یک فنجان کتاب☕📖 برشی از کتاب من میترا نیستم روایت زندگی شهید زینب کمایی روایت اول: کبری طالب‌نژاد(مادر شهید) قسمت نوزدهم: گروهی از رزمنده ها منتظر سوار شدن به لنج .بودند چند نفر گونی و طناب و کارتن همراهشان داشتند و میخواستند به شهر برگردند و اثاثیه خانه شان را خارج کنند. برخلاف آنها که با حالت تمسخر به ما نگاه میکردند - ما با چرخ خیاطی و فرش و رختخواب در حال برگشتن به آبادان بودیم یکی از آنها گفت شما اسباب و اثاثیه تون رو به من بدید من کلید خونه م رو به شما میدم برید آبادان و اثاثیه من رو بردارید بابای مهران از خجالت مردم سرخ شده بود او با عصبانیت وسایل را از ما گرفت و به خانه خواهرش در ماهشهر برد ما شش تا زن با شهرام که آن زمان کلاس سوم ابتدایی بود و مرد کوچک ما سوار لنج شدیم همه مسافرهای لنج مرد بودند. علی روشنی پسر همسایه مان در آبادان همسفر ما در این سفر بود وقتی او را دیدیم دلمان گرم شد که لااقل یک مرد آشنا در لنج داریم اوایل بهمن سال ۵۹ بود و ابر سیاهی آسمان را پر کرده بود از شدت سرما همه به هم چسبیده بودیم. اولین بار بود که سوار لنج میشدیم و میخواستیم یک مسیر طولانی را روی آب باشیم؛ آن هم با تعداد زیادی مرد غریبه که نمیشناختیم در دلم آشوبی بود اما به رو نمی آوردم بابای مهران هم قهر کرد و رفت اگر خدای نکرده اتفاقی برای ما می افتاد من مقصر میشدم و تا آخر عمر باید جواب جعفر را میدادم. دخترها چادر سرشان بود و بین من و مادرم نشسته بودند. شهرام هم با شادی و شیطنت بین مسافرها می دوید، آنها هم سر به سرش میگذاشتند. چند ساعت روی آب بودیم. از روی شط باد سردی می‌آمد همه به هم چسبیدیم شهرام هم سردش شد و خودش را زیر چادر من قایم کرد تمام مسیر زیر لب دعا خواندم و از خدا خواستم ما را سلامت به آبادان برساند. وحشت کرده بودم اما نباید به روی خودم می آوردم اگر اتفاقی پیش می‌آمد جعفر همه چیز را از چشم من میدید. وقتی ساحل پر از نخل را از دور دیدم انگار همه دنیا را به من دادند در روستای چوئبده از لنج پیاده شدیم. دخترها روی زمین سجده کردند و خاک آبادان را بوسیدند. در ظاهر سه ماه از شهرمان دور بودیم ولی این مدت برای همه ما مثل چند سال گذشته بود ظاهر آبادان عوض شده .بود خیلی از خانه ها خراب شده بودند در محله ها خبری از مردم و خانواده ها نبود. از آبادان شلوغ و شاد و پر رفت وآمد قبل از جنگ هیچ خبری نبود. آبادان مثل شهر مرده ها شده بود، تنها صدایی که همه جا شنیده میشد صدای خمپاره و توپ بود.

🌷شبِ خاطره 🔹خاطره ای از سردار شهیدحسن طهرانی‌مقدم؛          "من میگم بسم الله بگو پاسگاه بزن" 📍موزه ملّی انقلاب‌اسلامی و دفاع‌مقدس 📱 @iranrhdm

✍ #خط_دیدار | روحیه بسیجی قطعا بر همه‌ سیاستهای استکبار غلبه پیدا خواهد کرد ✊ مرور تصویری بیانات روز گذشته رهبر انقلاب در دیدار بسیجیان. ۱۴۰۳/۹/۵ 🔹️مطالعه متن کامل بیانات👇 khl.ink/f/58403

📗کتاب صوتی #خار_و_میخک اثر یحیی سنوار قسمت 9⃣1⃣

نابغه‌ اطلاعات بود و فرمانده چالاک، جسور و زیرکِ لشکر۳۲انصارالحسین، در سَر به راه کردن داش مشتی‌ ها و افرادِ خطاکار استاد بود و پیروزی را در عبور از سیم‌خاردار نفس می‌دانست! #شهید_علی_‌چیت‌سازیان #شهادت_۴آذرماه۱۳۶۶ #روحش‌شادباصلوات 💠 @bank_aks

