✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#فاطمه (س)، #الگوی_هستی (١)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٩/٠۶ مناسبت روز: امروز به روایتی سالروز #شهادت_حضرت_زهرا (س) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مطهر بانوی دو عالم حضرت صدیقه کبری (س) آغاز می‌نمائیم؛ یکی از مهم ترین شیوه‌های تعلیم و تربیت، در تمامی مجامع، روشِ الگوگیری است که دین مبین اسلام نیز، بر این اصل مهم برای تربیت و تعالی آدمی تأکید نموده؛ زیرا شخصیت الگو، به عنوان یک نقطه‌ی کانونی در محور رشد و هدایت‌های اخلاقی تربیتی قرار گرفته و در شکل‌گیری رفتار فرد الگوگیرنده، آثار زیادی بر جای می‌گذارد؛ از سوی دیگر، آدمی فطرتاً به دنبال الگو می‌گردد تا رفتار و کردار خویش را با توجه به ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی الگو، تنظیم کند؛ به همين دلیل خداوند متعال در قرآن کریم به برخی از افرادِ الگو، به صورت مستقیم و به برخی از الگوها به‌صورت غیر مستقیم اشاره و بر پیروی و الگوگیری از آنها سفارش نموده است، چنانچه در آیه ٢١ سوره احزاب، رسول گرامی اسلام(ص) را به‌عنوان والاترین الگوی شایسته و اُسوه حسنه معرفی کرده است: «لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ...»؛ در روایات اسلامی نیز بر الگوگیری از پیامبر و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تأکید شده و علاوه بر مردانِ نمونه و الگو به برخی از زنان الگو و در رأس آنها به حضرت زهرا (س) اشاره شده تا زنان به دلیل خُلق و خوی، ویژگی‌ها و مسئولیت‌های خاص زنانه، الگویی خاص از جنس خود نیز داشته باشند و از نظر مصادیق اسوه پذیری، به راه و رسم و سیره‌ی اخلاقی و خانوادگی ایشان اقتدا کنند؛ بر همین اساس، حضرت زهرا (س) به عنوان پاره‌ی تن و جلوه‌ی تمام عیار سیره‌ی گفتاری و رفتاری پیامبر اعظم (ص)؛ اسوه و الگویی ملموس برای همه‌ی بشریت، مخصوصاً بانوان عزیز، در همه‌ی زمینه‌ها از جمله عبادت و بندگی خدا، تقوا، حجاب و عفاف، و الگوی چگونه زیستن و معاشرت کردن با والدین، همسر و فرزندان می‌باشند؛ چنانچه حُجّت الهی، حضرت صاحب‌الزمان (عج)، وجود مقدس حضرت زهرا (س) را، اُسوه نیکو و الگوی خویش دانسته‌اند: «إنَّ لِی فی إبنَةِ رَسولِ اللّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ» (بحارالأنوار، ج ۵٣، ص ١٧۵) ✍️ بنابراین در این مجال کوتاه، به گوشه‌ای از سیره فاطمی برای الگوگیری اشاره می‌نماییم: 1️⃣ بهترین فرزند: حضرت زهرا (س) دختری بی‌نظیر برای مادر و پدر گرامیشان بودند تا آنجا که بعد از رحلت حضرت خدیجه (س)، پیامبر (ص) ایشان را «ام‌ابیها» نامیدند؛ چراکه فاطمه(س) همچون مادر به پیامبر(ص) محبت می‌ورزیدند و از ایشان نگهداری کرده و زخم‌ها و درد و رنج‌های حضرت را درمان می‌نمودند. [فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ج۱، ص۲۰۴] 2️⃣ بهترین همسر: حضرت فاطمه (س) در آیین همسرداری نیز یگانه روزگار و به معنای واقعی شریک و همراه و همراز همسر گرامیشان بودند؛ چنانچه گاهی به علت وضعیت مهاجرت و دوران و شرایط تنگنای اقتصادی حاکم بر مسلمانان و جنگ‌های پی‌درپی، در خانه‌ی امیرالمؤمنین (ع) حتی غذای اندکی وجود