#پارت_81 هنوز کسانی با نام اهل بیت رو با عنوان هایی که اونا میگن قبول نکرده بودم رفتیم تا رسیدیم به مرز عراق،نظامیاشون اصلا مهربون به نظر نمیرسیدن و آدم فکر میکرد هر لحظه امکان داره رگبار رو بگیرن سمتش پاسپورتا رو نگاه میکردن و میزاشتن رد بشیم،همینطور جلو رفتیم تا به گیت های بازرسی و مهر کرن پاسپورتا رسیدیم عربی صحبت میکردن اونم خیلی تند،تمام تلاشم برای فهمیدن حرفاشون بی فایده بود اما علی کمی باهاشون صحبت میکرد مرز رو رد کردیم و وارد عراق شدیم البته دو سه ساعتی این کارا طول کشید من چون جایی رو بلد نبودم پشت سر علی راه افتادم که دنبال ماشین میگشت،چشمم به کامیون های کوچک و بزرگ خورد رو به علی گفتم: _علی اینا چیه؟مگه تو این ایام بار هم میبرن؟ _(لبخندی روی لباش نشست)نه بابا اینا مردم رو میبرن _یعنی پرش میکنن،بعد اونجا کمپریس میکنن و خالی میکنن با شوخی که کردم خنده ای کرد _علی بیا باهاشون بریم،دوست دارم تجربه کنم _امین بیخیال پشیمون میشی ها _مگه چی کار میکنن،اینهمه آدم سوار میشن بزار ما هم باهاشون میریم چی میشه نمیدونم چرا با لبخند گفت باشه رفتیم بعد از یکی دو ساعت یکی رو پیدا کردیم که مستقیم میرفت نجف،نشستیم داخل و حدود یک ساعتی هم طول کشید تا پر شد،شروع به حرکت کرد،آروم میرفت رو به علی گفتم: _ببین چیزی نشده گفتی پشیمون میشی،خیلی هم خوبه _صبور باشه چند دقیقه ای همینطور گذشت و من به خیال خودم گفتم دیگه سفر خوب و راحتی داریم،اما کم کم سرعت گرفت اونم چه سرعت گرفتنی توی جاده های خراب عراق طوری میرفت که انگار توی رالی بین المللی رانندگی میکرد،توی چاله چوله ها که میزد کل بدنم درد میگرفت علی از حال من خنده ش گرفت و گفت: _پشیمونی؟ _بابا فکر میکردم مثل خودمون رانندگی میکنن اولین شهری که رسیدیم سرمو بردم بالا نگاه به بیرون کنم که با ضربه چیزی که به صورتم خورد کل سر و صورتم و بدنم خیس شد،یکی آبی پرتاب کرد و به من خورده بود اومدم نشستم علی همینکه متوجه ام شد خنده ای صدا دار کرد و گفت: _این از برکات با کامیون رفتنه،ناراحت نباش ادامه دارد..... ✍️ط،تقوی 🌐 @andaki_tamol