هم اکنون دعا گوی همه خادمین عزیز در جوار شهدای گمنام هستیم .... #مهمان_داریم #شهید_گمنام @khadem_koolebar

عشق به شهادت گلی‌ست که در دل هرکس نمی‌روید... 💠 کانال پلاک

پیام امام خمینی ( ره ) به مناسبت سالگرد تشکیل بسیج مستضعفین: بسیج لشکر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضا نموده‌ اند امام خمینی ( ره ) در پیامی که در تاریخ دوم آذرماه سال 67 خطاب به ملت ایران و بسیجیان صادر کردند، به نکات قابل تاملی پرداختند. متن کامل این پیام به شرح زیر است: « بسم اللَّه الرحمن الرحیم‌ » تشکیل بسیج در نظام جمهورى اسلامى ایران یقیناً از برکات و الطاف جلیه خداوند تعالى بود که بر ملت عزیز و انقلاب اسلامى ایران ارزانى شد. در حوادث گوناگون پس از پیروزى انقلاب خصوصاً جنگ، بودند نهادها و گروههاى فراوانى که با ایثار و خلوص و فداکارى و شهادت طلبى، کشور و انقلاب اسلامى را بیمه کردند. ولى حقیقتاً اگر بخواهیم مصداق کاملى از ایثار و خلوص و فداکارى و عشق به ذات مقدس حق و اسلام را ارائه دهیم، چه کسى سزاوارتر از بسیج و بسیجیان خواهند بود! بسیج شجره طیبه و درخت تناور و پر ثمرى است که شکوفه‌ هاى آن بوى بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق مى‌ دهد. بسیج مدرسه عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامى است که پیروانش بر گلدسته‌هاى رفیع آن، اذان شهادت و رشادت سر داده‌ اند. بسیج میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامى است که تربیت‌ یافتگان آن، نام و نشان در گمنامى و بى‌ نشانى گرفته‌ اند. بسیج لشکر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضا نموده‌ اند. من همواره به خلوص و صفاى بسیجیان غبطه مى‌ خورم و از خدا مى‌ خواهم تا با بسیجیانم محشور گرداند، چرا که در این دنیا افتخارم این است که خود بسیجى‌ ام. من مجدداً به همه ملت بزرگوار ایران و مسئولین عرض مى‌ کنم چه در جنگ و چه در صلح بزرگترین ساده‌ اندیشى این است که تصور کنیم جهانخواران خصوصاً امریکا و شوروى‌ از ما و اسلام عزیز دست برداشته‌ اند؛ لحظه‌ اى نباید از کید دشمنان غافل بمانیم. در نهاد و سرشت امریکا و شوروى کینه و دشمنى با اسلام ناب محمدى- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- موج مى‌ زند. باید براى شکستن امواج طوفانها و فتنه‌ ها و جلوگیرى از سیل آفتها به سلاح پولادین صبر و ایمان مسلح شویم. ملتى که در خط اسلام ناب محمدى- صلى اللَّه علیه و آله- و مخالف با استکبار و پول‌ پرستى و تحجرگرایى و مقدس‌ نمایى است، باید همه افرادش بسیجى باشند و فنون نظامى و دفاعى لازم را بدانند، چرا که در هنگامه خطر ملتى سربلند و جاوید است که اکثریت آن آمادگى لازم رزمى را داشته باشد. خلاصه کلام، اگر بر کشورى نواى دلنشین تفکر بسیجى طنین‌انداز شد، چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد گردید و الّا هر لحظه باید منتظر حادثه ماند. بسیج باید مثل گذشته و با قدرت و اطمینان خاطر به کار خود ادامه دهد. امروز یکى از ضروریترین تشکلها، بسیج دانشجو و طلبه است. طلاب علوم دینى و دانشجویان دانشگاهها باید با تمام توان خود در مراکزشان از انقلاب و اسلام دفاع کنند و فرزندان بسیجى‌ ام در این دو مرکز، پاسدار اصول تغییرناپذیر «نه شرقى و نه غربى» باشند. امروز دانشگاه و حوزه از هر محلى بیشتر به اتحاد و یگانگى احتیاج دارند. فرزندان انقلاب به هیچ وجه نگذارند ایادى امریکا و شوروى در آن دو محل حساس نفوذ کنند. تنها با بسیج است که این مهم انجام مى‌ پذیرد. مسائل اعتقادى بسیجیان به عهده این دو پایگاه علمى است. حوزه علمیه و دانشگاه باید چهارچوبهاى اصیل اسلام ناب محمدى را در اختیار تمامى اعضاى بسیج قرار دهند. باید بسیجیان جهان اسلام در فکر ایجاد حکومت بزرگ اسلامى باشند و این شدنى است، چرا که بسیج تنها منحصر به ایران اسلامى نیست، باید هسته‌ هاى مقاومت را در تمامى جهان به وجود آورد و در مقابل شرق و غرب ایستاد. شما در جنگ تحمیلى نشان دادید که با مدیریت صحیح و خوب مى‌توان اسلام را فاتح جهان نمود. شما باید بدانید که کارتان به پایان نرسیده است، انقلاب اسلامى در جهان نیازمند فداکاریهاى شماست و مسئولین تنها با پشتوانه شماست که مى‌ توانند به تمامى تشنگان حقیقت و صداقت اثبات کنند که بدون امریکا و شوروى مى‌شود به زندگى‌ مسالمت‌ آمیز توأم با صلح و آزادى رسید. حضور شما در صحنه‌ ها موجب مى‌ شود که ریشه ضد انقلاب در تمامى ابعاد از بیخ و بن قطع گردد. من دست یکایک شما پیشگامان رهایى را مى‌ بوسم و مى‌ دانم که اگر مسئولین نظام اسلامى از شما غافل شوند، به آتش دوزخ الهى خواهند سوخت. بار دیگر تأکید مى‌ کنم که غفلت از ایجاد ارتش بیست میلیونى، سقوط در دام دو ابرقدرت جهانى را به دنبال خواهد داشت. من از تمامى بسیجیان خصوصاً از فرماندهان عزیز آن تشکر مى‌ کنم و از دعاى خیر براى این فرزندان باوفاى اسلام غفلت نخواهم نمود.

