﷽ نهج البلاغه، خطبه 29 و من خطبة له ع بعد غارة الضحاك بن قيس صاحب معاوية على الحاجّ بعد قصة الحكمين از خطبه‌‏هاى آن حضرت است پس از برنامه حكمين و تاخت و تاز ضحّاك بن قيس و فيها يستنهض أصحابه لما حدث في الأطراف‏ در اين خطبه نیروهایش را به قیام در برابر ظلم‌هایی که در گوشه و کنار قلمرو حكومتش پدید آمده ترغيب می‌فرماید: أَيُّهَا النَّاسُ الْمُجْتَمِعَةُ أَبْدَانُهُمْ الْمُخْتَلِفَةُ أَهْوَاؤُهُمْ اى مردمى كه بدن‌هاتان با هم، و خواسته‌هاتان مختلف است! كَلَامُكُمْ يُوهِي الصُّمَّ الصِّلَابَ وَ فِعْلُكُمْ يُطْمِعُ فِيكُمُ الْأَعْدَاءَ كلامتان سنگ سخت را مى‌‏شكند، اما عملتان دشمن را نسبت به شما به طمع مى‌‏اندازد. تَقُولُونَ فِي الْمَجَالِسِ كَيْتَ وَ كَيْتَ فَإِذَا جَاءَ الْقِتَالُ قُلْتُمْ حِيدِي حَيَادِ در محافل خود، لاف مى‌زنيد و گزاف می‌گویید، اما به وقت جنگ فرياد مى‌كنيد: اى جنگ از ما دور شو! مَا عَزَّتْ دَعْوَةُ مَنْ دَعَاكُمْ وَ لَا اسْتَرَاحَ قَلْبُ مَنْ قَاسَاكُمْ دعوت كسى كه شما را بخواند ارزش نيابد، و قلب آن كه رنج شما را تحمل كند آسايش ندارد. أَعَالِيلُ بِأَضَالِيلَ وَ سَأَلْتُمُونِي التَّطْوِيلَ دِفَاعَ ذِي الدَّيْنِ الْمَطُولِ بهانه‌‏هاى دور از منطق مى‌آوريد، و از من می‌خواهید یک‌سره کردن کار را به تأخیر بیندازم، همانند بده‌كارى كه بى‌‏دليل از طلب‌كار، مهلت می‌خواهد. لَا يَمْنَعُ الضَّيْمَ الذَّلِيلُ وَ لَا يُدْرَكُ الْحَقُّ إِلَّا بِالْجِدِّ ذليل و ترسو ستم را از خود باز نمى‌دارد، و حق بدون پشت‌کار و کوشش کافی به دست نمى‌آيد. أَيَّ دَارٍ بَعْدَ دَارِكُمْ تَمْنَعُونَ وَ مَعَ أَيِّ إِمَامٍ بَعْدِي تُقَاتِلُونَ اگر از خانۀ خود دفاع نکنید، دست دشمن را از كدام خانه می‌توانید دور كنيد؟! و اگر فرماندهی مرا نپذیرید، دیگر همراه كدام پيشوا می‌توانید بجنگيد؟ الْمَغْرُورُ -وَ اللَّهِ- مَنْ غَرَرْتُمُوهُ به خدا قسم فريب‌خورده كسى است كه شما او را فريب داده‏‌ايد، وَ مَنْ فَازَ بِكُمْ فَقَدْ فَازَ -وَ اللَّهِ- بِالسَّهْمِ الْأَخْيَبِ و آن كه شما بهره او شويد -به خدا قسم- به تير قرعه‌‏اى كه سهمى ندارد و خالی است، دست يافته، وَ مَنْ رَمَى بِكُمْ فَقَدْ رَمَى بِأَفْوَقَ نَاصِلٍ و آن كه به كمك شما تير انداخت، تيرى بى‌‏دندانه و پيكان پرتاب كرد. أَصْبَحْتُ -وَ اللَّهِ- لَا أُصَدِّقُ قَوْلَكُمْ وَ لَا أَطْمَعُ فِي نَصْرِكُمْ وَ لَا أُوعِدُ الْعَدُوَّ بِكُمْ به خدا سوگند نه گفته شما را باور مى‌كنم، و نه طمعى به يارى شما دارم، و نه دشمن را از شما مى‌ترسانم. مَا بَالُكُمْ مَا دَوَاؤُكُمْ مَا طِبُّكُمْ شما را چه شده؟ دواى دردتان چيست؟ و راه علاجتان كدام است؟ الْقَوْمُ رِجَالٌ أَمْثَالُكُمْ دشمن هم مانند شماست. أَ قَوْلًا بِغَيْرِ عِلْمٍ (عَمَلٍ نخ) وَ غَفْلةً مِنْ غَيْرِ وَرَعٍ وَ طَمَعاً فِي غَيْرِ حَق‏ چرا سخنی بدون دانش (عمل)؟! و غفلتی بدون پرهیز از بدی؟! و طمعی در غير حق و بدون استحقاق؟! (با استفاده از ترجمه حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان) https://eitaa.com/anbaz60/1671 #فلسطین #لبنان #ضاحیه

