#پارت_149 یک اتاق بزرگی بود که بچه ها داخلش بازی میکردن،بعضی رباتیک کار میکردن،علاقه مندان به شطرنج هم بازی خودشون رو میکردن،بعضی فتوشاپ و برنامه نویسی با کامپیوتر و لپ تاپ یاد میگرفتن و انواع کار های دیگه که اون اتاق رو تبدیل به یک مدرسه کرده بود همه اینها تا قبل از اذان طول میکشید و موقع نماز همه شون با مربی هاشون میومدن و صف نماز تشکیل میدادن و بعد از نماز هم بعضی گروه تشکیل میدادن و صحبت میکردن و بعضی هم نه رفتم و از مسئول اصلی مسجد و برنامه ها پرسیدم که برنامه ها فقط همینه یا بیشتره و..؟ جواب داد: _اینجا ما برای هر فرد پرونده ای تشکیل میدیم که کل شخصیت و رفتار و اخلاق فرد و کار هایی که روی اون فرد شده ثبت میشه فرد با توجه به سن و علاقه اش وارد یکی از گروه ها میشه و اونجا مربی که ما انتخاب کردیم روی اونها زوم و کار میکنه،هر گروه هم بیشتر از 5 نفر نمیشه خود مربی ها هم گروه بندی شده اند با توجه به کاری که میکنن که اونجا استادی بالا سرشونه که حسابی هم درسشون بده و هم مراقبشون باشه.... طول کشید تا کارشون رو توضیح داد خیلی خوب بود و به دلم نشست،واقعا از تمام ظرفیت های نوجوون و جوون استفاده میکنن بیرون زدم که دیدم زهرا معترضانه داره نگام میکنه رسیدم بهش _تو کجا بودی یه ساعته؟ _ببخشی کار داشتم طول کشید _اینقدر تو گرما منتظر موندم سرم درد گرفته _من معذرت میخوام _منم نمیبخشم _(خندیدم)تو مال این حرفا نیستی _مرض ✍️ط،تقوی 🌐 @andaki_tamol