#هرروزیک_آیه ✨وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ ✨مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا ✨مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ ✨وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ ﴿۱۳﴾ ✨رعد به حمد او و فرشتگان ✨جملگى از بيمش تسبيح مى‏ گويند ✨و صاعقه ‏ها را فرو مى‏ فرستند ✨و با آنها هر كه را بخواهد مورد ✨اصابت قرار مى‏ دهد در حالى كه ✨آنان در باره خدا مجادله مى كنند ✨و او سخت‏ كيفر است (۱۳) 📚سوره مبارکه الرعد✍آیه ۱۴

✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال «مراقبه» و حال «توجه» است. اگر واقعا امام حسین (ع) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به «کربلا» مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین (ع) ورود بر امام حسین (ع) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین (ع) وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین (ع) است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (ع) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و «ادب حضور» در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 📚 ادب عاشقی، ص ۴۶

#انسان_شناسی ۱۱۲ #استاد_شجاعی #حجه‌الاسلام_مؤمنی ▪️بعضی‌ها چطور در اوج خیانت‌ها و خطاهای دیگران، هرگز قلبشان با دیگران درگیر نشده، و رهایِ رها از هر حاشیه‌ای زندگی می‌کنند؟ ▫️چرا بعضی‌ها همیشه باطنِ هر اتفاقی را چه در ظاهر تلخ، چه در ظاهر شیرین "خیر" می‌بینند؟ 🤗چطور بعضی‌ها اینقدر شاد و امیدوارند؟

📢 در دهۀ اولِ ماه محرم، درهایی از عاشورای حقیقی به روی ما باز می‌شود. #استاد_میرباقری

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 🔰◼️◾️پژوهشی در باب #جزع_و_بیتابی_در_عزای حضرت سیدالشهداء حسین بن علی علیه السلام • قسمت - یکم ✔️ 🔻مشتقات جزع در قرآن کریم دو مرتبه به کار رفته است: «…سَواءٌ عَلَیْنا أَجَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحِیصٍ» 📖 [۱] «… اکنون هر چه جزع کنیم و یا صبر و تحمل یکسان است و هیچ کداممان را از عذاب گریزگاهی نیست.» «إذا مَسَّه الشرّ جَزُوعاً» 📖 [۲] «و چون شری (به انسان رسد) ناله زند.» 👈احادیث بسیار زیادی نیز در مورد جزع بر حضرت سیدالشهداء حسین بن علی علیه السّلام وارد شده است از جمله حضرت امام محمّد الباقر علیه السّلام در ضمن حدیث طویلی می فرمایند: «…ثم لیندب الحسین و یبکیه و یأمره من فی داره ممن لا یتقیه بالبکاء علیه و یقیم فی داره المصیبهبإظهار الجزع علیه و لیعز بعضهم بعضاً بمصابهم بالحسین علیه السلام…» [۳] 👈«…سپس باید بر حضرت سیدالشهدا حسین بن علی علیه السّلام ندبه و گریه کند و اهل خانه اش را به گریه بر او امر کند 👈و مجلس مصیبت را با آشکار نمودن جزع بر آن بزرگواران در خانه اش بر پا کند. 👈و اهل مجلس همدیگر را در مصیبت حضرت سیدالشهدا حسین بن علی علیه السّلام تعزیت و تسلیت بگویند…» 📖 1 ابراهیم: ۲۱٫ 📖 2 المعارج: ۲۰٫ 📚 3 وسائل الشیعه:۶/۲۰ و ۱۴/۵۹۰ ⚫️ظهور - ان شاء الله - خیلی نزدیک است⚫️ الهی ‌بِحَقِ ‌السّیدة‌ زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌ لِوَلیکَ‌ الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج🤲🏻 ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم #علـــــی یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر #علــــــی ولــــــی الله است.. | #جزع_بیتابی

