🎤حجت الاسلام والمسلمین عالی 🎤امام حسین علیه السلام دعوت کننده ی الهی 👤 استاد عالی

🌸 حضرت امام رضا عليه‌السلام فرمودند: أكثِر في هذَا الشَّهرِ المُبارَكِ مِن قِراءَةِ القُرآنِ، وَالصَّلاةِ عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه وَآله، وَكَثرَةِ الصَّدَقَةِ، وَذِكرِ اللهِ في آناءِ اللَّيلِ وَالنَّهارِ، وَبِرِّ الإِخوانِ، وَإفطارِهِم مَعَكَ بِما يُمكِنُكَ؛ فَإِنَّ في ذلِكَ ثَوابا عَظيما وَأجرا كَبيرا؛ در اين ماه مبارک، بسیار قرآن بخوان و بر پيامبر خدا بسیار صلوات بفرست و بسیار صدقه بده و در لحظات شب و روز خدا را بسیار ياد كن، و به برادران نيكى كن و تا مى‌توانى به آنان با خودت افطارى بده، كه در اين كار پاداشى بزرگ و اجرى عظيم است. 📚 بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۸۱، ح ۵.

🌸حضرت امام خمینی روحی‌فداه: آمال نفسانى که پایین‌تر از آمال عقلانى است، عالم را به آتش کشیده. تمام این جنگ و تمام این نزاع‌هایى که در عالم واقع مى‌شود چه در یک عائله واقع بشود یا در همۀ عالم که آن هم یک عائله است، تمام اینها از همین سرکشى نفس است، و ضیافت‌الله در آنجا که ما دعوت بر آن هم شدیم، این است که وارد بشویم در آنجا و ترک کنیم آن شهوات نفسانیه را، و این بسیار مشکل است. شهوات جسمانى آسان‌تر است ترکش تا شهوات بالاتر، تا برسد به شهوات نفسانى. تا آن آخر انسان مبتلاست به این شهوات نفسانى و ضیافت‌الله هم در آن عالم این است که ما دعوت شدیم که دعوت بشویم که ترک کنیم اینها را؛ اینجا ظل آنجاست و آنجا روح اینجاست، و شهوات عقلانى هم که در بسیارى در تمام عالم پرتو انداخته است، این بالاتر از شهوات روحانى و نفسانى و جسمانى است و ضیافت‌الله هم در آنجاست که آن هم ترک بشود. ضیافت‌الله ترک این چیزهاست. 📚 صحیفۀ نور، ج۲۰، ص۸۶ و ۸۷.

🌸 حضرت امام خامنه‌ای روحی‌فداه: مرحوم علامۀ طباطبایی ـ رضوان‌الله‌علیه ـ در تفسیر این آیۀ شریفۀ سورۀ نساء که «مآ اَصابَکَ مِن حَسَنَةٍ فَمِنَ اللهِ وَ مآ اَصابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَفسِکَ»، یک بیانی دارند؛ می‌فرمایند که جوامع بشری، جامعۀ کشور، یک جامعۀ خاصّ یک محدوده، یک هویت مستقلّی دارد، یک هویت وحدانی دارد غیر از هویت افراد؛ یعنی جامعۀ یک کشور با یک نگاه مثل یک انسان واحد است؛ همچنان‌که در انسان واحد یک عضو ممکن است عملی انجام بدهد که بقیۀ اعضا را درگیر کند، در جامعه هم همین‌جور است؛ یک عضو ممکن است کاری بکند که همه را درگیر بکند. حوادثی برای جامعه پیش می‌آید، عدّه‌ای بی‌گناه‌اند در آن حادثه؛ [پس‌] چطور می‌شود گفت که «مآ اَصابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَفسِکَ»، ایشان می‌فرمایند نه، همین درست است؛ همین جا هم «فَمِن نَفسِکَ» است؛ منتها نفْس یک موجود وسیعی به نام جامعه است که یک جزئی از او گناهی کرده. خب، اگر بنا باشد که از چنین گناهی ما پرهیز کنیم، خیلی باید مراقب باشیم؛ احتیاج دارد به مراقبت، به دقت؛ این فضای ماه رمضان این را بایستی به ما تعلیم بدهد، این را بایستی به خودمان تلقین کنیم؛ واقعاً احساس مسئولیت کنیم، هرجا هستیم. 🔹بیانات در دیدار مسئولان نظام؛ ۱۳۹۵/۰۳/۲۵

