✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «چرایی عدم تشکیل #حکومت_اسلامی توسط #امام_صادق (ع)» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٢/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی برابر با سالروز رحلت فقیه عارف، مرجع عظیم‌الشأن جهان شیعه، حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقى بهجت (۱۲۹۴ - ۱۳۸۸ ش) از شاگردان برجسته سید علی قاضی است؛ این عالم سالک از اوایل جوانی مراحل عرفان و سیر و سلوک را آغاز نمود و دارای کرامات و مکاشفات غیبیه بود و شاگردان بزرگی همچون آیت‌الله العظمی جوادی آملی، استاد مرتضی مطهری و آیت‌الله مصباح یزدی را تربیت نموده است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم. اما در دو روز گذشته به مناسبت ایام شهادت امام صادق (ع) عرض کردیم که در دوران امامت آن حضرت، به دلیل افول بنی‌امیه، فرصتی ویژه فراهم شد و امام با درک دقیق اوضاع و بصیرت کامل، نسبت به ایجاد «نهضت بزرگ علمی» اقدام و با تبیین اسلام ناب، و مبارزه‌ی با تحریف دین، درحقیقت شاهرگ دستگاه خلافت ظلم را بریدند؛ دستگاهی که با تکیه بر دین انحرافی و جهل مردم، تشکیل و استوار شده بود؛ ❓اما پرسش این است که چرا امام صادق(ع) پس از نهضت علمی و روشنگری اجتماعی و فرهنگی، و تعلیم و تربیت بیش از چهارهزار شاگرد، از این فرصت طلایی برای قیام و پس گرفتن خلافت الهی استفاده نکردند؟ ✅ در جواب به این پرسش باید گفت که بی‌شک همه‌ی امامان معصوم به عنوان پیشوایان راستین جامعه‌ی اسلامی در پی این بودند که جامعه را از حاکمیت‌های جائر و فاسق و فاسد نجات دهند و با هدایت و رهبری الهی، سعادت دنیا و آخرت امت اسلامی را تأمین نمایند؛ اما با بررسی تاریخ، متوجه می‌شویم که هیچ‌گاه زمینه این نوع قیام و مبارزه مستقیم برای امام صادق (ع) مهیا نشده است؛ چراکه مهمترین عامل برای قیام و تشکیل حکومت، آمادگی مردم و وجود یاران شجاع و جان‌برکف است که حضرت صادق (ع) متأسفانه از وجود چنین اصحابی محروم بوده‌اند، چنانچه در روایات متعدد، شخص امام به این موضوع اشاره فرموده‌اند که در این مجال کوتاه، به دو نمونه از این روایات اشاره می‌نمائیم: ⬅️ سُدَیر صَیرَفی می‌گوید: نزد امام صادق(ع) رفتم و عرض کردم که به خدا سوگند، خانه نشینی برای شما روا نیست! حضرت فرمودند: چرا ای سدیر؟ گفتم: چون شاگردان، شیعیان و یاران شما فراوانند؛ به خدا اگر امیرالمؤمنین (ع) به اندازه شما شیعه و یاور داشتند، خلفاء در بردن حق ایشان طمع نمی‌کردند؛ پس امام فرمودند: فکر می‌کنی شیعیان (واقعی) ما چند نفر باشند؟ عرض کردم: یکصد هزار و شاید هم دویست هزار نفر، و شاید نیمی از مردم جهان؛ پس حضرت در حالی که به گله‌ی کوچکی (١٧ رأسی) از بزها نگاه می‌کردند، فرمودند: ای سدیر! اگر شیعیان ما به تعداد این بزها رسیده بودند بر جای خود نمی‌نشستیم و قیام می‌کردیم». ( کافی، ج ٢، ص ١٩٠) ⬅️ در روایت دیگری نیز آمده که «سهل بن حسن خراسانی» خدمت امام شرفیاب شد و عرضه داشت: ای پسر رسول خدا، مهربانی و رحمت از آن شماست و شما اهل‌بیت امامت و رهبری هستید؛ پس چرا از حق مسلّم خودتان سرباز می‌زنید، و با این‌که (فقط در خراسان) صدها هزار فرمانبر مسلح و شمشیر به دست دارید، قیام نمی‌نمایید؟ در این هنگام امام صادق (ع) به خادم خود اشاره کردند تا تنور خانه را روشن کند و وقتی تنور یکپارچه آتش شد و اطراف آن از شدت گرما سفید شد؛ حضرت رو به سهل کرده و فرمودند: ای خراسانی برخیز و در تنور وارد شو؛ سهل که بسیار ترسیده بود، عرض کرد: آقای من! ای پسر رسول خدا، مرا ببخشید و به آتش نسوزانید! در آن هنگام یکی از یاران حضرت به نام «هارون مکی» وارد شد و به امام سلام داد؛ حضرت پس از جواب سلام، بدون مقدمه به او فرمودند: کفشت را بگذار و به درون آتش تنور برو‌؛ او نیز بلافاصله و بدون هیچگونه چون و چرا، در تنور پر از آتش رفت؛ آن‌گاه امام(ع) به خراسانی روی کرده و درباره اوضاع و جریانات خراسان با او به گفت‌وگو نشستند؛ پس از مدتی به سهل فرمودند: ای خراسانی، برخیز و احوال هارون را در آتش تنور بنگر؛ سهل می‌گوید: برخاستم و دیدم، او آرام در بین تنور نشسته و آتش هیچ آسیبی به او نرسانده است؛ پس با اشاره امام، بیرون آمد و بر ما سلام کرد؛ آنگاه حضرت فرمودند: ما در خراسان مانند هارون، چند نفر یاور داریم؟ عرض کرد: به خدا سوگند یک نفر هم وجود ندارد! امام نیز تصدیق نموده و فرمودند: ما وقتِ قیام را بهتر از شما می‌دانیم و در زمانی که حتی ۵ نفر یاور (واقعی) نداریم، قیام نمی‌کنیم» (بحارالانوار، ج۴۷، ص۱۲۳) ✍️ بنابر آنچه گذشت می‌توان اذعان نمود که حضرت صادق (ع) در طول عمر شریفشان هیچ‌گاه یارانی فداکار، انقلابی و بسیجی نداشتند، لذا هرگز فرصتی برای قیام و تشکیل حکومت نیافتند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «چرایی عدم تشکیل #حکومت_اسلامی توسط #امام_صادق (ع)» ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی و قمری مناسبت خاصی نداریم؛ اما در دو روز گذشته به مناسبت ایام شهادت امام صادق (ع) عرض کردیم که در دوران امامت آن حضرت، به دلیل افول بنی‌امیه، فرصتی ویژه فراهم شد و امام با درک دقیق اوضاع و بصیرت کامل، نسبت به ایجاد «نهضت بزرگ علمی» اقدام و با تبیین اسلام ناب، و مبارزه‌ی با تحریف دین، درحقیقت شاهرگ دستگاه خلافت ظلم و تزویر را بریدند؛ دستگاهی که با تکیه بر دین انحرافی تشکیل شده و استوار بر جهل مردم بود! ❓اما پرسش این است که چرا امام صادق(ع) پس از نهضت علمی و روشنگری اجتماعی و فرهنگی، و تعلیم و تربیت بیش از چهارهزار شاگرد، از این فرصت طلایی برای قیام و پس گرفتن خلافت الهی استفاده نکردند؟ ✅ در جواب به این پرسش باید گفت که بی‌شک همه‌ی امامان معصوم به عنوان پیشوایان راستین جامعه‌ی اسلامی در پی این بودند که جامعه را از حاکمیت‌های جائر و فاسق و فاسد نجات دهند و با هدایت و رهبری الهی، سعادت دنیا و آخرت امت اسلامی را تأمین نمایند؛ اما با بررسی تاریخ، متوجه می‌شویم که هیچ‌گاه زمینه این نوع قیام و مبارزه مستقیم برای امام صادق (ع) مهیا نشده است؛ چراکه مهمترین عامل برای قیام و تشکیل حکومت، آمادگی مردم و وجود یاران شجاع و جان‌برکف است که حضرت صادق (ع) متأسفانه از وجود چنین اصحابی محروم بوده‌اند، چنانچه در روایات متعدد، شخص امام به این موضوع اشاره فرموده‌اند که در این مجال کوتاه، به دو نمونه از این روایات اشاره می‌نمائیم: ⬅️ سُدَیر صَیرَفی می‌گوید: نزد امام صادق(ع) رفتم و عرض کردم که به خدا سوگند، خانه نشینی برای شما روا نیست! حضرت فرمودند: چرا ای سدیر؟ گفتم: چون شاگردان، شیعیان و یاران شما فراوانند؛ به خدا اگر امیرالمؤمنین (ع) به اندازه شما شیعه و یاور داشتند، خلفاء در بردن حق ایشان طمع نمی‌کردند؛ پس امام فرمودند: فکر می‌کنی شیعیان (واقعی) ما چند نفر باشند؟ عرض کردم: یکصد هزار و شاید هم دویست هزار نفر، و شاید نیمی از مردم جهان؛ پس حضرت در حالی که به گله‌ی کوچکی (١٧ رأسی) از بزها نگاه می‌کردند، فرمودند: ای سدیر! اگر شیعیان ما به تعداد این بزها رسیده بودند بر جای خود نمی‌نشستیم و قیام می‌کردیم». ( کافی، ج ٢، ص ١٩٠) ⬅️ در روایت دیگری نیز آمده که «سهل بن حسن خراسانی» خدمت امام شرفیاب شد و عرضه داشت: ای پسر رسول خدا، مهربانی و رحمت از آن شماست و شما اهل‌بیت امامت و رهبری هستید؛ پس چرا از حق مسلّم خودتان سرباز می‌زنید، و با این‌که (فقط در خراسان) صدها هزار فرمانبر مسلح و شمشیر به دست دارید، قیام نمی‌نمایید؟ در این هنگام امام صادق (ع) به خادم خود اشاره کردند تا تنور خانه را روشن کند و وقتی تنور یکپارچه آتش شد و اطراف آن از شدت گرما سفید شد؛ حضرت رو به سهل کرده و فرمودند: ای خراسانی برخیز و در تنور وارد شو؛ سهل که بسیار ترسیده بود، عرض کرد: آقای من! ای پسر رسول خدا، مرا ببخشید و به آتش نسوزانید! در آن هنگام یکی از یاران حضرت به نام «هارون مکی» وارد شد و به امام سلام داد؛ حضرت پس از جواب سلام، بدون مقدمه به او فرمودند: کفشت را بگذار و به درون آتش تنور برو‌؛ او نیز بلافاصله و بدون هیچگونه چون و چرا، در تنور پر از آتش رفت؛ آن‌گاه امام(ع) به خراسانی روی کرده و درباره اوضاع و جریانات خراسان با او به گفت‌وگو نشستند؛ پس از مدتی به سهل فرمودند: ای خراسانی، برخیز و احوال هارون را در آتش تنور بنگر؛ سهل می‌گوید: برخاستم و دیدم، او آرام در بین تنور نشسته و آتش هیچ آسیبی به او نرسانده است؛ پس با اشاره امام، بیرون آمد و بر ما سلام کرد؛ آنگاه حضرت فرمودند: ما در خراسان مانند هارون، چند نفر یاور داریم؟ عرض کرد: به خدا سوگند یک نفر هم وجود ندارد! امام نیز تصدیق نموده و فرمودند: ما وقتِ قیام را بهتر از شما می‌دانیم و در زمانی که حتی ۵ نفر یاور (واقعی) نداریم، قیام نمی‌کنیم» (بحارالانوار، ج۴۷، ص۱۲۳) ✍️ بنابر آنچه گذشت می‌توان اذعان نمود که حضرت صادق (ع) در طول عمر شریفشان هیچ‌گاه یارانی فداکار، انقلابی و بسیجی نداشتند، لذا هرگز فرصتی برای قیام و تشکیل حکومت نیافتند! https://eitaa.com/ROOZBARG