دو کلمه حرف حساب با طراحان «شاد» گوشی وسیله ای شخصی است، هیچ معلمی را نمی توان مجبور کرد بر خلاف میل باطنی، پیام رسان و یا هر اپلیکیشن دیگری را بر روی آن نصب کند.اگر وزارت چنین توقعی دارد باید به تعداد معلمان گوشی و تبلت تهیه و مانند یک ابزار تدریس در اختیار معلمان قرار دهد تا صرفا برای امر آموزش مورد استفاده قرار گیرد. تمام پیامرسان های معرفی شده، درخواست دسترسی کامل به تمامی مجوزهای ممکن از قبیل دسترسی به حافظه ها و گالری تصاویر و فیلم ها و پیامک ها و دفترچه تلفن گوشی را ،همگام نصب دارند. آیا تضمینی برای امنیت اطلاعات کاربران هست؟ چرا یک معلم فقط به جرم معلم بودن با بخشنامه وزارتی تهدید شود که اطلاعات و تصاویر شخصی خود را در اختیار پیام رسان خاصی قرار دهد.پس لطفا برای معلمان گوشی یا تبلت مخصوص آموزش تهیه بفرمایید. تدریس آنلاین نیاز به پهنای باند اینترنت بالا دارد و هزینه بر است.آیا همه معلمان و دانش اموزان به چنین امکانی بصورت رایگان و در هر لحظه و هر مکان دسترسی دارند؟آیا تهدید معلمان و ارجاع آنان به تخلفات اداری به این دلیل که وسیله کاملا شخصی خود را در اختیار اهداف شما قرار نداده اند قانونی و اخلاقی است؟آیا همه معلمان نسبت به خطراتی که ممکن است نصب و استفاده از چنین اپلیکیشن ها و پیامرسان هایی برای اطلاعات شخصی شان ایجاد کنند،آگاه هستند؟ کلام آخر: آیا مسئولان و طراحان چنین شبکه ای اجازه می دهند گوشی شخصی شان در اختیار ما معلمان قرار گیرد و اجازه دهند تا تمام اطلاعات شخصی شان را مشاهده و احیانا کپی کنیم؟ #شبکه_اموزش_سیما 🌐 @andaki_tamol