✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و اهمیت حمل و نقل» روز جمعه، ١۴٠٠/٠٩/٢۶ مناسبت روز: امروز در تقویم، به پاس زحمات طاقت فرسای رانندگان خستگی‌ناپذیر و ناوگان حمل و نقل کشور، و برای آشنایی هرچه بیشتر جامعه، با نقش و جایگاه ویژه این عزیزان، به عنوان «روز حمل و نقل» نامگذاری شده است، لذا ضمن سپاس از خدمات شبانه‌روزی تمامی دست‌اندرکاران ناوگان حمل و نقل کشور، سخن امروز را آغاز می نمائیم؛  در چنین ایامی در سال ١٣۶١ شمسی، کشور در بحبوحه جنگ تحمیلی، در معرض بحران شدید ناشی از اتمام ذخایر کالاهای اساسی قرار گرفت! و در همان زمان، حدود یکصد کشتی حامل کالا که در بنادر جنوبی کشور، در انتظار تخلیه بار بودند، با تهدید و حملات دولت بعثی عراق و بیمه‌های سنگین جنگی مواجه شده بودند، لذا در صورت عدم تخلیه سریع کالاها، مجبور به ترک بنادر ایران می‌شدند و این امر باعث نگرانی شدیدِ مردم و مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران شده بود! رهبر کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) برای حل این مشکل، در پیامی تاریخی، رانندگان و کامیونداران کشور را به مشارکتِ جهادی در تخلیه هر چه سریع تر کشتی‌ها فراخواندند و با بسیج عمومی و حماسه‌ای کم نظیر از فداکاری، ایثار و تلاش شبانه روزی رانندگان عزیز و همت آن دلیرمردان، در مدت کوتاهی تمامی کالاها تخلیه، و کشور از بحران بزرگی نجات یافت و به دلیل همین حرکت جهادی، شورای فرهنگ عمومی، «٢۶ آذر» را به‌عنوان «روز حمل و نقل» نامگذاری نمود! ✍️ بی گمان ایجاد و توسعه راه‌ها و حمل و نقل، و سیر و سفر، در تکامل و پیشرفت تمدنی و فرهنگی بشر، نقش اساسی دارد؛ لذا در اسلام، که آخرین و کاملترین دین الهی است، آداب و احکام شرعی بسیاری در این راستا بیان شده است؛ خداوند متعال در آیات بسیاری از قرآن کریم به مسئله حمل ونقل و راه، به عنوان یک نعمت خدادادی توجه کرده؛ مانند آیه ۵٣ سوره طه: «الَّذی جَعَلَ لَكُمُ الأرضَ مَهداً و سَلَكَ لَكُم فِیها سُبُلاً»: «همان خداست كه زمین را گاهواره شما قرار داد و راه‌ها را برای شما در آن پدید آورد» و سپس از مردمان می‌خواهد که خداوند را به سبب این نعمت الهی، شکر و سپاس گویند؛ از جمله این آیات در قرآن کریم می‌توان به موضوعاتی همچون: «ایجاد راه‌ها برای بشر به عنوان نشانه‌ای از قدرت خداوند» (فاطر، آیه ٢٧)؛ «ایجاد راه‌های مختلف به‌عنوان عاملی مهم برای دست‌یابی بشر به مقاصد و منافع مورد نظرش» (نحل/١۵ و انبیاء/٣١ و طه۵٣)؛ «نعمت ستارگان برای تأمین امنیت راه‌ها» (نحل آیه ١۶)‌؛ «آفرینش چارپایان به عنوان وسیله برای حمل و نقل» (نحل، آیات ۵،۶و٧)؛  «ساخت کشتی برای حمل و نقل دریایی و نعمت باد، به‌عنوان موتور متحرکِ کِشتی‌ها» (شوری،آیه ٣٢و٣٣) و... اشاره نمود؛ همچنین خداوند در آیات ١۵ تا ١٨ سوره سبا، به ضرورت مسأله امنیت شبانه‌روزی راه‌ها اشاره می‌کند و در حقیقت از دولتمردان می خواهد تا به این مسئله مهم توجه کنند؛ زیرا توسعه راه‌ها و فراهم آوری امنیت شبانه روزی آنها به معنای توسعه و آسایش و آرامش برای عموم مردم خواهد بود؛ لذا دولت اسلامی، افزون بر ایجاد و توسعه جاده‌ها و راه‌ها باید همواره به فکر تأمین امکانات امنیتی و رفاهی و مانند آن نیز باشد تا مردم و رانندگان در سفرهای کاری و تجاری، و گردشگری خود، بتوانند به سادگی و با آرامش و آسایش و امنیت در جاده‌ها، تردد نموده و امکان دسترسی به تمامی مناطق شهری و روستایی را داشته باشند تا عدالت و توسعه فرهنگی و اجتماعی به معنای واقعی تحقق یابد! و مردم نیز طبق سوره قریش، وظيفه دارند تا قدر امنیت را بدانند (وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ) و ضمن بهره‌برداری درست، خدای متعال را برای این نعمت الهی، سپاسگزار باشند و با سیر در زمين، نعمت‌های الهی و شگفتی‌های آفرینش را ببینند و در بيانديشند: «قُلْ سِيرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ...» (عنکبوت/٢٠) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «روز وحدت حوزه و دانشگاه» موضوع: #احکام_سفر_تحصیلی ❓کسانی که مدت غیر معیّنی مسافرت می‏کنند مانند طلاب علوم دینی که برای درس خواندن به حوزه علمیه می‌روند (و یا دانشجویی که برای تحصیل به دانشگاهی می‌رود) و یا کارمندان دولت که برای کار به مدت غیر معیّنی به شهری اعزام می‏شوند، نماز و روزه این افراد (در شهری که ساکن می‌شوند) چه حکمی دارد؟ ✅ در فرض مرقوم اگر بنا دارند مدت یکی دوسال در آنجا بمانند، نمازشان تمام و روزه‌شان صحیح است. ❓طلبه يا دانشجويانی که هر هفته حداقل دو روز برای تحصيل مسافرت می‏کنند و يا کارمندانی که هر هفته برای کارشان سفر می‏کنند، چه حکمی دارند؟ وبا توجه به اينکه آنها هر هفته مسافرت می‏‌نمايند، ولی امکان دارد به خاطر تعطيلی دانشگاه يا کارشان به مدت يک ماه در وطن اصلی خود بمانند و در خلال آن مدت مسافرتی نمی‏کنند، آيا بعد از گذشت يک ماه که سفر خود را دوباره آغاز می‏کنند، نمازشان در سفر اول طبق قاعده شکسته و بعد از آن تمام است؟ اگر پیش از این سفر کاری، سفر شخصی رفته باشد چطور؟ ✅ در سفر برای تحصيل علم، اعم از اين که سفرشان هفتگی باشد يا روزانه، حكم نماز و روزه، مبنی بر احتياط است؛ (یعنی افرادی که چنین وضعیتی دارند، با رعایت شرایط می‌توانند به فتوای مجتهد دیگر رجوع کنند و در صورت عدم رجوع، مقتضای احتیاط جمع بین نماز قصر و تمام است و در ماه رمضان باید احتیاطاً روزه بگیرند و بعداً قضای آن روزه را نیز بگیرند) 🔹ولی کسی که برای کار آزاد يا اداری، مسافرت می‌کند، اگر بين وطن يا محل سکونت و محل کارش هر ده روز حداقل یک مرتبه رفت و آمد نماید، بايد نماز خود را تمام بخواند و روزه او هم صحيح است، و اگر بين دو سفری که برای کار کردن می‌رود، ده روز در وطن يا جای ديگری بماند، در سفر اولی که بعد از اقامت ده روزه برای کار کردن می رود، نمازش شکسته است و نمی‌تواند روزه بگيرد؛ ولی چنانچه قبل از این سفر کاری، یک سفر شخصی رفته باشد، نماز در سفر شخصی شکسته و در سفر کاری پس از آن تمام است ولی با این حال، احتیاط به جمع بین قصر و تمام، در این سفر کاری است. 📚 أجوبةالاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فاطمه (س)، الگوی هستی» روز شنبه، ١۴٠٠/٠٩/٢٧ مناسبت روز: امروز به روایتی سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مطهر بانوی دو عالم حضرت صدیقه کبری (س) آغاز می‌نمائیم؛ یکی از مهم ترین شیوه‌های تعلیم و تربیت، در تمامی مجامع، روشِ الگوگیری است که دین مبین اسلام نیز، بر این اصل مهم برای تربیت و تعالی آدمی تأکید نموده؛ زیرا شخصیت الگو، به عنوان یک نقطه‌ی کانونی در محور رشد و هدایت‌های اخلاقی تربیتی قرار گرفته و در شکل‌گیری رفتار فرد الگوگیرنده، آثار زیادی بر جای می‌گذارد! از سوی دیگر، آدمی فطرتاً به دنبال الگو می‌گردد تا رفتار و کردار خویش را با توجه به ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی الگو، تنظیم نماید! به همين دلیل خداوند متعال در قرآن کریم به برخی از افرادِ الگو، به صورت مستقیم و به برخی از الگوها به‌صورت غیر مستقیم اشاره و بر پیروی و الگوگیری از آنها سفارش می‌نماید! چنانچه در آیه ٢١ سوره احزاب، رسول گرامی اسلام(ص) را به‌عنوان والاترین الگوی شایسته و اُسوه حسنه معرفی کرده است: «لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ...»