💎پاداش آب دادن به زوّار سیّدالشّهدا علیه السلام در کربلای معلی در روز عاشورا رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي سَيَّارٍ الْمَدَائِنِيُّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ: مَنْ سَقَى يَوْمَ عَاشُورَاءَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ علیه السلام كَانَ كَمَنْ سَقَى عَسْكَرَ الْحُسَيْنِ علیه السلام وَ شَهِدَ مَعَهُ. (کامل الزیارات، ص174) محمّد بن أبی سیّار نقل می کند (که امام علیه السلام فرمود): هرکس روز عاشورا در کنار قبر حسین بن علی علیه السلام (به افراد) آب دهد ، مانند کسی است که به سپاه حسین بن علی علیه السلام آب داده و در کنار وی شهید شده باشد. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🙏🙏 نماز آخرین روز ماه ذی الحجّه مرحوم شیخ ابراهیم کفعمی ، این نماز را بدین صورت نقل می کند: در آخرین روز ذی الحجه دو رکعت نماز خوانده شود: در رکعت اول ، یک بارسوره حمد و ده بار سوره توحید، و در رکعت دوم ، یک بار سوره حمد و ده بار آیۀالکرسی. و بعد از نماز این دعا خوانده شود: «اللَّهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِي عَنْهُ، وَ لَنْ تَرْضَهُ لِي، وَ لَمْ تَنْسَهُ، وَ دَعَوْتَنِي إِلَى التَّوْبَةِ مِنهُ بَعْدَ جُرأتِي عَلَيْكَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِي، اللَّهُمَّ وَ مَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّي، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِي مِنْكَ يَا كَرِيمُ» مرحوم کفعمی در ادامه می نویسد: بعد از این دعا ، خداوند گناه سال گذشته این فرد را می آمرزد، و در این هنگام شیطان فریاد بلندی می کشد و می گوید: چقدر در این سال خود را به زحمت انداختم. (مصباح کفعمی، ص408) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😷 پاداش روزه آخرین روز ماه ذی الحجّه مرحوم علامه مجلسی در «بحارالانوار» به نقل از دست خط مرحوم شیخ طوسی چنین نقل می کند: روزه روز بیست و نهم ماه ذی الحجۀ یعنی آخرین روز ماه ، مستحبّ است. پس این روز را روزه بگیر که (روز قیامت) برای تو شهادت خواهد داد. (بحارالأنوار، ج98 ،ص189) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🌑 روز آخر ماه ذی الحجه سال ۶۰ هجری، روز شهادت جناب میثم تمار، از یاران با وفای امیرالمؤمنین علیه السلام و از اصحاب سر آن حضرت می باشد. اگر جناب میثم تمار، فقط یازده روز بیشتر زنده می ماند، شاید در زمره اصحاب سیدالشهدا علیه السلام به شهادت می رسید. برای شادی روح آن بزرگمرد و مدافع حریم علوی، از طرف مولایمان، حضرت صاحب الزمان علیه السلام یک فاتحه و چهار سوره توحید هدیه نماییم.‌ ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😓💎در مجلس روضه ملامهرعلی، آن حضرت تشریف آوردند مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در منزل حاجی صفری (آریاشهر)، در سال 1395 قمری می فرمود: خیلی مؤدب باشید. این مطلبی که می‌ گویم روی بخار معده نمی ‌گویم، این حرفی را که می ‌زنم روی خیالبافی و گرم کردن مجلس نیست. امام زمان علیه السلام را در مجلس عزای امام حسین علیه السلام دیده‌اند. خیال می ‌کنید در مجلس ده هزار نفری؟ خیر، مجلسی که ده تا بیست نفر بیشتر نبودند، اما واقعاً روی اخلاص آمده بودند. یک مردی از اهل هرات بود که در مشهد، در همان محله ‌ای که ما زندگی می ‌کردیم،  زندگی می ‌کرد. اسمش «ملامهر علی» بود.  او در دهه عاشورا روضه می‌خواند، کرباس‌فروش بود. یک بساطی داشت در بست پایین خیابان مشهد داشت. پنج شش توپ کرباس جلویش بود و آنها را می ‌فروخت، و هر شبانه روز یک قِران تا سی شاهی استفاده می ‌کرد. از این یک قِران، سی شاهی؛ پنج شاهی، یک عباسی برای دهه محرم ذخیره می ‌کرد. آخر ماه ذی‌الحجه، ده تومان، پانزده تومان، بیشتر یا کمتر جمع کرده بود، می‌آمد قند و چای و شکر و تنباکو می‌خرید. یک خانه ای داشت که آن خانه، رُبع این اطاق هم نبود. فقط این اطاق بود. یک پرده ‌ای می ‌کشید، زنش پشت پرده می ‌نشست، و خودش آن‌طرف، سماور هم پهلویش. از صبح اول محرم، اول آفتاب، این روضه شروع می ‌شد، مدّاح می ‌آمد، روضه‌ خوان می‌ آمد، واعظ می ‌آمد، مجلس با حالی داشت، هفت هشت تا از این فقرا و ضعفا می ‌آمدند. به جان خودم، به سر مبارک شما، همچین که روضه‌ خوان می‌گفت: السلام علیک یااباعبدالله، ناله ملامهرعلی از این‌ طرف، و زنش از پشت پرده بلند می شد. یک ناله ‌هایی سر می‌ دادند که تا آخر کوچه صدای این‌ها می‌رفت. ناله ملامهرعلی معروف بود، کوچه را پر می ‌کرد. هر دو ساعت، یک نوبت هم، پنج تا پیاله چای برای مردم می ‌ریخت. روز سیزدهم محرم هم که می ‌شد یک آبگوشتی می ‌پخت، و هر روضه ‌خوانی که آمده بود و روضه خوانده بود، می ‌آمد و آن ‌روز آبگوشت می ‌خورد. در خانه ملامهرعلی، امام زمان علیه السلام آمده است، در مجلس روضه او، امام زمان علیه السلام آمده است. چون در این مجالس، تن ضعیف و دل خسته می ‌خرند. امام زمان علیه السلام، تابع جمعیت نیست که به مجلس ۵۰۰۰ نفری برود. ۵ نفر با حال هم باشند، کافی است. نوع شما که در این مجلس هستید، حال دارید. تعارف ندارم حال دارید، به امام حسین علاقه دارید. آثار شب عاشورا از پیر و جوان شما نمایان است. تا می گویم یا اباعبدالله، اشک شما می آید. تا اسم کربلا می برم، گریه می کنید. لذا هیچ بعید ندانید که آن حضرت قدم بر سرتان بگذارد. لذا مهذّب باشید. یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشید شاید که نگاهی کند آگاه نباشید (سخنرانی های منزل حاجی صفری در آریاشهر تهران، شب10 محرم 1395قمری- 2بهمن 1353) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😔😪 تبسّم نکردن در ماه محرّم به ویژه در اولین دهه آن عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي مَحْمُودٍ قَالَ: قَالَ الرِّضَا علیه السلام:  كَانَ أَبِي إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا يُرَى ضَاحِكاً، وَ كَانَتِ الْكَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ، فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ: هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ. (بحارالأنوار، ج 44، ص 283- 284 به نقل از امالی صدوق) حضرت رضا علیه السلام فرمود: عادت پدرم این بود که وقتی ماه محرّم می رسید، دیگر کسی وی را خوشحال و متبسّم نمی دید، و آثار حزن و اندوه در چهره اش ظاهر می شد تا آنکه روز دهم محرم می رسید. این روز، روز مصیبت و اندوه و گریه اش بود و همواره می فرمود: امروز، روزی است که در آن حسین به علی علیه السلام کشته شد. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»