انالله و انا الیه راجعون بدینوسیله درگذشت همشیره مومنه ی سردار فضلی فرمانده جانباز لشگر۱۰سیدالشهداء(ع)و شهید رحمان فضلی را تسلیت عرض مینماییم @alvaresinchannel

بسیجی با همین بلاها بسیجی شده ... «برشی‌ازفیلم‌از‌کرخه‌تاراین» [هفته‌بسیج‌گرامی‌باد]

‌🕊🌷 زیر پایتان را نگاه کنید روی خون چه کسانی پای می‌گذارید و راه می‌روید؟ بعد فردای قیامت چگونه می‌خواهید جوابگو باشید؟ خون شهدا را پایمال نکنید. ‌🕊🌷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #شهید | #مسلم_اسد_زاری 🌷🌷🌷🕊🌷🌷🌷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‌‌🕊🌷 👈 زمان بازرگان به ما بر چسب چریک زدند، 👈 زمان بنی صدر هم برچسب منافق! 👈 الان هم بر چسب خشک مقدسی و تحجر؛ 👈 هر قدمی که در راه خدا و بندگان مستضعف او برداشتیم، برچسب بارانمان کردند. 👈 حالا روزی ده برچسب دشت می‌کنیم، اما بسیجیان دلسرد نباشید، حاشا که بچه بسیجی میدان را خالی کند! ‌‌🕊🌷 #شهید | #محمد_ابراهیم_همت 🌷🌷🌷🕊🌷🌷🌷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

