فوت کوزه گری سیاست ورزی انقلابی؛ قسمت اول: حرفه‌ها و کارهای مختلف برای خودشان اسرار و رموزی دارند. وقتی دقیق شدی، متوجه می شوی همین کاری که خیال می کردی آب خوردن است، برای خودش عالمی دارد و هزار نکته باریک تر ز مو. لات ها هم برای خودشان قواعدی دارند که بر اساس آن رتبه بندی می شوند. یک روز پای حرفش نشستم، یکی از همین فوتهای کوزه گری را برایم شرح داد. گفت: آشیخ! اینکه چاقو دست بگیری و خون راه بیندازی هنر نیست. هنر این است که در اوج دعوا و هیاهو، از چاقو استفاده کنی ولی یک قطره خون نریزی و فقط خط خطی کنی. الغرض سیاست انقلابی هم فوت خاص خودش را دارد. اگر توانستی بدون خون راه انداختن و خط خطی کردن قلم به دست بگیری و تحلیل ارائه بدهی، تازه الفبای سیاست را آموخته ای و تا فوت کوزه گری راه زیادی در پیش داری... اخیرا وجیزه نویسی، قلم به دست شده تا از سیاست بگوید. اما به جای سیاست، عقده‌گشایی کرده و انقلابیون را به زحمت انداخته تا بخیه کنند زخم هایی که #آقای_چیز بر بدنه ارکان و بزرگان انقلاب انداخته؛ تا بلکه خون هایی که از جای جای تاریخ انقلاب جاری شده، سد شود و بدون فوت وقت جلوی خطر را بگیرند. در قطعه ای از نوشته ها و گفته هایش می گوید: (فلانی «مصباح یزدی» مطهری بود، ولی میخواست بهشتی هم بشود _که نتوانست_.) گویا نویسنده می‌خواهد بگوید مطهری فقط معلم بود؛ نه اهل و نه شایسته ی سیاست و سیاست‌ورزی. https://eitaa.com/andishkadehroshd