#مخمس چرایی کم بودن مخمس های قوی "هیچ چیز بی دلیل نیست . این که ما در طول ده قرن شعر فارسی ، به نسبت غزل ها و قصیده ها ، مخمس های قوی و ماندگار بسیاری نداریم ، از این حکایت میکند که این قالب محدودیت هایی دارد . قضیه این است که عیار قافیه در مخمس صد در صد است ؛ یعنی در آن حتی یک مصراع آزاد از قافیه هم نمی توان داشت. نه شاعر می تواند نفسی تازه کند و نه مخاطب شعر. مشکل دیگر این است که در هر بند ، چون چهار قافیه داریم ، شاعر ناچار است چهار عبارت موازی بگوید . پس عملا هر بند از مخمس فقط به اندازه یک بیت غزل ظرفیت سخن گفتن دارد و این خلاف ایجاز است . حتی گاه شاعر ناچار می شود برای تکمیل چهار مصراع ، مصراعی کم جان هم بسراید ." #محمدکاظم_کاظمی کتاب "هشت رود" ص ۹۸ @anjoman_matla

🚩 قرارگاه به بی‌قراریِ دل‌های بی‌قرار قسم به داغ‌داری جان‌های داغ‌دار قسم به سوتِ آمدنِ آخرین قطار قسم به شیهه‌ی فرَسِ آخرین سوار قسم به برقِ تیغِ سواران کهنه‌کار قسم نزاع بر سر ایمان و کفر و تکفیر است جدال بر سر فرجام خون و شمشیر است ستیزه‌ای که میان نسیم و زنجیر است، نمادی از وزش بادهای تغییر است به گل شدن، به شکفتن، به نوبهار قسم چه سود از اینهمه کبریتِ بی‌خطر بودن چه سود از اینهمه مبهوت و بی‌خبر بودن چه سود از اینهمه بی‌درد و رهگذر بودن خوشا به وقت خطر، سرخ و شعله‌ور بودن به عشق و غیرت و ایثار و اقتدار قسم به گوش می‌رسد ابلیس، اَلأمان‌هایش صدای خُرد شدن‌های استخوان‌هایش زبانه می‌کشد آخرزمان، تکان‌هایش پدید می‌شود از هر طرف نشان‌هایش به انتظار، به پایان انتظار قسم سپاه ابرهه را ترس و واهمه است اینجا یزید و حرمله را روز محکمه است اینجا علَم به دستِ علمدارِ علقمه است اینجا قرارگاهِ حسین بن فاطمه است اینجا به مادران شهیدان روزگار قسم... #مهدی_جهاندار #پاسخ_سخت #مخمس @mehdi_jahandar