یک فنجان کتاب☕📖 برشی از کتاب من میترا نیستم روایت زندگی شهید زینب کمایی روایت اول: کبری طالب‌نژاد(مادر شهید) قسمت بیستم: سوار یک ریوی ارتشی شدیم و به سمت خانه مان رفتیم به خانه که رسیدیم متوجه شدیم که تعداد زیادی از رزمنده ها در خانه ما هستند، خبر نداشتیم مهران خانه ما را پایگاه بچه های بسیج کرده است او هم از برگشتن ما خبر نداشت. در خانه باز بود شهرام داخل خانه رفت مهران از دیدن شهرام و من و مادرم و دخترها که بیرون خانه ایستاده بودیم مات و متحیر شد. او باور نمی کرد که بعد از آن همه دعوا با دخترها و آوردن اسباب به رامهرمز ما برگشته ایم، بیچاره انگار دنیا روی سرش خراب شد. وقتی قیافه غم زده و لاغر تک تک ما را دید، فهمید ما از سر ناچاری مجبور به برگشتن شدیم و به رگ غیرتش برخورد که مادر و خواهرهایش این همه زجر کشیدند. داخل کوچه نشستیم تا بسیجی‌ها از خانه خارج شدند و به مسجد رفتند از رفتن رزمنده ها خیلی ناراحت شدیم آنها خیلی از ما خجالت کشیدند، خانه ما شبیه سربازخانه شده بود، تمام فرش‌ها و رخت خواب‌ها کثیف بود. معلوم بود که بسیجی‌ها گروه گروه به خانه می‌آمدند و بعد از استراحت میرفتند. از دور که نگاهشان کردم دلم شکست، یاد مادرهایی افتادم که شب و روز منتظر جوانشان بودن.د برای همه آنها دعا کردم، خدا را شکر کردم که خانه و زندگی ما در خدمت جنگ بود. خدا میدانست که ما جای دیگری را نداشتیم و مجبور بودیم به آن خانه برگردیم؛ وگرنه راضی به رفتن بسیجی‌ها از خانه ام نبودم. مینا و زینب داخل اتاقها میچرخیدند و آنجا را مثل خانه خدا طواف میکردند، تا آن روز مادرم را آنقدر خوشحال ندیده بودم. خانه حسابی کثیف و به هم ریخته بود از یک عده پسر جوان که خسته و گرسنه برای استراحت می‌آمدند انتظاری غیر از این نبود. از ذوق و شوق رسیدن به خانه‌مان، من و مادرم سه روز تمام میشستیم و تمیز میکردیم آب داشتیم ولی برق خانه هنوز قطع بود همه ملافه ها را شستیم تا سه روز طناب رخت از سنگینی ملافه ها کمر خم کرده بود، در و دیوار را از بالا تا پایین دستمال کشیدیم. خانه ام دوباره همان خانه همیشگی شد؛ پُر از زندگی و عشق. روی اجاق گاز قابلمه غذا میجوشید و بوی غذا خانه را پُر میکرد، درختها و گلها را هر روز از آب سیراب میکردم. شب سوم بعد از سه ماه آوارگی در خانه خودم سر راحت روی بالشت گذاشتم، انگار که بر تخت پادشاهی خوابیدم. یاد خانه باغی پُر از موش بدنم را می لرزاند، با خودم عهد کردم که دیگر در هیچ شرایطی زیر بار منت هیچ کس نروم. ادامه دارد..

