شما هم عدالت‌خواه بشوید! شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید! شما هم آزادی‌خواه شده و برای‏ آزادی، احترام قائل شوید! شما هم بفهمید که عزت نفس یعنی چه! شرف و انسانیت و کرامت یعنی چه! اگر ما چنین سوگواری و گریه کنیم، ارزش دارد وگرنه گریه ما بیهوده است...» استاد مطهری (ره) سپس باتبیین «گریه هدفمند» ادامه می‌دهد: «گریه ما فقط برای تسلی دل اهل‌بیت و حضرت زهرا (س) که نیست! بلکه هدف این است که پرتویی از روح حسین بن علی (ع) بر روح ما بتابد! لذا اگر اشکی برای او می ریزیم باید در مسیر هماهنگی روح ما باشد، روح ما پرواز کوچکی با روح سیدالشهداء (ع) انجام دهد و ذره ای از همت او، غیرت او، حریت او، ایمان او، تقوای او، شجاعت او، و... در ما بتابد! این چنین اشکی، اگر از چشمان ما جاری شود، آن اشک هر چه دلتان می‌خواهد قیمت دارد! اگر گفته‌اند به اندازه یک بال مگس هم اگر باشد، یک دنیا ارزش دارد! باور کنید! اشکی که برای هماهنگی کردن و پیروی از راه حسین (ع) باشد...» ✍️ بنابراین هدف از این گریه‌ها و عزاداری‌ها، زنده نگه داشتن راه سیدالشهداء (ع) است که به سبب آن، می‌توانیم به سمت کمال حرکت کرده و با گره خوردن به نور هدایت حسینی به سعادت دنیا و آخرت دست یابیم! 📚 برداشتی از مجموعه کتاب «حماسه حسینی» اثر استاد شهید مرتضی مطهری (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز شهادت حضرت سیدالساجدین، امام زین‌العابدین (ع) موضوع: #احکام_سجده ❓آیا سجده بر غیر خداوند، جایز است؟ ✅ سَجده عملی عبادی، به معنای نهادن پیشانی بر زمین به نشانه خضوع فرد در مقابل خداوند متعال است که در شرع مقدس از برترین عبادات به شمار آمده؛ لذا سجده برای غیر خداوند حرام است؛ خواه برای معصومان باشد یا غیر ایشان! البته سجده در حرم اهل بیت(ع)، به قصد شکرگزاری خداوند بر توفیق یافتن به زیارت ایشان، جایز است. (العروة الوثقی‌، ج۲، ص۵۸۷) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خدمات بی‌نظیر حضرت سجاد (ع) به اسلام و بشریت»        روز شنبه، ١۴٠٠/٠۵/٣٠ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت حضرت سیدالساجدین، امام زین العابدین (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با حدیثی از امام رضا (ع) آغاز می‌نمائیم، که حضرت فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان خویش بود که احدی (در فضیلت) به ایشان نمی‌رسد و هیچ دانشمندی با وی برابری نمی‌کند و بدیل و مثل و نظیری ندارد... و کیست که بتواند به حد شناخت این امام برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی (از درک امام و شناخت او) عاجز است». (اصول کافی، ج١، ص١٩٨)                ✍️ بی شک یکی از امامان معصومی که در دوران امامت خود، خدمات بی‌نظیری به اسلام و بشریت نموده است، حضرت زین‌العابدین (ع) می‌باشند، ولی متأسفانه در طول تاریخ، ظلم بزرگی در معرفی شخصیت بی نظیر این امام همام صورت گرفته، چنانچه متأسفانه امروزه بسیاری از مردم، ایشان را به‌عنوان فردی مریض احوال و گوشه گیر که از صبح تا شب فقط به گریه و عبادت مشغول بوده‌اند، تصور می‌نمایند! این در حالی است که با بررسی زندگی امام سجاد(ع)، و دقت در عمق شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت، به تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی می‌بریم، چنانچه حضرت در یکی از بحرانی‌ترین و دشوارترین دوره‌های تاریخ تشیع، در طول ٣۴ سال امامت، توانستند با رهبری و هدایت مسلمانان، قیام کربلا را به نتیجه رسانده و موانع رشد جامعه اسلامی را از میان برداشته و شیعیان را از یکی از سخت ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی تاریخ عبور دهند! امام سجاد (ع) در دوران جوانی، حادثه جانسوز کربلا را از نزدیک مشاهده کردند و با بهره گیری از مقام توکل، صبر و رضا، این مصیبت عظیم را پشت سر گذاشتند، و سپس با کاروان اسرای کربلا همراه و با شجاعت بی‌نظیر خود، یزیدیان را رسوا و قیام عاشورا را به ثمر نشاندند! حضرت پس از بازگشت به شهر مدینه نیز، با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو شدند؛ به‌گونه‌ای که حاکمان مستبدّ بنی امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند و هرکس، حتی به‌عنوان مُحب امیرالمؤمنین (ع) و یار اهل بیت (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند! در این وضعیّت دهشت بار که جرأت هرگونه حرکتی، در سرزمین پهناور اسلامی، از شيعيان سلب شده بود؛ امام سجاد(ع) با آگاهی از شرایط زمان و مکان و فقدان یاران وفادار و فداکار و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار و علم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه از زمان، شیوه ها و روش‌های جدید و مؤثری را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با برنامه‌ریزی بسیار متفکرانه و تاکتیکی هوشمندانه و مدیریتی بی‌نظیر، سه هدف بزرگ را در آن دوره ظلم و اختناق به انجام رساندند: 1️⃣ تبیین و تدوين اندیشه ناب اسلامی و تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع در قالب «دعا و نیایش»؛ 2️⃣ اثبات حقانیت اهل بیت علیهم السلام نسبت به امامت، ولایت و خلافت؛ 3️⃣ جذب و حفظ شیعیان و ایجاد تشکیلات منسجم برای پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) ✍️ البته در کنار این خدمات بزرگ، نباید از شخصیت بی نظیر فردی و فضائل اخلاقی و عبادی حضرت زین‌العابدین (ع) نیز غفلت نمود، فضائلی که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و متأسفانه فرصت بیان آن در این مجال کوتاه نمی‌گنجد! همچنین از زلال اندیشه‌ی امام سجاد (ع)، کتاب شریف صحیفه سجادیه، رسالة الحقوق و احادیث بسیاری به ما رسیده که سخن امروز را با یکی از سخنان ارزشمند آن امام همام در رابطه با «نشانه‏‌های شیعه» به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیعیان ما، با سادگی و بی‏‌آلایشی در زندگی شناخته می‌‏شوند؛ در چهره‏‌های آنان آثار عبادت نمایان است... هنگامی که همه ساکت و خاموشند، آنان در تقدیس و تسبیح خدایند و آنگاه که همه خوابند، آن‌ها به نماز و نیایش پروردگار می‌‏پردازند و آن وقت که دیگران در سرور و خوشی‏‌های زودگذر غرق می‌‏شوند، آنان در فکر و اندیشه‏‌های درخشان و اصیل انسانی به سر می‌برند» (بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴٢) https://eitaa.com/ROOZBARG