💠کار خوب شیرازی‌ها برا حمایت از #حجاب و محجبه‌ها

یک لجن ، آبروی یک لجن تر از خود را بشدت لجن مال کرد😂 👈امیرعباس فخرآور = لجن ✍پسته خان

💬عده‌ای قبول دارند #انقلاب_اسلامی دستاوردهای فراوانی داشته ولی در مقام توجیه می‌گویند: اگر پهلوی هم می‌ماند این دستاوردها و پیشرفت ها بدست می‌آمد! این افراد انصافا از حکومت مستبدی که نخست وزیر آن [سپهبد رزم آرا] علنا گفته است: «ایرانی حتی توانایی ساخت یک #آفتابه‌ی_گِلی را هم ندارد» ، توقع زیادی دارند!😅 ✍میلاد خورسندی

💢نحوست و سعادت ایام در آیات قران💢 در قران کریم از نحوست ایام نام برده شده است: 1⃣إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(القمر۱۹) ما بر آنان در روز شومى به طور مداوم تندبادى توفنده فرستادیم .   2⃣فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَهِ أَخْزَى... (سوره فصلت ایه ۱۶) پس بر آنان تندبادى توفنده در روزهایى شوم فرستادیم تا در زندگى دنیا عذاب رسوایى را بدانان بچشانیم و قطعا عذاب آخرت رسواکننده تر است و آنان یارى نخواهند شد. این دو آیه مربوط به هلاکت قوم عاد با « ریح » و «صرصر» است. منظور از« ایام نحسات» نیز هفت شب و هشت روزی است که باد عذاب بر آنها وزید؛ « سخَّرَهَا عَلَیهِمْ سبْعَ لَیَالٍ وَ ثَمَنِیَةَ أَیَّامٍ حُسوماً »(حاقه آیه 7) خداوند این تندباد را هفت شب و هشت روز پى در پى و بنیانکن بر آنها مسلط ساخت واگر آنجا بودى مى دیدى که آن قوم همچون تنه هاى پوسیده و تو خالى درختان نخل در میان این تندباد روى زمین افتاده و هلاک شده اند. از سیاق داستان قوم عاد که این دو آیه مربوط به آن است استفاده می شود که نحس و شوم بودن مربوط به آن زمانی است که باد به عنوان عذاب برآنها به طور مستمر وزیدن گرفت؛ 👈اما از این آیات برنمی آید که این تاثیر و دخالت زمان به گونه ای بوده که با گردش  هفته ها دوباره آن زمان نحس برگردد وگرنه همه زمان ها نحس می بود؛ بدون این که دائر مدار ماه ها و یا سال ها باشد. واضح است که در این جا قران نمی خواهد بگوید مثلا آن روز چون یک شنبه یا دوشنبه بود، نحس بود و عذاب آمد. یکشنبه و دوشنبه هر هفته تکرار می شود. یا مقصود این نیست که چون مثلا سیزده ماه صفر بود، این ها معذب شدند. سیزده ماه صفر هرسال تکرار می شود و حال آن که عذاب تکرار نمی شود بلکه خداوند در مورد قوم عاد می فرماید: «کذبت عاد» قوم عاد تکذیب کرد و یا فرموده « فکیف کان عذابی و نذر» عذاب و انذار من چگونه بود؟  بعد به طور مختصر شرح می دهد: « انا ارسلنا علیهم ریحا صرصرا فی یوم نحس مستمر» یعنی ما فرستادیم برآنها بادی شدید و ویرانگر.   افزون بر این تصریح می کند که عذاب الهی به علت تکذیب و حق ناشناسی و کفران یک نعمت بزرگ بود.