یک فنجان کتاب☕📖 برشی از کتاب من میترا نیستم روایت زندگی شهید زینب کمایی روایت اول: کبری طالب‌نژاد(مادر شهید) قسمت بیست و یکم: مینا و مهری برای کار به بیمارستان شرکت نفت رفتند. تعدادی از دوستان و‌ همکلاسی‌های قدیمی شان در آنجا امدادگری میکردند. مینا و مهری در اورژانس و بخش مشغول بودند و از زخمی ها مراقبت میکردند. گاهی شب کار بودند و خانه نمی آمدند نمی توانستم با کار کردن آنها در بیمارستان مخالفت کنم وقتی از زبان بچه ها میشنیدم که به خاطر خدا کار میکنند نمی توانستم بگویم حق ندارید برای خدا کار کنید. آرزویم بود که بچه هایم متدین و با ایمان باشند و برای رضای خدا کار کنند خدا را شکر دخترها همین طور بودند. زينب دلش میخواست با آنها به بیمارستان برود ولی سن و سالش کم بود و بنیه و جثه لاغر و ضعیفی داشت. او آرام نمی نشست. هر روز صبح به جامعه معلمان که دو ایستگاه پایین تر از خانه ما بود میرفت جامعه معلمان در زمان جنگ فعال بود، زینب به کتابخانه میرفت و به کتابدار آنجا کمک میکرد. او دختر نترس و زرنگی بود صبح برای کار به آنجا می رفت و ظهر به خانه برمیگشت. گاهی وقتها هم شهلا همراهش میرفت. جامعه معلمان با خانه ما فاصله زیادی نداشت آنها پیاده میرفتند و پیاده بر میگشتند. زینب سوم راهنمایی بود شش ماه از سال میگذشت بچه ها از درس و مشق عقب مانده بودند این موضوع خیلی من را عذاب میداد. دلم نمی خواست بچه هایم از زندگی عادی شان عقب بمانند ولی راهی هم پیش پایم نبود. بعضی از روزها به بیمارستان شرکت میرفتم و به مینا و مهری سر میزدم، از اینکه در خوابگاه پیش دوستانشان بودند خیالم راحت بود. آنها کارهای پرستاری و امدادگری مثل آمپول زدن و بخیه کردن را کم کم یاد گرفتند یک روز که به بیمارستان رفته بودم با چشمهای خودم دیدم مرد عربی را که ترکش خورده بود به آنجا آوردند آن مرد هیکل درشتی داشت و سر تا پایش خونی بود. با دیدن آن مرد خیلی گریه کردم و به خانه برگشتم تمام راه پیش خودم به دخترهایم افتخار کردم خدا را شکر کردم که دخترهای من میتوانند به زخمی‌های جنگ خدمت کنند. یکی از روزهای بهمن ۵۹ یک هواپیمای عراقی بیمارستان شرکت نفت را بمباران کرد مینا و مهری آن روز بیمارستان بودند زینب در جامعه معلمان خبر را شنید وقتی به خانه آمد ماجرای بمباران را گفت، با شنیدن این خبر سراسیمه به مسجد و سراغ مهران رفتم. در حالی که گریه میکردم منتظر آمدن مهران بودم. مهران که آمد، صدایم بلند شد و با گریه گفتم مهران خواهرات شهید شدن.... ،مهران گُل بگیر تا روی جنازه خواهرات بذارم... مهران مینا و مهری رو با احترام خاک کن..... نمی دانستم چه میگویم انگار که فایز* میخواندم و گریه میکردم نفسم بند آمده بود مهران که حال من را دید آرامم کرد و گفت مامان نترس نزدیک بیمارستان بمبارون شده. مطمئن باش دخترا صحیح و سالمن به بیمارستان هیچ آسیبی نرسیده من خبرش رو دارم. با حرفهای مهران آرام شدم و به خانه برگشتم با اینکه رضایت کامل داشتم دخترها در بیمارستان کار کنند، ولی بالأخره مادر بودم بچه هایم برایم عزیز بودند طاقت مرگ هیچ کدامشان را نداشتم. *نوعی مرثیه خوانی در سوگ عزیزان که در بین اهالی جنوب کشور به ویژه بوشهر مرسوم است و متخلص از نام اولین شخصی میباشد که این سبک از مرتبه را خوانده است. ادامه دارد...

🌷🌷 شهیدان خلعتبری و دوران، از جمله خلبانان نیروی هوایی ارتش که در عملیات مروارید شرکت کردند : شهید عباس دوران در هفتم آذر ۱۳۵۹ در عملیات «مروارید» حماسه‌ای بزرگ آفرید و به کمک خلبان شهید حسین خلعتبری، پنج فروند ناوچه عراقی را در حوالی اسکله الامیه و البکر منهدم ساخت و بقایای آن را به قعر آب‌هاب نیلگون خلیج فارس فرستاد. شهید خلعتبری تنها در یک عملیات ۴۸ افسر عالی رتبه و دو ژنرال ارتش صدام را به درک واصل کرد !

مصاحبه خلبان شهید حسین خلعتبری 

🎥وصیت تیمسار خلبان شهید حسین خلعتبری (از خلبانان عملیات کمان ۹۹، مروارید و حمله به اچ سه) در مورد محل دفن پیکرش 🔹در شهسوار کوهی است که قبلا مبارزان علیه روسیه روی آن می‌جنگیدند؛ اگر روزی مُردم، آنچه از من باقی ماند حتی اگر ذره‌ای از گوشت بدن من بود، بالای آن دفن کنند، شاید روح من یک روزی پاسدار این کشور باشد.

«گفتم: «محسن جان! دیر میای بچه‌ها نگرانتن». لبخندی زد و گفت: «هرچی من بیشتر کار کنم، نتانیاهو کمتر خواب راحت به چشمش میاد؛ پس اجازه بده بیشتر کار کنم».  معنای این حرفش را زمانی فهمیدم که شهید شد؛ وقتی که نتانیاهو توئیت زد و برای یهودی‌ها شنبه خوبی را آرزو کرد. از شنبه آرام در اسرائیل گفت؛ از شنبه بعد از محسن فخری‌زاده». ... (خاطرات همسر شهید) 🌷#وارثون جامعه فعالان مردمی جهاد و شهادت 🌷Www.varesoon.com 🌷@varesoon_com