#تفسیر_سوره_حمد: #حضرت_علامه_جوادی_آملی #قسمت_چهل @jannatolmahdi313 ⭐️ اهدنا الصراط المستقيم صراط الذين انعمت عليهم غير المغضوب عليهم ولا الضالين ⭐️ 📚 نعم ظاهر مثل مال و مقام است که یک عده را مغضوب علیه می کند یک عده را ضالین. 📚اما هدایت یافتگانی که صاحب نعمت خاص اند؛ منظور نعمت باطنی است که نه جزو ضالین اند نه جزو مغضوبین. 📚 ولایت نمونه ای از نعمت باطنی است. 📚 نعم ظاهری ابزار دست است؛ آن ولایت است که می گوید این نعم را کجا مصرف بکن. 📚هرکسی که از حق منحرف شد، ضالّ است و گاهی به مناسبتی مورد غضب خداست می شود مغضوب علیه؛ گاهی آن مناسبت نیست، همان ضلال می ماند. 📚صراط مستقیم حق است و غیر از حق، هرچه شد، با ضلال است. #پایان 🍀 برگرفته از سلسله دروس تفسیر حضرت علامه جوادی آملی 🍀اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالعَنْ أعْدَاءَهُم 🍀 🌻اللّٰھـُم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجْـ🌻 💠کانال جنت المهدی۳۱۳👇••🇮🇷••               ┄┅┅🌸🌸🌸🌸┅┅┄                @jannatolmahdi313               ┄┅┅🌸🌸🌸🌸┅┅┄

🔴مکرون: عصر فراوانی‌ها به پایان رسیده است 🔹رئیس جمهور فرانسه:فرانسه در نقطه اوج مشکلات قرار دارد و با زمستان سخت، دوره جدیدی از بی ثباتی ناشی از تغییرات آب و هوایی و حمله روسیه به اوکراین مواجه است. فرانسه و فرانسوی‌ها احساس می‌کنند در یک بحران زندگی می‌کنند که هر کدام بدتر از گذشته است. 🔹ما در #پایان چیزی هستیم که #عصر_فراوانی‌ها به نظر می‌رسید. پایان فراوانی تولید فناوری‌هایی که همیشه در دسترس به نظر می‌رسیدند، پایان فراوانی زمین و مواد از جمله آب...

#مسافر_بهشت ❤️ این را که پرسیدم محمد گفت: «حاج آقا راست می‌گویند. شهیدی با این نام داریم.» من که حسابی جا خورده بودم و صددرصد مطمئن بودم چنین شهیدی نداریم، داشتم سنگ‌کوب می‌کردم که گفتم: «امکان ندارد، برویم و ببینم.» همراهشان از دفتر خارج شدیم. آن‌ها هم مستقیم مرا بردند سر مزار " شهید محمد انصاریان" که دیدم به اشتباه روی سنگ قبر" انصاریان" را " الضاریان" نوشته‌اند. خشکم زده بود، زبانم بند آمده بود، مانده بودم که این ماجرا چیست؟ و این‌ها چه کسانی هستند؟ و از همه مهم‌تر اینکه چگونه شهدا به این راحتی دست هر نیازمندی را می‌گیرند؟ خنده تلخی کردم و برایشان توضیح دادم که نام اصلی این شهید" انصاریان" است و به اشتباه روی قبر نوشته شده "الضاریان" و جالب اینجا بود که حدود بیست سال از قدمت این سنگ می‌گذشت و هیچ‌کس، حتی خانواده شهید هم تا آن روز به این موضوع دقت نکرده بودند. حالا که داشت موضوع برایم مهم می‌شد، حسابی از آن‌ها در حضور شهید عذرخواهی کردم و آن‌ها هم خداحافظی کردند و رفتند. تقریباً سه ماهی از این ماجرا گذشته بود و من هم تقریبا ماجرا را فراموش کرده بودم که مجدداً یکی از روز‌های جمعه در حال انجام کار در همان دفتر بودم که خانم قدبلند و محجبه‌ای وارد دفتر شد. خانمی که همانند مادران و بستگان شهدا، خوش‌سیما، با وقار و متین بود. احساس کردم بایستی مادر یکی از شهدا باشد از جایم بلند شدم، سلام کردم و بدون اینکه او را شناخته باشم، گفتم: «بفرمایید؟ فرمایشی داشتید؟» این را که گفتم، خندید و گفت: «من را نشناختید؟» گفتم: «نه. به جا نیاوردم.» گفت: «من "نسرین" هستم. همان خانمی که با دوستانم آمده بودیم و به دنبال مزار شهید "الضاریان" می‌گشتیم». این را که گفت حسابی جا خوردم. قیافه‌ام را که دید گفت: «امروز که پیش شما هستم مشکلی که داشتم کاملاً حل شده است. یعنی، شهید شما حل کرد.» او یک ساعتی نشست و جعبه‌ی شیرینی‌اش را روی میز من گذاشت و اگرچه مشکلش را بازگو نکرد، اما از گفته‌هایش می‌شد فهمید که، زندگی از دست داده‌اش را دوباره به دست آورده و همه آن‌ها را مدیون شهید محمد انصاریان است. از آن روز به بعد تا یک سال، هر جمعه به تنهایی و گاهی هم با دوستان و خانواده‌اش به مزار شهدا می‌آمد و هر از گاهی هم سری به ما می‌زد و من تازه داشتم متوجه می‌شدم و می‌فهمیدم که وفتی برخی از آدم‌ها در زمان‌های مختلف به گلزار شهدا می‌آیند و مستقیم بر سر مزاری می‌روند و گاهی ساعت‌ها کنارش می‌نشینند، چه کار دارند و چه می‌کنند؟! #پایان @anjomaneravian ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