دعا در غیبت امام زمان ارواحنا فداه: «اَللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِيِّكَ فِي إِظْهَارِ عَدْلِكَ فِي عِبَادِكَ وَ قَتْلِ أَعْدَائِكَ فِي بِلاَدِكَ حَتَّى لاَ تَدَعَ لِلْجَوْرِ يَا رَبِّ دِعَامَةً إِلاَّ قَصَمْتَهَا وَ لاَ بَقِيَّةً إِلاَّ أَفْنَيْتَهَا وَ لاَ قُوَّةً إِلاَّ أَوْهَنْتَهَا وَ لاَ رُكْناً إِلاَّ هَدَمْتَهُ [هَدَدْتَهُ] وَ لاَ حَدّاً إِلاَّ فَلَلْتَهُ وَ لاَ سِلاَحاً إِلاَّ أَكْلَلْتَهُ وَ لاَ رَايَةً إِلاَّ نَكَّسْتَهَا وَ لاَ شُجَاعاً إِلاَّ قَتَلْتَهُ وَ لاَ جَيْشاً إِلاَّ خَذَلْتَهُ وَ ارْمِهِمْ يَا رَبِّ بِحَجَرِكَ اَلدَّامِغِ وَ اِضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ اَلْقَاطِعِ وَ بَأْسِكَ اَلَّذِي لاَ تَرُدُّهُ عَنِ اَلْقَوْمِ اَلْمُجْرِمِينَ وَ عَذِّبْ أَعْدَاءَكَ وَ أَعْدَاءَ دِينِكَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِيَدِ وَلِيِّكَ وَ أَيْدِي عِبَادِكَ اَلْمُؤْمِنِينَ» #فلسطین #لبنان #ضاحیه

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ إِنَّ ٱللهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ (١٥٣) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از صبر و نماز [در همۀ امور زندگى] يارى جوييد؛ زيرا خدا با صابران است وَلَا تَقُولُواْ لِمَن يُقۡتَلُ فِي سَبِيلِ ٱللهِ أَمۡوَٰتُۢۚ بَلۡ أَحۡيَآءࣱ وَلَٰكِن لَّا تَشۡعُرُونَ (١٥٤) و به آنكه در راه خدا كشته مى‌شود مرده نگوييد، بلكه چنین کسانی زنده‌اند، ولى شما درك نمى كنيد وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءࣲ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصࣲ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ (١٥٥) و بى ترديد شما را به چيزى اندك از ترس و گرسنگى و كاهش بخشى از اموال و كسان و محصولات [نباتى يا ثمرات باغ زندگى از زن و فرزند] آزمايش مى‌كنيم و صبركنندگان را بشارت ده ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةࣱ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ (١٥٦) همان كسانى كه چون بلا و آسيبى به آنان رسد گويند: ما مملوك خداييم و يقيناً به سوى او بازمى‌گرديم أُوْلَـٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتࣱ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةࣱۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ (١٥٧) آنانند كه درودها و رحمتى از سوى پروردگارشان بر آنان است و آنانند كه هدايت يافته‌اند صدق الله العلی العظیم #فلسطین #لبنان #ضاحیه #سید_حسن_نصرالله رضوان الله علیه