شبهه: می‌گویند فرد موجهی در خواب امام زمان (عج) را دیده و حضرت برای حل مشکلات شیعیان دستور داده که سراغ قرآن بروند و موی یا مژه ایشان را که احتمالا در یکی از صفحات سوره بقره است پیدا کرده و به آب بیندازند تا مشکلشان حل شود. همین نکته باعث شده تا بعضی‌ها علاوه بر قرآن خانه خود، سراغ همسایه‌ها رفته و به جستجوی مو یا مژه در لابلای قرآن ایشان مبادرت نمایند. آیا چنین مطلبی صحت دارد؟ پاسخ: در پاسخ به این شبهه باید گفت که مطلب بیان شده دارای چند ایراد اساسی است: 1. چه کسی این خواب را دیده است؟ زیرا برخی مدعی هستند مجتهد یا عالمی این خواب را دیده است و برخی نیز خواب را به همسر شهیدی نسبت می‌دهند. اگر چنین ادعایی صحت داشته باشد، آیا نباید فردی که چنین مسئله مهمی را درک کرده مشخص و معین باشد؟ اگر فرد موجهی این خواب را دیده آیا نباید با ارسال کلیپ و اعلام رسمی‌آن، مردم را از این اتفاق بزرگ باخبر کند؟ 2. میزان اعتبار این سخن چقدر است، چه کسی صحت این مطلب را تضمین می‌کند و باصطلاح اعتبار خبری این پیام چه اندازه است؟ به بیان دیگر این پیام از طریق کدام منبع خبریِ معتبر خبررسانی شده است؟ اگر چنین فردی وجود دارد و چنین حرفی را زده چرا نه تصویر و نه حتی صوتی از او موجود نیست و چرا در هیچ خبرگزاری رسمی‌چنین خبری از او و این اتفاق درج نشده است؟ 3. بر اساس سرشماری سال 1395 بیش از 24 میلیون خانوار در ایران زندگی می‌کنند و اگر هرکدام تنها یک جلد قرآن کریم در منزل داشته باشند، باید گفت که امام زمان (عج) دست کم 24 میلیون مژه در لابلای قرآن‌ها به جای گذاشته است. آیا با این تفاصیل این تعداد مژه به شکلی معجزه وار در میان قرآن‌ها قرار داده شده است یا به صورت عادی؟ 4. آنچه در خواب دیده شده مو است یا مژه؟ چه خاصیتی در مو یا مژه وجود دارد که باید حضرت مردم را به توسل جستن به آن دعوت کنند؟ چرا به جای دعا یا پناه بردن به قرآن که سیره اهل بیت (ع) در مشکلات بوده، دعوت به جستجوی مو یا مژه شده است؟ آیا همه مو یا مژه‌های پیدا شده در لابلای قرآن‌ها ویژگی یکسانی دارند یا رنگ، شکل و اندازه آنها با هم هم‌خوان نیست؟ اگر اینگونه است آیا می‌شود یک نفر چندین مدل و رنگ مژه داشته باشد؟! 5. این خواب در چه زمانی دیده شده است؟ چون دهه هفتاد هم این موضوع مطرح شد و علما نیز پاسخ‌هایی دادند، اما حافظه ضعیف تاریخی عده‌ای از مردم باعث می‌شود تا بعضی مسائل و شبهات بعد از گذشت دوره‌ای دوباره به شکلی جدید بازگردند. 6. آیا خواب می‌تواند حجت شرعی باشد؟ یعنی اگر فردی در خواب دید که سگ و خوک دیگر نجس نیستند باید به خواب خود عمل کند؟ یا اگر خواب ببیند که باید دروغی را به مردم بگوید آن خواب مجوز دروغگویی می‌شود؟ 7. اگر این خواب نشانه‌ای برای کل مردم ایران یا دست کم استان و شهری خاص است چرا امام زمان (عج) در خواب همه یا حداقل بخش قابل توجهی (مانند نیم یا یک سوم) از آن جمع نیامده تا نشان صدق و راستی خواب باشد؟ 8. چرا صفحه‌ای دقیق برای یافتن مژه معین نشده تا دست کم این نشانه دلالت بر راستی و صداقت ادعا باشد؟ و موارد بسیار دیگری که نشان از ساختگی بودن این پیام دارد. بهتر است در مواجهه با شبهات که ریشه دین داری مردم را نشانه رفته‌اند سراغ دین شناسانی زبده و آگاه به امور زمانه مراجعه کنیم تا مبادا شیادانی که گاه با لباس دین و دینداری، باورهای ما را نشانه رفته‌اند موفق به تخریب پایه‌های دینداری ما شوند. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #شبهات_مهدویت 🔅اندیشکده مهدویت مسجد مقدس جمکران ✅ eitaa.com/andishkadehmahdavi ✅ https://t.me/andishkadehmahdavi

⚠️ عصر غیبت،‌ زنگ تفریح امام زمان (عج) نیست ... 💥 سنگین ترین بلا بر دوش حجت هر عصر و زمانی است. ***** فرازی عاشقانه از دعای ندبه در مناجات با امام عصر (عج): «عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ تُحیطَ بِکَ دُونِیَ الْبَلْوی» بر من سخت است که تو را گرفتاری فرا گیرد و من از آن بركنار باشم. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #استاد_عالی #شبهات_مهدویت #دوران_غیبت 🔅اندیشکده مهدویت مسجد مقدس جمکران ✅ eitaa.com/andishkadehmahdavi ✅ https://t.me/andishkadehmahdavi

📌 آیا امام زمان (عج) را می‌توان دید؟ چگونه؟ یا اساساً رؤیت نمی‌شوند؟ ✍️ این که آیا ما می‌توانیم ایشان ببینیم یا خیر؟ با این که ایشان اساساً قابل رؤیت هستند و یا موجودی نادیدنی می‌باشند، دو مقوله‌ی کاملاً متفاوت است. اگر منظور از «ما می‌توانیم ببینیم» این است که هر کسی می‌تواند با اراده، تلاش، عبادت و ...، به نقطه‌ای یا جایی برسد که حتماً ایشان را زیارت کند، خیر. پس از نواب خاص، یعنی پایان غیبت صغرا و آغاز غیبت کبری، دیگر باب دیدن بدین صورت که فقط برای آن چهار نایب خاص ممکن بود، به طور کلی بسته شد. لذا آن حضرت علیه‌السلام در آخرین نامه‌ی خود به آخرین نایب خاصش، علی بن محمد سمری (ره) می‌فرمایند: «مَنِ الدَعی المُشاهِدة قَبلَ خُرُوج السُفیانی وَ الصَّیْحَةِ، فَهُوَ کَذابٌ مُفتَرٌ» تا قبل از خروج سفیانی و صحیه‌ی آسمانی (که از علائم حتمی ظهور است) هر کس #ادعای_مشاهده‌ی مرا بنماید، دروغ‌گو و افترا زننده است. ادعای مشاهده، یعنی کسی ادعا کند که «من می‌توانم امام زمان را ببینم»، «من به خدمت او خواهم رسید»، «دیدار او برای من میسر است» ... و خلاصه آن که می‌توان هر وقت خواستم، ایشان را مشاهده کنم. چنین ادعایی از ناحیه‌ی هر کسی که باشد دروغ و افترا است. یا اگر دروغ‌گو و افترا زننده عمدی نباشد، دست کم به خاطر وهم و گمانش دچار دروغ و افترا می‌شود. 🔻جمع بندی: در پاسخ به این شبهه قائل به امکان #دیدار اما رد مدعیان هستیم. به این معنا که اگر کسی دیداری داشت، مدعی نیست و اگر مدعی است هر زمان بخواهد می تواند امام را ببیند، به یقین دیداری نداشته است. زیرا آنکه به او عنایت می شود اهل دکان باز کردن و سوء استفاده از این موقعیت نیست و آنکه اهل شیادی است راهی به ملکوت دیدار با حضرت ندارد. #شبهات_مهدویت 🔅اندیشکده مهدویت مسجد مقدس جمکران ✳️ لطفا رسانه باشید و با ما در ایتا و تلگرام همراه باشید.