؛ در روایات اسلامی نیز بر الگوگیری از پیامبر و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تأکید شده و علاوه بر مردان الگو به برخی از زنان الگو و در رأس آنها به حضرت زهرا (س) اشاره شده تا زنان به دلیل خُلق و خوی، ویژگی‌ها و مسئولیت‌های خاص زنانه، الگویی خاص از جنس خود نیز داشته باشند تا از نظر مصادیق اسوه پذیری، به راه و رسم و سیره‌ی اخلاقی و خانوادگی او اقتدا کنند! بر همین اساس، حضرت زهرا (س) به عنوان پاره‌ی تن و جلوه‌ی تمام عیار سیره‌ی گفتاری و رفتاری پیامبر اعظم (ص)؛ اسوه و الگویی ملموس برای همه‌ی بشریت، مخصوصاً بانوان عزیز، در همه‌ی زمینه‌ها از جمله عبادت و بندگی خدا، تقوا، حجاب و عفاف، و الگوی چگونه زیستن و معاشرت کردن با والدین، همسر و فرزندان می‌باشند! چنانچه حُجّت الهی، حضرت صاحب‌الزمان (عج)، وجود مقدس حضرت زهرا (س) را، اُسوه نیکو و الگوی خویش دانسته‌اند: «إنَّ لِی فی إبنَةِ رَسولِ اللّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ» (بحارالأنوار، ج ۵٣، ص ١٧۵) ✍️ بنابراین در این مجال کوتاه، به گوشه‌ای از سیره فاطمی برای الگوگیری اشاره می‌نماییم: 1️⃣ بهترین فرزند: حضرت زهرا (س) دختری بی‌نظیر برای مادر و پدر گرامیشان بودند تا آنجا که بعد از رحلت حضرت خدیجه (س)، پیامبر (ص) ایشان را «ام‌ابیها» نامیدند؛ چراکه فاطمه(س) همچون مادر به پیامبر(ص) محبت می‌ورزیدند و از ایشان نگهداری کرده و زخم‌ها و درد و رنج‌های حضرت را درمان می‌نمودند! [فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ج۱، ص۲۰۴] 2️⃣ بهترین همسر: حضرت فاطمه (س) در آیین همسرداری نیز یگانه روزگار و به معنای واقعی شریک و همراه و همراز همسر گرامیشان بودند؛چنانچه گاهی به علت وضعیت مهاجرت و دوران و شرایط تنگنای اقتصادی حاکم بر مسلمانان و جنگ‌های پی‌درپی، در خانه‌ی امیرالمؤمنین (ع) حتی غذای اندکی وجود نداشت و حضرت فاطمه (س) و فرزندان کوچکشان گرسنه می‌ماندند! اما هرگز چیزی به همسر گرامیشان نمی‌گفتند و از ایشان کوچکترین گلایه و درخواستی نمی‌کردند و حتی به پدر بزرگوارشان نیز در این موارد، سخنی نمی‌فرمودند! زیرا بیمِ آن داشتند که همسر عزیزتر از جانشان، نتواند خواسته ایشان را برآورده نموده و شرمنده شود! سیره‌ی حضرت زهرا (س) در همسرداری چنان بود که امیرالمومنین (ع) فرمودند: «سوگند به خدا ،که فاطمه (س) هیچ‌گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود و من هرگاه به فاطمه نگاه می کردم، غم و اندوه از دلم زدوده می‌شد!» (بحارالانوار،جلد۴٣، صفحه ١٣۴» ✍️ این مبحث ادامه دارد... 🏴«سوزبرگ شهادت»: روزهای آخر عمر حضرت فاطمه بود! امیرالمؤمنین (ع)، كنار بستر همسر، خودشان از بی‌بی پرستاری می‌کردند! شیخ مفید و شیخ طوسی هر دو در اَمالی خودشان نقل كردند: «و كان یمرضها بنفسه» حضرت شخصاً پرستاری می‌كرد! و از بین مردم مدینه، فقط اسماء به حضرت كمك می‌كرد، «وتعینه على ذلك أسماء بنت عمیس»؛ لذا شبی هم كه می‌خواستند، فاطمه را درون قبر بگذارند، مَحرمی نبود که به امیرالمؤمنین (ع) کمک کند! ناگهان حضرت دیدند، دو دست شبیه به دست‌های رسول خدا(ص) از میان قبر پیدا شد تا فاطمه را تحویل گرفته و به درون قبر برد! اما امیرالمؤمنین (ع) چطور امانت را به پدر برگرداند! امانتی که سالم تحویل گرفتند، اما امروز باید با صورت نیلی، پهلوی شکسته و بازوی ورم کرده تحویل پدر دهند... «ألا لعنت الله علی القوم الظالمین من الأولین و الأخرين» 📚 جلاءالعيون علامه مجلسی، ص ١۴۵ و مناقب ابن شهر آشوب، ج ٣، ص ٣۶۵. https://eitaa.com/ROOZBARG