#برداشت_شخصی
🧐
اگر اهل مباحثه یا پیگیری مباحثات باشید (خصوصا در مسائل اجتماعی و سیاسی) لابد دیدهاید که بعضی از افراد، خطاب به مخالف نظر خود میگویند «این نظر شخصی شما است»، «این دیدگاه شخصی شما است»، «این تحلیل شخصی شما است» و مانند آن. گذشته از اینکه چنین تعابیری در واقع مصداق «مغالطۀ بستن راه استدلال» به حساب میآیند، گرفتار یک اشکال عمدۀ معرفتشناختی هم هستند.
این اشکال را میتوان از رهگذر شناسایی مغالطۀ #اشتراک_لفظی و مغالطۀ #عدم_تکرار_حد_وسط، با تمرکز بر کلمۀ #نظر_شخصی پیگیری کرد، که مغالطۀ اول را در کلام این دوستان توضیح میدهم:
1️⃣ اگر مراد از چنان عباراتی این است که «مطلبی را میگویی که خودت آن را باور داری [نه من]»، با چند سؤال مواجه خواهیم بود:
اگر افرادی غیر از ما باوری داشته باشند، آیا دلیل بطلان آن باور است؟
اصولا مگر اصل، غیر از این است که هر کسی باید نظری را در گفتگوها مطرح کند که خودش باور دارد؟ (اعم از اینکه آن نظر، نظر مشهور یا دیگران هم باشد یا نه.)
و مگر شما که با نظر طرف مقابل مخالفید، نظر شخصی خودتان را نمیگویید؟!
2️⃣ اما اگر مراد این است که «مطلبی را میگویی که #فقط خودت آن را باور داری، نه هیچ کس دیگری»،
اولا اشکال قبلی به نحو دیگری مطرح میشود: مگر انحصار یک باور در یک شخص، دلیل باطل بودن آن گزاره است؟
ثانیا حتی اگر بطلان چنین باوری را بپذیریم، لازم خواهد بود گویندۀ این سخن، حصر موجود در کلامش را اثبات کند. یعنی باید اثبات کند که در گسترۀ تاریخ و جغرافیا، دست کم تا کنون، هیچ کسی موافق این نظر نبوده و نیست.
❌ روشن است که توان اثبات چنین ادعایی از طاقت بشر عادی خارج است
(#مغالطه_ادعای_گزاف)
و اگر هم امکان داشته باشد، ادامۀ گفتگو به امری وابسته میشود که در زمان متعارف و معقولی تمام نمیشود و بحث درباره مسئلۀ اصلی، بینتیجه میمانَد
(#مغالطه_تعلیق).
3️⃣ اگر هم معنای دیگری از این تعبیر اراده شده، گرفتار #مغالطه_ابهامگویی است و نیاز به توضیح و شفافسازی علمی دارد.
با توجه به این اشکالات، راه درست و منطقی در #مباحثه، عبارت است از #اقامه_دلیل بر مدّعا؛ چه اینکه مدّعی من باشم یا طرف مقابلم و نظر مخالفم.
#مناظره
#گفتگو
#ادب_گفتگو
#مغالطات
#مغالطه
💐