حکایت دیگر گفت: «هر که را خُلق با خَلق، نه نیکوست، پوست بر بدن، زندان اوست، و چنان از وجود خود در تنگنایی‌ افتاده که زندان در جَنبِ آن نزهت‌گاهی‌ست گشاده....» کسی که با همه کس خوی بد به کار بَرَد همیشه در کفِ صد غصه، مُمتَحَن دانَش! مرو به شحنه که: «زندان مقام او گردان!» که پوست بر تن بدخویِ اوست، زندانش... #عبدالرحمن_جامی #بهارستان، روضه نخستین، به مقدمه و تصحیح و تعلیقات #هادی_اکبرزاده، تهران: روزنه، ص ۵۲ 💠 خوبان پارسی‌گو https://t.me/khoobaneparsigoo/11262