به نام خدا. مدعیان جامعه مدنی نمی‌توانند تراز جامعه اسلامی باشند چون آنچه در رقابت‌های انتخاباتی وعده می‌دهند، عمل نمی کنند در صورتی که لازمة اصلاحات توحیدی، عملکرد صالحانه است. آیا اصلاح طلبان، عملکرد صالحانه داشته اند؟ آیا فتنه گران، پنهان کارانه شعار تدبیر و امید سر نداده اند؟ آیا با بی تدبیری بذر نامیدی را در دل مردم نکاشته اند؟ آیا آشنایانِ ناآشنا، با ظرافت خاصی کدخدا را بر خدا مقدم ندانسته‌اند؟ آیا شخصیت ماتریسی‌شان را در پس چهره خندان مخفی نکرده‌اند؟ آیا آنها شیفتگان آن کدخدایی نبودند که حضرت امام «ره» او را شیطان بزرگ خواند؟ آنها همان فریبکاران ناجوانمردی نبوده اند که با تفکر ماکیاولی اصول اخلاقی را زیر پا گذاشته و جهرمی وار، فدائیان ولایت توحیدی را از دم تیغ به ظاهر نرم خود گذرانده اند و تلاش کرده اند پروژه فرصت سوزی را بر این قهرمانان عرصه جوانمردی و خدمت تحمیل کنند؟ زهی خیال باطل، هرگاه مبارزه رئیس علی دلواری با بیگانگان در جنوب و نبرد میرزا کوچک خان با دشمنان در شمال از اذهان مردم پاک شد، فتنه گران می توانند با حیله های پراگماتیسمی ناظمیان ناآشنا با غیرت و مردانگی، رشادت ایثارگران عرصه خون و شهادت را از دل و جان مردم محو سازند و کدخدا را جانشین ناخدای کشتی ایران اسلامی کنند و با فریبکاری، ولایت امویان زمان را بر ولایت علی زمان و علی دوران برتری دهند و با ایجاد تفرقه ماسون محور متخذه از فراموشخانه، انقلابیون ولایت مدار را متفرق سازند و با توهم استمرار دولت سوم روحانی، مسعود پزشکیان را بر کرسی ریاست جمهوری بنشانند چراکه آشنانماهای غریب در تاریکخانه‌ها سعی می‌کنند که معاویه و عمروعاص که با پیراهن عثمان حیلت کرده‌اند و همانند خوارج به ظاهر موجه که قرآن را بالای نیزه برده اند، با سوء استفاده از نامه‌های علی «ع» و خطبه خوانی پزشکیان، حیله گرانه نهج البلاغه را بر نیزه کنند، بی‌عفتی‌ها را رنگ و لعاب توسعة جهانی بخشند و فقر فرهنگی را به ایران اسلامی تحمیل کنند و با لبخندِ معنی دارِ پر از نفاق، انقلابیون را از همدیگر جدا کنند و مردم را از انقلابیون برنجانند و با سیاست ورزی مذموم، کینه و تفرقه را ترویج کنند و به اهداف شوم خود برسند و بار دیگر چراغ بنفش را روشن کنند و سومین دولت بی تدبیر و نامید را با ریاکاری ، مدیر و مدبر جلوه دهند و با حیله های نخ نماشدة فتنة گران ماسونی مستتر و مستقر در تاریکخانه ها، پروپاگاندای طالبان راه بیندازند تا نیروهای انقلاب را خشن معرفی کنند و ملت را از انقلابیون بترسانند. بی تردید این انگ زدن های دروغین مرا به یاد «حیوان سیاسی» معرفی شده در ادبیات ارسطو و پائولو فریره می اندازد. به یاد توصیه های ماکیاول در کتاب «پرنس» می‌اندازد که گفت: «دروغ بگویید و وانمود کنید که راست می‌گویید،...از دین و صلح و آزادی...سخن بگویید اما متعهد به آنها نباشید. قول بدهید اما عمل نکنید». مرا به یاد دروغهای ظریف برجامی، قول های پوچ صدروزه فریدون، روابط پنهانی حسام الدوله با کاووس سیدامامی، چهره چند ساحتیِ ناظمی و دیگران می‌اندازند که توصیه‌های ماکیاول را جدی گرفته‌ و در دولت تزویرشان عمل کرده‌اند، گویی در نظر آنان «پرنس» ماکیاول، نامه پنجاه و سه نهج البلاغه است که علی «ع» به مالک اشتر نوشت تا مو به مو عمل شود. اینک اسرائیل طلبانِ کدخداپرست بدانند ما انقلابیون، برجامیان نیستیم که با دروغ ماکیاولیستی برجام نافرجام را به سرانجام برسانند. ما انقلابیون، ماکیاولیسم نیستیم که قول بدهیم و عمل نکنیم.ما انقلابیون، پراگماتیستم نیستیم که آزادی زنان را وسیله کسب قدرت خود سازیم. ما انقلابیون، اصلاح طلب نیستیم که با شعار گفتگوی تمدنها و پذیرش پلورالیسم دینی، دین گریزی و دین ستیزی را بر جوانان تحمیل می کنند. # مَخلَص کلام، دوستان ارزشی‌ام که به جبهۀ انقلاب دل سپرده اید، دانشگاهیان، فرهنگیان، فرهیختگان، ایثاگران و خانواده محترم شهیدان ، این جانب که سال‌های سال در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی تدریس می‌کنم و نیز با تجربة زیستة دوران پرفراز و نشیب انقلاب که اندک آشنایی ،با حیله های اقتصادی «سچفقای اکثریت» و نیرنگ های جنبش مسلمانان مبارز «امت» و ریاکاری های مرموز «انجمن حجتیه» و تکنیک های تفرقه افکنانه منافقین مدرن و اصلاح طلبان منافق دارم، توصیه می کنم در پیچ و خم پروپاگاندای فتنه گران پیدا و پنهان، راه گم نکنیم، وضعیت نهایی انتخابات را جدی بگیریم و بدور از همه گِلایه ها، با وحدت و انسجام بیشتر در دوره دوم انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری به آقای دکتر سعید جلیلی رای بدهیم. #یادداشت یداله فضلی