#تاریخچه_عنبیه_شناسی در ابتدای سالهای دهه سوم قرن نوزدهم ،پسر ی مجارستانی با نام ایگناتس فون پکزلی، به طور اتفاقی یک جغد را در باغ به دام انداخت که در جریان رها سازی او از دام، پای راست جغد شکست. پکزلی با نگاه کردن به درون چشم درشت و واضح جغد، متوجه شدکه نشانه سفید رنگی در عنبیه جغد پدیدار شده پکزلی پای جغد را جا انداخت و او را برای دست آموزی نگاه داشت . در طی مراقبت های مستمر جغد و در طول درمان متوجه شد که پرده سفیدرنگی روی نقطه ونشانه سیاه درون چشم را پوشانده و نوار سفیدرنگی آن را احاطه کرده است. و با بهبودی پای جغد این سفیدی کم کم از بین رفت او بعدها فهمید که روند تشکیل بافت ترمیمی را مشاهده کرده است. سال ها بعد که پکزلی دانشجوی پزشکی جوانی بود،  با دیدن علامت سفید در موقعیت ساعت ۶ در چشم یک جوان باسابقه شکستگی ساق پا بیش از پیش به یافته دوران کودکی خود اطمینان کرد ودر آن جا فرصت یافت تا هزاران بیمار را قبل وبعد از بروز بیماری هاوجراحی ها بررسی کند وحاصل این مشاهدات، تهیه وتکمیل نقشه اوکی» منتشرکرد. و به همین ترتیب توانست عنبیه شناسی را به طور علمی مطرح کند و به او پدر علم عنبیه شناسی لقب دادند