نداشت و حضرت فاطمه (س) و فرزندان کوچکشان گرسنه می‌ماندند؛ اما هرگز چیزی به همسر گرامیشان نمی‌گفتند و از ایشان کوچکترین گلایه و درخواستی نمی‌کردند و حتی به پدر بزرگوارشان نیز در این موارد، سخنی نمی‌فرمودند؛ زیرا بیمِ آن داشتند که همسر عزیزتر از جانشان، نتواند خواسته ایشان را برآورده نموده و شرمنده شود. سیره‌ی حضرت زهرا (س) در همسرداری چنان بود که امیرالمومنین (ع) فرمودند: «سوگند به خدا ،که فاطمه (س) هیچ‌گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود و من هرگاه به فاطمه نگاه می کردم، غم و اندوه از دلم زدوده می‌شد» (بحارالانوار،جلد۴٣، صفحه ١٣۴» ✍️ این مبحث ادامه دارد... 🏴«سوزبرگ شهادت»: روزهای آخر عمر حضرت فاطمه بود و امیرالمؤمنین (ع) كنار بستر همسر عزیزشان از بی‌بی پرستاری می‌کردند؛ شیخ مفید و شیخ طوسی هر دو در اَمالی خودشان نقل كردند: «و كان یمرضها بنفسه» حضرت شخصاً پرستاری می‌كردند؛ و از بین مردم مدینه، فقط اسماء به حضرت كمك می‌كرد: «وتعینه على ذلك أسماء بنت عمیس»؛ لذا شبی هم كه می‌خواستند، فاطمه را درون قبر بگذارند، مَحرمی نبود که به امیرالمؤمنین (ع) کمک کند!ناگهان حضرت دیدند، دو دست شبیه به دست‌های رسول خدا(ص) از میان قبر پیدا شد تا فاطمه را تحویل گرفته و به درون قبر برد‌؛ اما امیرالمؤمنین (ع) چطور امانت را به پدر برگرداند! امانتی که سالم تحویل گرفتند، اما امروز باید با صورت نیلی، پهلوی شکسته و بازوی ورم کرده تحویل پدر دهند... «ألا لعنت الله علی القوم الظالمین من الأولین و الأخرين» 📚 جلاءالعيون علامه مجلسی، ص ١۴۵ و مناقب ابن شهر آشوب، ج ٣، ص ٣۶۵. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#فاطمه (س)، #الگوی_هستی (١)» مناسبت روز: در ایام فاطمیه قرار داریم، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مطهر بانوی دو عالم حضرت صدیقه کبری (س) آغاز می‌نمائیم؛ یکی از مهم ترین شیوه‌های تعلیم و تربیت، در تمامی مجامع، روشِ الگوگیری است که دین مبین اسلام نیز، بر این اصل مهم برای تربیت و تعالی آدمی تأکید نموده؛ زیرا شخصیت الگو، به عنوان یک نقطه‌ی کانونی در محور رشد و هدایت‌های اخلاقی تربیتی قرار گرفته و در شکل‌گیری رفتار فرد الگوگیرنده، آثار زیادی بر جای می‌گذارد؛ از سوی دیگر، آدمی فطرتاً به دنبال الگو می‌گردد تا رفتار و کردار خویش را با توجه به ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی الگو، تنظیم کند؛ به همين دلیل خداوند متعال در قرآن کریم به برخی از افرادِ الگو، به صورت مستقیم و به برخی از الگوها به‌صورت غیر مستقیم اشاره و بر پیروی و الگوگیری از آنها سفارش نموده است، چنانچه در آیه ٢١ سوره احزاب، رسول گرامی اسلام(ص) را به‌عنوان والاترین الگوی شایسته و اُسوه حسنه معرفی کرده است: «لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ...»