"تحذیر" اگر یک نفر وسط خیابان باشد و حواسش نباشد و ماشینی با سرعت بسیار بالا بخواهد به او بزند، برای اینکه او را متوجه کنیم، داد میزنیم: "ماااااااشین"❗️😥 و در آن موقعیت، دیگر نمی گوییم: "ماشینی با سرعت 120 در چند میلیمتری ات قرار دارد و میخواهد به تو بزند...." چون اگر بخواهیم در آن موقعیت اینها را با صدای بلند بگوییم، ماشین از روی او رد شده و احتمالا همه استخوانهایش هم له شده است... به این نحوه بیان در عربی "تحذیر" می گویند؛ تحذیر یعنی مخاطب را از امر ناخوشایندی برحذر بداریم مثلا می گوییم: الاسدَ❗️😥 این کلمه یعنی: "یک شیر چاق و چله پشت سرت قرار دارد و دهانش تا بنا گوشش باز شده و میخواهد یک لقمه چپت کند..."😁 تحذیر در عربی "منصوب" و فعل آن محذوف است: الاسدَ=احذر الاسدَ #صرف_و_نحو

🖌 در زبان عربی، سه باب همیشه لازم هستند؛ یعنی مفعول به نمی‌گیرند. 📚📖 1⃣ باب فَعُلَ یَفْعُلُ (از ثلاثی مجرد) 2⃣ باب اِنفعال (از ثلاثی مزید) 3⃣ باب تَفَعْلُلْ (از رباعی مزید) #صرف_و_نحو

⚠️ "ك" همیشه اسم نیست ‼️ 💠 #کاف_خطاب حرفی است که در آخرِ به بعضی از اسم‌های اشاره می‌آید تا نشان دهد مخاطبِ اشاره چه افرادی هستند. 📝مثال: ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي آن(=تعبیر خواب) ﺍﺯ چیز هایی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. (۳۷ یوسف) 📍در این جا، حضرت یوسف، برای دو زندانی، به تعبیر خواب اشاره می‌کنند. پس مشارٌ إليه، «تعبیر خواب» است و مخاطب در این اشاره، دو نفر زندانی است که «کُما» بر آن دلالت می‌کند. مثال بعدی: ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ آن(=جهاد در راه خدا) ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ. مشارٌ إلیه: جهاد در راه خدا مخاطب(کُمْ): مسلمانان #اسم_اشاره #صرف_و_نحو

💠 موارد کاربرد "#ال عهد حضوری" به‌طور غالبی👇 1⃣ پس از #اسم_اشاره 🌀 مانند: ذَلِكَ الکِتَابُ لَا رَیبَ فِیهِ 2⃣ پس از اَیُّ منادی 🌀 مانند: یَااَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الکُفَّارَ #صرف_و_نحو