؛ در روایات اسلامی نیز بر الگوگیری از پیامبر و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تأکید شده و علاوه بر مردانِ نمونه و الگو به برخی از زنان الگو و در رأس آنها به حضرت زهرا (س) اشاره شده تا زنان به دلیل خُلق و خوی، ویژگی‌ها و مسئولیت‌های خاص زنانه، الگویی خاص از جنس خود نیز داشته باشند و از نظر مصادیق اسوه پذیری، به راه و رسم و سیره‌ی اخلاقی و خانوادگی ایشان اقتدا کنند؛ بر همین اساس، حضرت زهرا (س) به عنوان پاره‌ی تن و جلوه‌ی تمام عیار سیره‌ی گفتاری و رفتاری پیامبر اعظم (ص)؛ اسوه و الگویی ملموس برای همه‌ی بشریت، مخصوصاً بانوان عزیز، در همه‌ی زمینه‌ها از جمله عبادت و بندگی خدا، تقوا، حجاب و عفاف، و الگوی چگونه زیستن و معاشرت کردن با والدین، همسر و فرزندان می‌باشند؛ چنانچه حُجّت الهی، حضرت صاحب‌الزمان (عج)، وجود مقدس حضرت زهرا (س) را، اُسوه نیکو و الگوی خویش دانسته‌اند: «إنَّ لِی فی إبنَةِ رَسولِ اللّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ» (بحارالأنوار، ج ۵٣، ص ١٧۵) ✍️ بنابراین در این مجال کوتاه، به گوشه‌ای از سیره فاطمی برای الگوگیری اشاره می‌نماییم: 1️⃣ بهترین فرزند: حضرت زهرا (س) دختری بی‌نظیر برای مادر و پدر گرامیشان بودند تا آنجا که بعد از رحلت حضرت خدیجه (س)، پیامبر (ص) ایشان را «ام‌ابیها» نامیدند؛ چراکه فاطمه(س) همچون مادر به پیامبر(ص) محبت می‌ورزیدند و از ایشان نگهداری کرده و زخم‌ها و درد و رنج‌های حضرت را درمان می‌نمودند. [فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ج۱، ص۲۰۴] 2️⃣ بهترین همسر: حضرت فاطمه (س) در آیین همسرداری نیز یگانه روزگار و به معنای واقعی شریک و همراه و همراز همسر گرامیشان بودند؛ چنانچه گاهی به علت وضعیت مهاجرت و دوران و شرایط تنگنای اقتصادی حاکم بر مسلمانان و جنگ‌های پی‌درپی، در خانه‌ی امیرالمؤمنین (ع) حتی غذای اندکی وجود نداشت و حضرت فاطمه (س) و فرزندان کوچکشان گرسنه می‌ماندند؛ اما هرگز چیزی به همسر گرامیشان نمی‌گفتند و از ایشان کوچکترین گلایه و درخواستی نمی‌کردند و حتی به پدر بزرگوارشان نیز در این موارد، سخنی نمی‌فرمودند؛ زیرا بیمِ آن داشتند که همسر عزیزتر از جانشان، نتواند خواسته ایشان را برآورده نموده و شرمنده شود. سیره‌ی حضرت زهرا (س) در همسرداری چنان بود که امیرالمومنین (ع) فرمودند: «سوگند به خدا ،که فاطمه (س) هیچ‌گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود و من هرگاه به فاطمه نگاه می کردم، غم و اندوه از دلم زدوده می‌شد» (بحارالانوار،جلد۴٣، صفحه ١٣۴» ✍️ این مبحث ادامه دارد... 🏴«سوزبرگ شهادت»: روزهای آخر عمر حضرت فاطمه بود و امیرالمؤمنین (ع) كنار بستر همسر عزیزشان از بی‌بی پرستاری می‌کردند؛ شیخ مفید و شیخ طوسی هر دو در اَمالی خودشان نقل كردند: «و كان یمرضها بنفسه» حضرت شخصاً پرستاری می‌كردند؛ و از بین مردم مدینه، فقط اسماء به حضرت كمك می‌كرد: «وتعینه على ذلك أسماء بنت عمیس»؛ لذا شبی هم كه می‌خواستند، فاطمه را درون قبر بگذارند، مَحرمی نبود که به امیرالمؤمنین (ع) کمک کند!ناگهان حضرت دیدند، دو دست شبیه به دست‌های رسول خدا(ص) از میان قبر پیدا شد تا فاطمه را تحویل گرفته و به درون قبر برد‌؛ اما امیرالمؤمنین (ع) چطور امانت را به پدر برگرداند! امانتی که سالم تحویل گرفتند، اما امروز باید با صورت نیلی، پهلوی شکسته و بازوی ورم کرده تحویل پدر دهند... «ألا لعنت الله علی القوم الظالمین من الأولین و الأخرين» 📚 جلاءالعيون علامه مجلسی، ص ١۴۵ و مناقب ابن شهر آشوب، ج ٣، ص ٣۶۵. https://eitaa.com/ROOZBARG